Σε τέτοιους δίσεκτους καιρούς,
που να ‘βρει τόπο να ριζώσει η Ποίηση;
Λιπόσαρκα όνειρα.
Ο θάνατος λογίζεται κέρδος
και οι ζωές των ανθρώπων
αναίτιο κι άλογο έξοδο.
Σε τέτοιους άνομους καιρούς,
που να ‘βρει τόπο ν' ανθίσει η Ποίηση;
Το αλφάβητο άχρηστο.
Τεχνολόγοι, λογιστές-κοστολόγοι,
οι αφεντάδες υπαρχόντων και υπάρξεων.
Σε τέτοιους δόλιους καιρούς,
που να ‘βρει τόπο να καρπίσει η Ποίηση;
Μπροστά στις πράξεις ανόμων,
ο άφτερος Πήγασος για κάπου αλλού καλπάζει.
Σε τέτοιους δύσκολους καιρούς,
θε να ‘βρει τόπο να ριζώσει, ν’ ανθίσει
και να καρπίσει η Ποίηση.
Των ποιητών οι στεναγμοί, ζωής ανάσες.
Μελάνη ανεξίτηλο το δάκρυ θα γενεί,
και η οργή τους χάρτινο όπλο ανίκητο
γι ανάταση κι ανάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.
Μην ξεχνάς, ότι τα σχόλια, υπάρχουν για έκφραση γνώμης, άποψης, διάλογο και ακόμη για ιδέες και προτάσεις.
Εννοείται ότι εδώ δε βρίζουμε και δεν προσβάλλουμε κανέναν, κυρίως τους συνομιλητές μας, που είναι απλοί πολίτες, σαν εμάς.
Πάντως, αν κάτι «πάει στραβά», η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Αν κρίνεις ότι θα συμμετέχεις με σχόλια σ’ αυτό το blog, καλό είναι (όχι υποχρεωτικό πάντως), να χρησιμοποιείς ένα ψευδώνυμο, για να «γνωριζόμαστε» και να συζητάμε καλύτερα…
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ