'ντάξει, είναι εύκολο, η Αυτοκρατορία, να ξεκινάει με τον "τσαμπουκά"
του σιδερόφρακτου κατακτητή,
που κανένας δεν του αντιστέκεται στην Επικράτεια...
...είναι εύκολο επίσης, να παρελαύνει ...διθυραμβικά...
και να πολιορκεί το Γαλατικό χωριό...
Αλλά Δενδια μου, στην ιστορία, δεν παίζεις μόνος σου...
Δεν παίζουν μόνο οι πραιτωριανοί σου κι οι παρακρατικοί σου...
Στην ιστορία βλέπεις, Υπάρχουν και οι ...Γαλάτες...!
...που στην αρχή σε εκπλήσσουν...
Κι ύστερα...
ύστερα ...ξέρεις, τη συνέχεια, Δένδια μου...
...την ξέρεις, δεν την ξέρεις, Δένδια μου;;;
Δεν ξέρεις, ποιός είναι πάντα νικητής στο τέλος;;;
...δεν ξέρεις, ότι πάντα (αλλά πάντα, μιλάμε) η ιστορία τελειώνει με ένα τρικούβερτο γλέντι στο ...Γαλατικό χωριό,
χωρίς Ρωμαίους κατατητές ;;;
Δεν ξέρεις Δένδια μου...
Δεν κατάλαβες τίποτα τελικά, από την ιστορία του Γαλατικού χωριού.
Και κυρίως, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ,
ότι οι Γαλάτες,
έχουν το ...ΜΑΓΙΚΟ ΦΙΛΤΡΟ !
Χωρίς κυάνιο κι αρσενικό, και χωρίς χρυσό...
Παρά μόνο, φκιαγμένο με ουσίες,
απ' τα δάση, τη γη και το νερό...
Δεν κατάλαβες τίποτα τελικά Δένδια μου...
Γι' αυτό πάντα, θα είσαι ο χαμένος.
Κι αυτός που πάντα θα φεύγει στο τέλος,
απ' το Γαλατικό χωριό,
μαζί με όλους τους επίδοξους κατακτητές...
προβοκατορας ή ...προβοκατορίξ (αν προτιμάς, Δένδια μου)
1 σχόλιο:
Προβοκατορίξ,είσαι τέλειος!
Σου θυμίζω,ότι υπάρχει και παρόμοια ιστορία στον Αστερίξ,το ''Χρυσό Δρεπάνι''!
Δημοσίευση σχολίου