Κάνω …κλικ πάνω στο σκίτσο, για να μεγαλώσει η εικόνα.
Την παρατηρώ στα γρήγορα. Διαβάζω (πάλι στα γρήγορα) το κείμενο.
Χαμογελάω και γυρίζω πίσω, στο κεντρικό «σώμα» του blog…
Εκεί, οι διαχειριστές της Ρεσπέντζας «τρέχουν» για να προλάβουν …όλους τους υποψήφιους. Συγκεντρώσεις, ομιλίες, δελτία τύπου, καταγγελίες.
Βαριέμαι λίγο… «εκλογές είναι θα περάσουν», σκέφτομαι…
Χαμογελάω και γυρίζω πίσω, στο κεντρικό «σώμα» του blog…
Εκεί, οι διαχειριστές της Ρεσπέντζας «τρέχουν» για να προλάβουν …όλους τους υποψήφιους. Συγκεντρώσεις, ομιλίες, δελτία τύπου, καταγγελίες.
Βαριέμαι λίγο… «εκλογές είναι θα περάσουν», σκέφτομαι…
Γυρίζω πάλι στο σκίτσο. Τι έχει κάνει σήμερα, ο Kalio; Τι θέλει να μας πει, μέσα από ένα …σκιτσάκι;
Για να δούμε… --->>>
Για να δούμε… --->>>
…Βλέπω, έναν συνδυασμό, των 3 «μεγάλων» θεμάτων της επικαιρότητας (δημοτικές εκλογές, …απειλή ΓΑΠ για εθνικές εκλογές και «τρομοκρατικά» πακέτα βόμβες, όλα). Θα ήθελαν πολλές σειρές κείμενο, για να αναλυθούν γραπτά, όλα αυτά…
…Βλέπω το «…θα σκάσωωω» του ΓΑΠ, συνδυασμένο με την απόγνωση στο ύφος του και ερμηνευμένο όχι απλά «θα σκάσω σα βόμβα», αλλά «…θα σκάσω από την πράξη σας, να μη με ψηφίσετε», «…θα σκάσω απ’ το κακό μου», δηλαδή… Βγάζει όλο τον …συναισθηματικό εκβιασμό που προσπαθεί μα περάσει σε μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων.
…Βλέπω την πικρή, δυσάρεστη έκπληξη στο βλέμμα των απλών, απογοητευμένων ανθρώπων… Που στέκονται παρόλα αυτά αξιοπρεπείς, έξω απ’ το απλό και φτωχικό σπίτι τους, το καθαρό και τακτοποιημένο πάντως… Μέχρι και πατάκι στην είσοδο και φυτό στην εξώπορτα !!!
…Βλέπω τέλος και την έκπληξη του ταχυδρόμου-κούριερ, που δεν ήξερε κι ο ίδιος τι … «λύκο» μετέφερε στη τσάντα του…
«Όλα αυτά, τα βλέπεις μέσα σε μια …γελοιογραφία;» θα μου πείτε.
Ναι όλα αυτά.
Ναι όλα αυτά.
Και «νοερά» βλέπω ακόμα κι άλλα, που προηγήθηκαν βέβαια, της …υλοποίησης.
…Βλέπω το άκουσμα και το «κλείδωμα» του γεγονότος ή των γεγονότων (το ερέθισμα και η …αντίληψη δηλαδή), τη σύλληψη της ιδέας.
…Βλέπω την ανάλυση και την πρόταση. Την πρόταση, που υπάρχει μέσα δυναμική, αλλά παρόλα αυτά, είναι εντελώς …διακριτική, δε σου φωνάζει. Θέλει απλά και τη δική σου συναίνεση, τη δική σου συμμετοχή, για να διαμορφωθεί…
…Βλέπω το σχεδιασμό εν τέλει, που αυτός καθ’ αυτός, αφήνεται στο «χέρι» (στο ταλέντο)…
…Βλέπω το «κάδρο» να στήνεται κι τις τελευταίες γραμμές, μαζί με την υπογραφή, να δίνουν το τελικό αποτέλεσμα.
(Κουβαλώντας μέσα μου από παλιά κι εγώ, το …μικρόβιο του σκίτσου και του κόμικς και βιώνοντας τις φωνές του πατέρα μου, όποτε σκιτσάριζα «…διάβασε τα μαθήματά σου ρε κοπρίτη κι άσε τα καραγκιοζλίκια… δε θα σε δώσουνε ρε αυτά να φας…», αναπολώ εκείνη τη δημιουργικότητα, αναπολώ εκείνη την τρέλα.
Ο πατέρας –σαν πατέρας- είχε κάποιο δίκιο. Οι σκιτσογράφοι (τουλάχιστον αυτοί που έχουν την τύχη να δουλεύουν και να προβάλουν τη δουλειά τους), έχουν μείνει λίγοι. Έχουν πάρει «δεύτερο ρόλο», θεωρούνται πλέον «αχρείαστη …πολυτέλεια» για πολλά έντυπα…)
Γι’ αυτό το λόγο και γνωρίζοντας, πόσα ταλέντα χάθηκαν ή …«γύρισαν στο σπίτι» στη διάρκεια αυτής της ωραίας πορείας (που δυστυχώς δύσκολα οδηγεί, στην επαγγελματική καταξίωση) Kalio, θέλω να σου απευθύνω, με όλο το θάρρος, μια ευχή και μια προτροπή συνάμα:
Να πας ψηλά. Αλλά ότι κι αν συμβεί, μην τα παρατήσεις ποτέ, φίλε...
Ασχολείσαι με κάτι «δυνατό» κι έχεις την ικανότητα να το τιθασεύεις.
Τίποτ’ άλλο…
ΥΓ. Δε μ’ αρέσει ιδιαίτερα, η «συγκριτική λογική» σε θέματα τέχνης και δημιουργίας, αλλά …αν ανατρέξετε στις σελίδες των καθημερινών ή εβδομαδιαίων «μεγάλων» εφημερίδων και περιοδικών, είναι εύκολο να διαπιστώσετε, ότι το πενάκι του Kalio, είναι ισάξιο ή και καλύτερο από πολλούς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου