Είμαι δυσλεκτικός.

Δυσλεξία: Δεν είναι αρρώστια.
Το δυσλεκτικό παιδί έχει ένα άλλο τρόπο εκμάθησης.

-- Τι γράφεις εδώ;
Πλησίασε να δει αυτό που του έδειχαν. Ήταν γύρω στα 45, μηχανικός πληροφορικής, με μεταπτυχιακά στην Αγγλία και τέτοια. Άριστος στη δουλειά του, πανέξυπνος και ιδιαίτερα υπεύθυνος σ' αυτό που έκανε. Πατέρας δύο παιδιών. Ο μεγάλος του φέτος μπήκε στο πανεπιστήμιο.
Έσμιξε τα φρύδια του, προσπαθώντας να εστιάσει στο έγγραφο που του έδειχναν.
-- Είσαι δυσλεκτικός;
Η ερώτηση, απροκάλυπτη, χωρίς επιφυλάξεις.
Σωριάστηκε σχεδόν στο κάθισμα που ήταν δίπλα του.
-- Ναι, είμαι.
-- Νομίζω ο γιος σου έδωσε ειδικές εξετάσεις, έχει κι αυτός δυσλεξία, έ; --->>> 



 
-- Ναι, είναι, αλλά ευτυχώς τώρα τα πράγματα είναι πιο καλά. Μπορούν να διαπιστώσουν αν έχεις δυσλεξία και έχεις ειδική μεταχείριση.
-- Ταλαιπωρήθηκες με την δική σου δυσλεξία;
-- Υπέφερα. Υπέφερα στο σχολείο.
-- Δηλαδή;
-- Ήμουν πρώτη λυκείου και ο καθηγητής πήρε την έκθεσή μου και την διάβασε μπροστά σε όλους, σαν παράδειγμα προς αποφυγή.
-- !!
-- Θα ήθελα σήμερα να συναντούσα αυτόν τον δάσκαλο και να του έλεγα:
«Ξέρεις άνθρωπε μου, ότι 30 χρόνια μετά κουβαλάω αυτή την διαπόμπευση; Ξέρεις ότι υπάρχουν νύχτες που ξυπνάω κάθιδρος με την αγωνία της λοιδορίας;»
-- Έ, «δάσκαλε», ξέρεις; έεεε;

Το χαμομηλάκι 

http://hamomilaki.blogspot.com/2011/02/30-years-suffering.html