Σημ. προβοκατορα:
κατ' αρχήν και πάνω απ' όλα, καλώς τον (και πάλι) το Χολομώντα...
Δύσκολα.
Πολύ δύσκολα και το κλίμα πολύ βαρύ. Στην πολιτική που ακολουθεί για τον ΧΥΤΑ Πολυγύρου το περίμενε, από αλλού του βγήκε. Τον βαράνε όλοι για τη βιβλιοθήκη που διαλύει για να στεγάσει μέσα μια υπηρεσία του δήμου.
Έγινε δήμαρχος στον Πολύγυρο για ένα καπρίτσιο (ήθελε να έχει λόγο στην αιρετή Περιφέρεια παραπάνω από εκείνη του Αντιπεριφερειάρχη) και αυτά που τον ενδιαφέρουν ως δήμαρχο απέχουν κατά πολύ από τις διαχρονικές προτεραιότητες και αξίες της πόλης, αλλά και του όλου δήμου γενικότερα.
Πολλά πράγματα άλλωστε από αυτά για τα οποία γίνεται κατά καιρούς κουβέντα δεν τον ενδιαφέρουν επειδή λόγω άγνοιας δεν μπορεί να τα προσεγγίσει. Δεν έχει ακούσματα, δεν έχει γνώση και κυρίως δεν έχει την αναγκαία ιστορική διαδρομή και συνέχεια στον τόπο. Και την ιστορική αυτή συνέχεια --->>>
δεν θα μπορέσει να την αποκτήσει ποτέ.
Όχι μόνο γιατί δεν προλαβαίνει, αλλά και γιατί δεν διαθέτει το αναγκαίο υπόβαθρο που θα του επέτρεπε να καταλάβει τις ιδιαιτερότητες μιας πόλης με τους παλιούς ήχους και χρώματα, που κουβαλά μέσα της άδολα και αψεγάδιαστα ακόμα και η νεολαία της που τώρα μαθαίνει.
Όμως από όσους του φούσκωναν τα μυαλά πριν από μήνες προκειμένου να γίνει αρχηγός τους και δήμαρχός τους, δεν βρέθηκε κανείς να του εξηγήσει ότι σε μια παλιά μακεδονονική κωμόπολη* , σαν τον Πολύγυρο, μπορεί στον κόσμο της να κάνεις παλάτια και να του στρώσεις χαλιά στο δρόμο, μα όλα αυτά δεν έχουν καμιά σημασία αν δε συνοδεύονται από τις απαραίτητες συμπεριφορές;
Και να του πει κανείς τώρα, «πάρτο αλλιώς», δεν ωφελεί.
Είπαμε πως δεν μπορεί μα και δεν προλαβαίνει πια. Εκλογές μπορεί να κερδίζει, αλλά αυτά για τα οποία μιλάμε, αδιάφορα γι αυτόν όπως προαναφέραμε, δεν μετριούνται στην εκλογική αγορά και δεν ανταλλάσσονται στις κάλπες.
Οι τόποι και οι άνθρωποι το προσφέρουν από μόνοι τους μόνο σε εκείνους που θα επιλέξουν. Μιλάμε για τον λογαριασμό της αποδοχής και της υστεροφημίας.
Προλαβαίνει μόνο "να το σώσει" (αναφερόμαστε εδώ στην πολιτική διαχείριση του πράγματος), προκειμένου να μην πάει παραπέρα το θέμα και φτάσει να δει τους Πολυγυρινούς να κατασκηνώνουν πάνω στα κεραμίδια της οικίας Τραγανού. Ας στριμώξει λίγο τους Αντιδημάρχους του και λοιπούς συνεργάτες του στους υπάρχοντες χώρους και μετά ας ξεχάσει την σκέψη να κάνει τον χώρο μιας βιβλιοθήκης ναό εκπόνησης μελετών, δημοπρατήσεων, αναθεωρήσεων προϋπολογισμών και εργολαβικών εκπτώσεων.
Αυτό τουλάχιστον μπορεί να το προλάβει, …αν φυσικά μπορεί να το κάνει.
-------------
(* Ο όρος «μακεδονονική κωμόπολη» δεν θα μας έλεγε τίποτα παραπάνω από αυτό πού είναι ο Πολύγυρος. Ωστόσο τον συναντάμε στο εξώφυλλο του βιβλίου του Τάκη Κοσμά Δεμίρη, «Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στον Πολύγυρο από τα μέσα του 19ου αιώνα έως το 1967» και μας άρεσε γιατί καμιά φορά έχει σημασία ο χώρος και ο τρόπος που επιλέγει κανείς να προσδιορίσει γεωγραφικά έναν τόπο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου