Επιμέλεια: ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΖΑΧΑΡΗΣ, Δημοσιογράφος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων«Μπορούσαμε να αποφύγουμε "τρόικα" & ΔΝΤ !»
«Το πολιτικό σύστημα δημιούργησε συνθήκες ανοχής και υπόθαλψης της διαφθοράς. Η κυβέρνηση οφείλει να μιλήσει καθαρά για τις αποφάσεις που πήρε. Με λαθεμένους χειρισμούς και αποσπασματικές ενέργειες διαμόρφωσε συνθήκες για την παρουσία του ΔΝΤ στη χώρα», τονίζει ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης. Ο κ. Κουβέλης θεωρεί ότι η καταφυγή στην "τρόικα" και το ΔΝΤ θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. «Είμαστε η Αριστερά που επιδιώκει να εντάσσει τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό», τονίζει, επισημαίνοντας όμως παράλληλα ότι «ο κατακερματισμός της Αριστεράς είναι υπαρκτό ζήτημα». --->>>
Πώς αντιμετωπίζει η Δημοκρατική Αριστερά το πολύ πιθανό ενδεχόμενο να μην μπορεί η Ελλάδα να βγει από την κρίση από το 2012 και μετά, έτος το οποίο ο πρωθυπουργός έθεσε ως αφετηρία οικονομικής ανάταξης;
Θα είναι μεγάλη η πορεία της χώρας για την έξοδό της από την κρίση. Το μαρτυρούν τα ίδια τα στοιχεία. Σημειώνεται μεγάλη υστέρηση εσόδων από τη φορολογία, η παραοικονομία εξακολουθεί να λυμαίνεται το 30% του Α.Ε.Π. και η διαφθορά το 10% και πλέον του Α.Ε.Π. Η φοροδιαφυγή και οι φοροαπαλλαγές καλά κρατούν.
Το ξεπέρασμα της κρίσης κρίνεται στην αποφυγή της χρεοκοπίας του Δημοσίου και της κατάρρευσης της Οικονομίας, που θα την πληρώσουν δραματικά όλοι –οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι. Κρίνεται στην ανατροπή της άδικης κατανομής των βαρών σε βάρος των αδύνατων στρωμάτων, με την αύξηση των δημοσίων εσόδων, με την καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής και όχι με περικοπή της αμοιβής της μισθωτής εργασίας, των συντάξεων και των κοινωνικών δαπανών, όχι με νέους έμμεσους φόρους, με καταπολέμηση της ακρίβειας.
Είναι άκρως αναγκαίο να υπάρξει αναπτυξιακή πολιτική και πορεία έξω από το πελατειακό σύστημα, υπέρ των πολιτών. Μια αναπτυξιακή πορεία που θα τονώνει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, με σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, που θα δημιουργεί απασχόληση.
Η έναρξη αναπτυξιακής διαδικασίας καθυστερεί επικίνδυνα. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση οφείλει συστηματικά και επίμονα, διαμορφώνοντας συμμαχίες στον ευρωπαϊκό χώρο, να διεκδικήσει την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου, την αναδιάρθρωση του χρέους και την έκδοση ευρωομολόγου. Να αποκρούσει το προωθούμενο από τη Γερμανία "σύμφωνο ανταγωνιστικότητας" για τη "συνταγματοποίηση" της Οικονομίας και την αποσάθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτή η πολιτική πρέπει να ασκηθεί.
Η "Δημοκρατική Αριστερά" δείχνει δρόμους εξόδου από την κρίση και όχι καθήλωση στην αδιέξοδη πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση.
Πιστεύετε ότι υπήρχαν περιθώρια άσκησης διαφορετικής πολιτικής από την καταφυγή στην "τρόικα" και το ΔΝΤ; Και, αν ναι, ποια είναι αυτή;
Ήταν δυνατή η αποφυγή της "τρόικας" και του Δ.Ν.Τ. Δεν αναφέρομαι μόνο στις δηλώσεις του Στρος Καν για την επιλογή της κυβέρνησης. Με λαθεμένους χειρισμούς και αποσπασματικές ενέργειες διαμόρφωσε συνθήκες για την παρουσία του ΔΝΤ στη χώρα. Μπορούσε, εάν το επέλεγε, να αξιοποιήσει δυνατότητες για στήριξη μόνον από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με παράλληλη άσκηση πολιτικής που θα αντιμετώπιζε τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας.
Η κυβέρνηση πιάστηκε απροετοίμαστη στις πρόσφατες δηλώσεις των εκπροσώπων της "τρόικας" για εκποίηση γης αλλά και πώληση αεροδρομίων, λιμανιών ή περιοχών / φιλέτων. Ο πρωθυπουργός αντέδρασε οργισμένα, προαναγγέλλοντας την ψήφιση νόμου αναφορικά με την πώληση γης.
Πώς πιστεύετε ότι μπορούν να εξοικονομηθούν έσοδα της τάξης των 50 δισ. ευρώ, που αναμένει η "τρόικα" την περίοδο 2011 - 2015;
Η αναγκαία αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας πρέπει να γίνει με βασικό γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και όχι με όρους ξεπουλήματος. Η κυβέρνηση οφείλει να αποκρούσει τις επιταγές της "τρόικας" για πλήρη επικράτηση των συμφερόντων του ιδιωτικού παράγοντα σε βάρος του δημοσίου. Η κυβέρνηση πρέπει αμέσως να αρχίσει μια σοβαρή διαδικασία καταγραφής των ακινήτων. Το 22,75% των ακινήτων είναι άγνωστα στο κράτος, εκατοντάδες είναι καταπατημένα, ενώ δεν υπάρχει σαφής εικόνα ακόμα και για το μέγεθος και το ρόλο τους.
Γνωρίζει, άραγε, η κυβέρνηση και οι υπηρεσίες του κράτους ποια είναι η συνολική τιμή των ακινήτων που έχει στη διάθεσή του το ελληνικό δημόσιο; Δεν το γνωρίζει.
Στον ελληνικό λαό έχει παγιωθεί το ερώτημα γιατί στην Ελλάδα ποτέ κανείς πολιτικός δεν μπήκε φυλακή λόγω της ανάμιξής του σε σκάνδαλα και διαφθορά. Η ατιμωρησία φαντάζει ως το σωσίβιο της κάθε λογής εμπλοκής. Είναι μη αναστρέψιμο, άραγε, το νοσηρό αυτό φαινόμενο;
Το πολιτικό σύστημα, που απαξιωμένο και λοιδωρούμενο αποσυντίθεται, δημιούργησε συνθήκες ανοχής και υπόθαλψης της διαφθοράς. Διαμόρφωσε δυνατότητες αποφυγής του ελέγχου παράνομων πράξεων, με κραυγαλέα τη συνταγματική ρύθμιση και το νόμο περί ευθύνης υπουργών, με την ασφυκτική προθεσμία παραγραφής.
Ταυτόχρονα και η Δικαιοσύνη δεν λειτούργησε με την οφειλόμενη συνέπεια για τον έλεγχο της διαφθοράς και την τιμωρία των υπαιτίων, στο πλαίσιο του ετεροκαθορισμού και του επηρεασμού της από την πολιτική.
Πρέπει να διαμορφωθούν θεσμοί διαφάνειας στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου αγαθού. Πρέπει να αλλάξει η συνταγματική ρύθμιση και ο σχετικός νόμος για την ευθύνη των μελών της κυβέρνησης, έτσι ώστε να μην υπάρχουν τα προστατευτικά πλαίσια των υπαιτίων διαφθοράς και σκανδάλων και οι πολιτικοί να κρίνονται όπως ο κάθε πολίτης.
Βέβαια, η καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής δεν είναι μόνον θεσμικό πρόβλημα. Είναι και πολιτικό και η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνεται και στα δύο αυτά επίπεδα. Πρέπει ακόμα να υπάρξουν κοινωνικοί έλεγχοι της ασκούμενης πολιτικής.
Η ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος πρέπει να γίνει με όρους συμμετοχής της κοινωνίας και όχι με τα φθαρμένα εργαλεία που το δημιούργησαν και το συντήρησαν. Διαφορετικά, θα συνεχισθεί η ίδια απαράδεκτη κατάσταση, με την κοινωνία στο περιθώριο.
Πιστεύετε ότι νέες εκλογές ή σχηματισμός οικουμενικής κυβέρνησης θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα –έστω και πρόσκαιρα– από την κρίση ή η εκλογολογία εξυπηρετεί άλλους σκοπούς;
Η εκλογολογία βλάπτει σοβαρά τη χώρα. Δημιουργεί ρευστότητα και περαιτέρω αποσταθεροποίηση της οικονομίας.
Η κυβέρνηση οφείλει να μιλήσει καθαρά. Η εκλογολογία επιχειρεί να δημιουργήσει διλήμματα στην κοινωνία. Εάν επιλέγει εκλογές, να τις κάνει.
Το ζητούμενο είναι η αλλαγή του περιεχομένου της πολιτικής. Η ανυπαρξία πολιτικών προϋποθέσεων δεν επιτρέπει τη δημιουργία "οικουμενικής κυβέρνησης".
Ως "Δημοκρατική Αριστερά" θα συμμετείχατε ποτέ σε κυβέρνηση συνασπισμού, αν σας το ζητούσαν; Είναι έτοιμο το κόμμα να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα και τις πολιτικές συνθήκες;
Η Δημοκρατική Αριστερά, όποτε κι’ αν γίνουν εκλογές, θα έχει την αυτόνομη παρουσία της. Με τις δυνάμεις της, το πρόγραμμά της, τις θέσεις και τις πολιτικές διεκδικήσεις. Οικοδομούμε σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες, από θέση ευθύνης για τη χώρα και την κοινωνία. Με την ίδρυση της "Δημοκρατικής Αριστεράς" θέλουμε να γίνουμε η σύγχρονη δημοκρατική, ευρωπαϊστική, μεταρρυθμιστική, οικολογική Αριστερά.
Φιλοδοξούμε οι προσδιορισμοί αυτοί με τον προγραμματικό λόγο μας, τις παρεμβάσεις και κυρίως τις πρωτοβουλίες και τη δράση μας, να αναγνωρίζονται αμέσως και ευθέως από τους πολίτες της χώρας μας.
Είμαστε η Αριστερά που επιδιώκει να εντάσσει τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου προς το Σοσιαλισμό, ειδικά μέσα στις συνθήκες της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης. Καθημερινή μας επιδίωξη η αντιπαλότητα στο νεοφιλελευθερισμό, η διεύρυνση της δημοκρατίας, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των γυναικών, η προστασία του περιβάλλοντος, η οικολογική ανάπτυξη, η δημοκρατική ολοκλήρωση και η προοδευτική ευρωπαϊκή πορεία.
Οι κυβερνήσεις συνασπισμού προϋποθέτουν προγραμματικές συμφωνίες και πολιτικές συμπτώσεις. Συγκλίσεις, χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, δεν μπορούν να μετακινήσουν την πολιτική από τη συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται σε ουσιαστική προοδευτική κατεύθυνση, προς όφελος της κοινωνίας. Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για τη δημιουργία κυβερνήσεων συνεργασίας.
Ποια είναι η άποψή σας για την συντηρητικοποίηση μεγάλης μερίδας των Ελλήνων πολιτών αναφορικά με την αντιμετώπιση των μεταναστών και γενικότερα των κοινωνικών μειοψηφιών; Γιατί μόνον αισιοδοξία δεν προκαλεί η ανεξέλεγκτη δράση ακραίων εθνικιστικών κύκλων σε βάρος τους…
Η απουσία μεταναστευτικής πολιτικής οδήγησε στη συντηρητικοποίηση μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας και τροφοδότησε και αντιπαλότητες και ξενοφοβία. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Η παρουσία ξένων πολιτών στη χώρα μας είναι και μεγάλη και χωρίς ρύθμιση, με δεδομένη την απούσα μεταναστευτική πολιτική. Αυτό εκμεταλλεύονται ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι που αναλαμβάνουν την "προστασία" των πολιτών έναντι των μεταναστών.
Η κατάσταση θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, αν δεν υπάρξει χωρίς άλλη καθυστέρηση μεταναστευτική πολιτική, η οποία αναμφισβήτητα πρέπει να συνδεθεί με την μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που κι αυτή απουσιάζει.
Η Ευρώπη οφείλει να δει συνολικά το όλο ζήτημα. Πρέπει να αναθεωρηθεί η συνθήκη "Δουβλίνο ΙΙ", για να εξασφαλισθεί η δυνατότητα ελεύθερης μετακίνησης των μεταναστών σε όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα δεν μπορεί, εξ αντικειμένου, να αντιμετωπίσει μόνη της το ζήτημα των μεταναστών ούτε να παραμένει η "αποθήκη ανθρώπινων ζωών" –των μεταναστών.
Πολλοί δυσφορούν απέναντι στην πολυδιάσπαση της Αριστεράς. Άλλοι διαλαλούν ότι αυτό οφείλεται στην πολυφωνία και κυρίως στην ελεύθερη διαφοροποίηση ή διατύπωση ποικίλων απόψεων, που βάζουν τα θεμέλια για το σχηματισμό νέων πολιτικών φορέων. Είναι όντως αυτό ή μιλάμε για μια γενικότερη κρίση της Αριστεράς;
Ο κατακερματισμός της Αριστεράς είναι υπαρκτό ζήτημα. Η αντιμετώπισή του, όμως, δεν μπορεί να γίνεται στο όνομα μιας αόριστης ενότητας. Υπάρχουν σημαντικές διαφορές, ακόμα και αντίπαλες θέσεις μεταξύ των δυνάμεων που αναφέρονται στην Αριστερά. Έτσι, αυτές οι δυνάμεις, με υπαρκτές τις μεγάλες διαφορές τους, δεν αθροίζονται.
Η "Δημοκρατική Αριστερά" εντάσσει τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου προς το Σοσιαλισμό, ειδικά μέσα σε συνθήκες οικονομικής, πολιτικής κοινωνικής κρίσης. Επιδίωξή μας η αντιπαλότητα στο νεοφιλελευθερισμό, η διεύρυνση της Δημοκρατίας, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών, η δημοκρατική ολοκλήρωση, η προοδευτική ευρωπαϊκή πορεία.
Για τη Δημοκρατική Αριστερά, η δημοκρατία νοείται ως αποκλειστικό πεδίο. Για τη δική μας Αριστερά, οι αλλαγές έχουν ως προωθητική δύναμη την ευρεία λαϊκή ενότητα σε ώριμους στόχους. Υποστηρίζουμε τη θέση της μη βίας ως αντίληψη, πολιτική πρακτική και δημοκρατική συνείδηση. Ο αριστερός μεταρρυθμισμός έχει νόημα και γόνιμες προοπτικές, όταν προωθείται με τη συμμετοχή και τον έλεγχο των εργαζομένων. Με τις θέσεις μας αυτές είναι αντίθετες πολλές δυνάμεις της Αριστεράς.
Ποιες είναι τελικά οι διαφορές σας με τον ΣΥΝ; Ήταν αυτές οι διαφορές ικανές να σας φέρουν αντιμέτωπους στον πολιτικό στίβο; Πώς βλέπετε την αντιπολιτευτική στάση του ΚΚΕ;
Η ίδρυση της "Δημοκρατικής Αριστεράς" ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη ενέργεια. Αποτελεί απάντηση στο διογκούμενο αίτημα της κοινωνίας για ριζική ανασυγκρότηση του πολιτικού πεδίου και για τη διατύπωση μιας ολοκληρωμένης εναλλακτικής πρότασης. Αποτελεί επιλογή υπεράσπισης του παρελθόντος και του μέλλοντος της ανανεωτικής, δημοκρατικής και οικολογικής Αριστεράς. Ο πυρήνας των ανανεωτικών ιδεών, η πολιτική μας για τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, τον αριστερό ευρωπαϊσμό, η μεταρρυθμιστική στρατηγική, η οικολογική εγρήγορση είναι τα στοιχεία της πολιτικής ταυτότητάς μας.
Ο χώρος της δημοκρατικής και ανανεωτικής Αριστεράς είναι ζωντανό κύτταρο υπεύθυνης στάσης, επίκαιρου λόγου και προγραμματικών θέσεων για το επί της ουσίας προοδευτικό περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής, Προχωράμε μπροστά. Δεν κοιτάζουμε πίσω. Οικοδομούμε, με ευθύνη απέναντι στη χώρα και την κοινωνία, σχέση πολιτικής εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
Ο ΣΥΝ εγκατέλειψε κύρια χαρακτηριστικά της ανανεωτικής φυσιογνωμίας του και απομακρύνθηκε από τα πολιτικά συστατικά της ίδρυσής του.
Το ΚΚΕ αναδεικνύει την πολιτική του στάση και δράση με κύριο άξονα την αντιευρωπαϊκή πολιτική του και την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε.
Είμαστε αντίθετοι σ’ αυτήν την πολιτική.
Ποιοι οι στόχοι της "Δημοκρατικής Αριστεράς"; Πώς σκέφτεστε να πορευθείτε στο εγγύς μέλλον, με δεδομένη την απάθεια ή αδιαφορία ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού απέναντι στα πολιτικά δρώμενα;
Καταγράφουμε και αναδεικνύουμε την παρουσία της σύγχρονης δημοκρατικής, ευρωπαϊστικής, μεταρρυθμιστικής, οικολογικής Αριστεράς. Για τη δική μας Αριστερά φορείς εξουσίας για δημοκρατικές, προοδευτικές αλλαγές μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν οι νέες συσπειρώσεις πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.
Αυτές οι αλλαγές καλλιεργούνται με ιδεολογική μάχη υπέρ της προοδευτικής ηγεμονίας, καθώς και υπέρ μιας προοδευτικής διακυβέρνησης που θα συγκεντρώνει τη συναίνεση ενός νέου κοινωνικού και πολιτικού συνασπισμού.
Οι δικές μας δυνάμεις έχουν στόχο την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, αλλά δεν σταματούν εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου