Γουστάρω τον …πανικό τους !!!

Η όλη «φάση», δεν ήταν στο …τυποποιημένο πολιτικό παιχνίδι… Δεν είχε διαδηλώσεις, δεν είχε απεργίες, δεν είχε κακούς συνδικαλιστές (…του ΠΑΜΕ ας πούμε, για να μιλήσουν για «επαναστατική γυμναστική»), αλλά ούτε «κεκτημένα δικαιώματα ρετιρέ και συντεχνιών» για να κατηγορήσουν… 

Βγήκαν απ’ τα νερά τους… Ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς εξαγγελίες και δελτία τύπου, από το πουθενά, ένας δήμαρχος, χωρίς προστάτες, χωρίς …ασυλίες, χωρίς κομματικές προτροπές και ταμπέλες, βγήκε και «πλακώθηκε» στα ίσια, με τα συμφέροντα των εταιρειών, με το κράτος, με την αστυνομία, με τη δικαιοσύνη, με όλους…

«Τι έγινε ρε παιδιά ;;;» Το αρχικό τους ξάφνιασμα, γρήγορα έγινε πανικός !!! «Τι θα γίνει, αν όλοι ακολουθήσουν το παράδειγμά του;» (σκέφτηκαν) «…γρήγορα, ικανοποιήστε τον. Βγάλτε του τις χειροπέδες, δώστε του κάρτες ελευθέρας, ανοίξτε παράδρομους, άντε …100 χωριάτες είναι, μη μας πιάσουν και στον ύπνο…» --->>> 

Το σύστημα, δεν είναι χαζό. Ξέρει (χρόνια τώρα), τι κάνει. «Ικανοποιήστε τον και …απομυθοποιείστε τον» ήταν η εντολή. «…Μη γίνει …ήρωας και βρούμε τώρα μπελά, με κανένα γενικευμένο αντάρτικο… από τον πάσα ένα δήμαρχο… άντε…»

…κι έριξε γρήγορα στη μάχη, τις εφεδρείες του… δημοσιοκάφρους κυρίως, παλιά ρουσοπουλάκια, «φιλήσυχους και νομοταγείς» τυπολάτρες γραφιάδες και …παραθυράτους και πάνω απ’ όλα φυσικά, ευνοημένους, απ' όλες τις καταστάσεις... «Άντε, ένας ηθοποιάκος είναι, ένας πρώην …ζεν πρεμιέ, τι ξέρει αυτός, τσακίστε τον…» κι άρχισαν να γράφουν και να του τη λένε στα ίσια «…μήπως παρασυρθήκατε από τα σήριαλ που παίζατε» κι άλλα τέτοια, τα είδατε, τα διαβάσατε… απορώ κιόλας, πως μέχρι τώρα δε βγήκαν και γυμνές φωτογραφίες του…

Οι εταιρείες, το κράτος, το σύστημα γενικά, βρήκε όμως κι …απρόσμενους υποστηρικτές. Μέχρι και «προοδευτικές» φυλλάδες (αναμενόμενο), αλλά και …blogs (ανησυχητικό), το’ ριξαν στην ειρωνεία και στο χλευασμό, (για κάποιες «λεκτικές υπερβολές» είναι αλήθεια) του Γκλέτσου –που πρόσβαλαν τον καθωσπρεπισμό τους- ...«μα τι πράγματα είναι αυτά» κλπ, κλπ. 

Βλέπετε ο άνθρωπος, δεν ήξερε το δικό τους επικοινωνιακό παιχνίδι, δεν ακολούθησε τους κανόνες τους, λειτούργησε αυθόρμητα κι ...όπως νάναι, βλέποντας μονάχα το άδικο που είχε μπροστά της, η τοπική του κοινωνία…

Λες κι έχουμε κάθε μέρα, δημοτικούς άρχοντες κι άλλους αιρετούς (…βουλευτές ας πούμε), που να αγωνίζονται και να συγκρούονται στο δρόμο, για το δίκιο των απλών ανθρώπων… λες και δεν ξέρουμε, ότι ακόμη και οι σφοδρότερες αντιδράσεις πολιτικών κλπ, για τα πολιτικά και οικονομικά δράματα που ζούμε, γίνονται από ένα γραφείο, με 50 κάμερες κι 100 μικρόφωνα, μπροστά τους…

Το κλείνω εδώ. Κι είμαι 100 % σίγουρος, ότι αυτοί οι απλοί άνθρωποι (…που λέγαμε προηγουμένως, οι χωριάτες και οι λοιποί …παρακατιανοί) …το’ πιασαν το υπονοούμενο κι είναι ...έτοιμοι. 

Το θέμα είναι, αν θα βρεθούν άλλοι Γκλέτσοι, να τους πούνε «πάμε» και κατά πόσο ΔΕΝ θα μας πιάσει το …κουτόχορτο που θα μας ταΐσουν, μέχρι να υπάρξει, άλλη τέτοια περίπτωση …αν υπάρξει… 

Γιατί (…όπως δείχνουν τα πολύ …αναλυμένα πράγματα που συμβαίνουν στη σημερινή Ελλάδα του ΔΝΤ), αν προκύψουν άλλες …εξεγέρσεις, μικρές ή μεγάλες, τοπικές ή γενικές, θα γεννηθούν και θα ανδρωθούν, μόνο μέσα από τέτοιες καταστάσεις αυθόρμητες και γνήσια λαϊκές, χωρίς «σχέδια επί χάρτου» και χωρίς τυμπανοκρουσίες, αλλά «από τέκνα της ανάγκης κι ώριμα τέκνα της οργής», από …παρακατιανούς, δηλαδή…