Σημαντική συνάντηση, κοινή τοποθέτηση ΚΚ Ελλάδας - ΚΚ Τουρκίας...

Για τις εξελίξεις στην περιοχή της Βόρειας Αφρικής, Ανατολικής Μεσογείου και Περσικού Κόλπου

1.1. Τα δύο ΚΚ χαιρετίζουν τις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, τους αγώνες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για τα κοινωνικά, συνδικαλιστικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα. Σημειώνουν τη σημασία της συμμετοχής στις λαϊκές κινητοποιήσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, που αμφισβήτησαν την αστική νομιμότητα, και συγκρούστηκαν με τους αστικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς. --->>> 

1.2. Την ίδια ώρα, από την παγκόσμια εμπειρία του επαναστατικού κινήματος, είναι σαφές πως οι πόθοι των εργαζομένων δεν μπορούν να δικαιωθούν όσο αυτοί προβάλλουν μόνον το ζήτημα της αντικατάστασης του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης (Μπεν Αλί, Μουμπάρακ κ.ά.) και δε θέτουν συνολικά το πέρασμα της εξουσίας στα χέρια της εργατικής τάξης, της κοινωνικοποίησης των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, που είναι προϋπόθεση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

1.3. Ταυτόχρονα, η περιοχή έχει μεγάλη σημασία για τους ιμπεριαλιστές, εξαιτίας των φυσικών της πόρων, του ότι αποτελεί πέρασμα από την Αφρική και την Ευρώπη προς την Ασία (και το αντίστροφο), καθώς και της Ευρώπης και της Ευρασίας προς την Αφρική. Εκδηλώνονται έντονες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Δίπλα στις παλαιότερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.ά.), δραστηριοποιούνται και νέες, όπως η Ρωσία και η Κίνα. Το ενδιαφέρον τους για την περιοχή δείχνουν οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, απεργάζονται σχέδια άμεσης, ακόμη και στρατιωτικής εμπλοκής στην περιοχή. Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ καταδικάζουν το σχέδιο της λεγόμενης «Μεγάλης Μέσης Ανατολής» και σημειώνουν πως αυτό, όπως και τα άλλα ιμπεριαλιστικά σχέδια, θα βρίσκουν τους κομμουνιστές και τις άλλες αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της περιοχής στο πλευρό των αγωνιζόμενων λαών της περιοχής. Μαχητικά θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα του κάθε λαού να επιλέγει το μέλλον του, χωρίς το πιστόλι στον κρόταφο, χωρίς τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Σ' αυτήν την κατεύθυνση καταδικάζουμε την ιμπεριαλιστική επίθεση στη Λιβύη.

1.4. Σοβαρό ζήτημα αποτελεί η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα απέναντι στο Ιράν, με πρόσχημα το πυρηνικό του πρόγραμμα. Τασσόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που σχεδιάζεται με πρόσχημα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν (όπως πριν μερικά χρόνια είχε τα όπλα μαζικής καταστροφής που δήθεν διέθετε το Ιράκ). Στόχος των ιμπεριαλιστών είναι να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το φυσικό πλούτο του Ιράν. Θα παλέψουμε για την αποτροπή αυτών των σχεδίων, θα αγωνιστούμε ώστε οι δύο χώρες μα μην έχουν καμία εμπλοκή σ' αυτά τα ιμπεριαλιστικά σχέδια κατά του Ιράν.

1.5. Αγωνιζόμαστε ταυτόχρονα ενάντια στη συνεχιζόμενη ιμπεριαλιστική κατοχή του Ιράκ, που τόσα δεινά έχει προκαλέσει στο λαό του Ιράκ, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια την εδαφική του ακεραιότητα.

1.6. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στο λαό της Παλαιστίνης που αγωνίζεται ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα του Ισραήλ. Καταδικάζουμε την απάνθρωπη αντιμετώπιση των Παλαιστινίων, την κατασκευή του τείχους, την άσκηση πιέσεων από τις ΗΠΑ και την ΕΕ στην παλαιστινιακή ηγεσία, με στόχο τη δημιουργία ενός κράτους «φαντάσματος», χωρίς σύνορα, στρατό κι αρχές ασφάλειας. Είμαστε υπέρ ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967. Ταυτόχρονα, θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τους αγώνες για την απελευθέρωση όλων των εδαφών, που έχει καταλάβει το Ισραήλ από τη Συρία και το Λίβανο.

1.7. Στην περιοχή οι αστικές τάξεις δημιουργούν άξονες κι αντιάξονες, να επωφεληθούν από τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις και συμμαχίες. Μεταξύ άλλων, δραστήριο ρόλο και με εργαλείο το «νεο-οθωμανισμό» επιδιώκει να παίξει η αστική τάξη της Τουρκίας, που αντιπαρατίθεται με το Ισραήλ στα πλαίσια του περιφερειακού ανταγωνισμού, και, με εργαλείο το θρησκευτικό αίσθημα και το λεγόμενο «μετριοπαθές ισλάμ», επιχειρεί να παίξει ρόλο δήθεν «υπερασπιστή» του λαού της Παλαιστίνης και των άλλων αραβικών λαών. Στην πραγματικότητα, η αστική τάξη της Τουρκίας δεν κάνει κάτι άλλο από την προσπάθεια να ενισχύσει τις θέσεις της για την καπιταλιστική εκμετάλλευση του τουρκικού λαού, των λαών της περιοχής, καθώς και για την εξυπηρέτηση γενικότερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Κάνουν σοβαρό λάθος εκείνες οι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της περιοχής μας, που διέγνωσαν στις κινήσεις της τουρκικής κυβέρνησης του AKP ένα δήθεν «νέο αντιιμπεριαλιστικό ρόλο». Προειδοποιούμε τους λαούς της περιοχής πως πρόκειται για μεγάλη πλάνη!

1.8. Στον αντίποδα της προσπάθειας της τουρκικής αστικής τάξης να παίξει δραστήριο ρόλο σε συμμαχία με τη Συρία, το Ιράν, τη «Χαμάς», τη «Χεζμπολάχ», η αστική τάξη της Ελλάδας επεδίωξε την αναθέρμανση των σχέσεών της με το Ισραήλ, προχωρώντας σε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το κράτος αυτό που εγκληματεί κατά του παλαιστινιακού λαού και προετοιμάζεται για επίθεση κατά του Ιράν. Οι εξελίξεις αυτές, ο ανταγωνισμός των δύο αστικών τάξεων και η εμπλοκή τους με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, δεν πρόκειται να αποφέρουν κανένα όφελος για τους λαούς των δύο χωρών, συνολικότερα για τους λαούς της περιοχής κι αυξάνουν τους κινδύνους πολεμικών αναμετρήσεων.

1.9. Οι ισχυρισμοί ότι με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ θα δοθεί λύση στο Κυπριακό δεν επιβεβαιώθηκαν και δε θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν. Η αιτία σχετίζεται με τον ίδιο τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Η ιμπεριαλιστική ένωση δεν ενδιαφέρεται για τη δίκαιη επίλυση ζητημάτων, αλλά για την επέκταση κι ισχυροποίησή της αγοράς της, τη συστηματικότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, υπέρ των συμφερόντων των μονοπωλίων που εκπροσωπεί. Τα δύο κόμματα καταδικάζουν τις προσπάθειες ενσωμάτωσης της Κύπρου στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό του ΝΑΤΟ, προθάλαμο του οποίου αποτελεί ο λεγόμενος «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» και στηρίζουν τις προσπάθειες για μια ειρηνική, δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού: Ομοσπονδιακή, διζωνική, δικοινοτική λύση, με μία και μόνη κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα. Για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, κοινή πατρίδα των Τουρκοκύπριων και Ελληνοκύπριων, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.

Για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια

2.1. Η περιοχή των Βαλκανίων, τα τελευταία 20 χρόνια, βρέθηκε στο επίκεντρο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, μια κι αποτελεί πέρασμα για διαφορετικούς ενεργειακούς αγωγούς, καθώς και δίαυλο επικοινωνίας. Γίνεται διαπάλη για τον έλεγχο των αγορών, ανάμεσα στα μονοπώλια, σε παλαιότερες και σε νέες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τον έλεγχο των μεριδίων των αγορών.

2.2. Το ΝΑΤΟ για την εξυπηρέτηση των σχεδίων του προχώρησε τα τελευταία χρόνια στην ενσωμάτωση νέων χωρών, καθώς και στην ένταξη των άλλων στο λεγόμενο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη». Η επέκταση του ΝΑΤΟ στην περιοχή είναι παράγοντας που στρέφεται κατά των λαών και της ειρήνης. Τα δύο ΚΚ θα συνεχίσουμε τη δράση μας για την απεμπλοκή των χωρών μας από τα ΝΑΤΟικά σχέδια, για την αποδέσμευση των χωρών μας από το ΝΑΤΟικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό, για την αποδυνάμωσή του και τη διάλυση του ΝΑΤΟ. Υπογραμμίζουμε, ωστόσο, πως όσο η πάλη για τη διάλυση του ΝΑΤΟ δε συνδέεται με την πάλη για την αποτροπή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, για την αποχώρηση των χωρών μας απ' αυτόν, τότε το αίτημα της «διάλυσης» του ΝΑΤΟ καταντά ένα απλό πασιφιστικό ευχολόγιο.

2.3. Η ΕΕ, για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και τους στρατηγικούς της στόχους για άλωση, έλεγχο νέων αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και ενεργειακών δρόμων, προωθεί μελετημένα σχέδιο επέκτασης στην ευρύτερη περιοχή. Γενικό χαρακτηριστικό στοιχείο της ενταξιακής διαδικασίας είναι η προώθηση πολιτικών εκσυγχρονισμού των αστικών κρατών και προσαρμογής των οικονομιών τους στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του, μέσω ενός σχεδίου σκληρών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που αφορούν την απελευθέρωση τομέων και κλάδων της οικονομίας, ιδιωτικοποιήσεις, ανατροπή εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, περικοπή των κρατικών δαπανών για κοινωνικές υπηρεσίες και αντιλαϊκές αλλαγές στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία. Τα δύο ΚΚ υποστηρίζουν ότι η ΕΕ ως διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση που κινητήρια δύναμη έχει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου θα γίνεται συνεχώς πιο επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Τα δύο ΚΚ τάσσονται κατά της ένταξης νέων χωρών, όπως της Τουρκίας, στην ΕΕ και υποστηρίζουν το δικαίωμα του κάθε λαού να αγωνίζεται για τον απεγκλωβισμό και την αποχώρηση απ' αυτήν την ιμπεριαλιστική ένωση. Δικαίωμα που υπερασπίζεται με συνέπεια στην Ελλάδα το ΚΚΕ.

2.4. Τα δύο ΚΚ εκτιμούν πως η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου που δρομολογήθηκε μετά τη ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, το 1999, με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και «νομιμοποιήθηκε» με την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης τον Ιούλη του 2010, ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» και διαμορφώνει μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση για την αλλαγή των συνόρων, με συνέπειες που ξεπερνούν τα όρια της περιοχής μας, όπως δείχνει, άλλωστε, και η ανεξαρτητοποίηση της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας που αναγνωρίστηκαν από τη ρωσική κυβέρνηση.

2.5. Οι ιμπεριαλιστές, προκειμένου να υπηρετήσουν τα σχέδιά τους, επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν, αξιοποιώντας, ή δημιουργώντας, διάφορα μειονοτικά ζητήματα. Τέτοιες διαθέσεις διαφαίνονται στις παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, ακόμη περιγράφονται και στο βιβλίο του Τούρκου ΥΠΕΞ, Α. Νταβούτογλου «Στρατηγικό βάθος». Τα δύο ΚΚ, που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων, ενάντια σε κάθε πολιτική διακρίσεων, θεωρούν πως οι μειονότητες πρέπει να αποτελέσουν «γέφυρες» φιλίας για τους λαούς των Βαλκανίων και όχι «εργαλείο» για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, που μπορούν να οδηγήσουν στο αιματοκύλισμα των λαών της περιοχής.

2.6. Τα δυο ΚΚ τάσσονται ενάντια στην υποδαύλιση μειονοτικών, υπαρκτών και ανύπαρκτων προβλημάτων, στην ανακίνηση αλυτρωτισμών, στην αλλαγή των συνόρων στην περιοχή μας, που προβάλλουν διάφορα ιμπεριαλιστικά σχέδια και εθνικιστικοί κύκλοι. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, αναπτύσσεται το σενάριο της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας», που απειλεί να εμπλέξει σε σοβαρές αλυσιδωτές περιπέτειες τους λαούς της περιοχής. Καλούμε τους κομμουνιστές της περιοχής να πρωτοστατήσουν στην αποτροπή της εθνικιστικής προπαγάνδας και του μεγαλοϊδεατισμού.

2.7. Τα δύο ΚΚ εκτιμούν πως σημαντικό ζήτημα για την περιοχή, που εμπλέκεται και με διάφορα ιμπεριαλιστικά σχέδια στη Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, στην Ευρασία, είναι το κουρδικό ζήτημα.

Αν για την εργατική τάξη το Κουρδικό είναι ζήτημα ισότητας, ζήτημα δικαιοσύνης, ζήτημα ελευθερίας, για τους ιμπεριαλιστές είναι ζήτημα προώθησης εκείνων ή των άλλων οικονομικών συμφερόντων, γεωπολιτικών συσχετισμών, ανταγωνισμών και ισορροπιών, ελέγχου των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους. Για εμάς είναι φανερό πως το κουρδικό ζήτημα δεν μπορεί να επιλυθεί προς όφελος των λαών της περιοχής με τη συνδρομή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στη βάση των δικών τους επιδιώξεων.

Το κουρδικό ζήτημα δεν μπορεί να επιλυθεί με το δήθεν «δημοκρατικό άνοιγμα» του ΑΚΡ, που προωθείται με σκοπό να εδραιώσει στην πραγματικότητα την ίδια την αστική εξουσία, να διευκολύνει την κερδοφορία του κεφαλαίου μέσω του θρησκευτικού συναισθήματος.

Το κουρδικό ζήτημα θα λυθεί προς όφελος των λαών της περιοχής, μόνο με τη σύνδεσή του με τη συνεπή αντιιμπεριαλιστική δράση, την πάλη για τη νίκη και την εδραίωση της εργατικής εξουσίας, την πάλη για το σοσιαλισμό. Το κουρδικό ζήτημα θα λυθεί με επαναστατικές διεργασίες, με επαναστατικά ιδανικά κι όχι με τα σχέδια και τις «εγγυήσεις» των ιμπεριαλιστών.

Για τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά

3.1. Εκτιμούμε πως η πολιτική της ελληνοτουρκικής συνεργασίας συμβαδίζει με τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων για το ρόλο που διεκδικούν στην περιοχή, για την προώθηση των συμφερόντων τους και αυτή η διαλεκτική σχέση ανταγωνισμού και συνεργασίας βρίσκεται σε εξέλιξη.

3.2. Τα δύο ΚΚ θεωρούν πως οι λαοί των δύο χωρών δεν έχουν όφελος από τη σύσταση του «Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας» και τα 21 μνημόνια και διακηρύξεις που υπογράφηκαν από τις δύο κυβερνήσεις. Ολα αυτά στοχεύουν στην εκμετάλλευση των Ελλήνων και Τούρκων εργαζομένων κι όχι στην αμοιβαία ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών τους.

3.3. Πιστεύουμε πως η συμμετοχή των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ στρέφεται κατά των δύο λαών και της ειρηνικής συμβίωσης, αφού το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα των δύο χωρών, επιδιώκει να παίξει το ρόλο του επιδιαιτητή στις σχέσεις των δύο χωρών.

3.4. Οι προσπάθειες της τουρκικής αστικής τάξης, από θέσεις οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος, να διαμορφώσει εξελίξεις στο Αιγαίο (με την απειλή του casus belli, τις «γκρίζες ζώνες», τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο, κ.ά.), καθώς και οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες των δύο χωρών, οι αερομαχίες στο Αιγαίο, δημιουργούν υπόβαθρο πολεμικής αντιπαράθεσης, παρά τις διακηρύξεις περί ειρηνικής διευθέτησης.

3.5. Από την άλλη, τα σχέδια για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, από τις αστικές τάξεις των δύο χωρών, αποσκοπούν στο να βάλουν στο χέρι τα ξένα και ντόπια μονοπώλια τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας τους. Η εργατική τάξη, οι λαοί των δύο χωρών δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα απ' αυτά τα σχέδια.

3.6. Τα δύο ΚΚ, λαμβάνοντας υπόψη και τις πρόσφατες καταστρεπτικές συνέπειες του σεισμού στην Ιαπωνία, τάσσονται ενάντια στην κατασκευή του πυρηνικού σταθμού στο Ακουγιού, την οποία επιβεβαίωσε πρόσφατα ο Τούρκος πρωθυπουργός Τ. Ερντογάν. Η κατασκευή του σε μια σεισμογενή περιοχή θα αποτελέσει μια μόνιμη απειλή πυρηνικού τρόμου για τους δύο λαούς.

3.7. Τα δύο ΚΚ είναι σταθερά προσανατολισμένα στην ανάπτυξη της φιλίας, της διεθνιστικής αλληλεγγύης ανάμεσα στην εργατική τάξη και στους λαούς των δύο χωρών. Καλούν τους εργαζόμενους να δουν πίσω από τον εξωραϊσμό της πραγματικότητας, που επιδιώκεται με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, τη μετατροπή του Αιγαίου σε ΝΑΤΟικό «ορμητήριο». Τα δύο ΚΚ θα εντείνουν τις κοινές ενέργειες και δράσεις τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στις ενώσεις του, ενάντια στον εθνικισμό, στις στρατιωτικές δαπάνες, για το σεβασμό των συνόρων των δύο χωρών. Ταυτόχρονα, δεν κρύβουν ότι λύση για τους δύο λαούς μπορεί να βρίσκεται μόνο στην ανατροπή της αιτίας που γεννά αντιθέσεις, συγκρούσεις, πολεμικές συρράξεις. Κι αυτή η αιτία δεν είναι άλλη από τα καπιταλιστικά υπερκέρδη.

Για την κατάσταση του κομμουνιστικού κινήματος και τις κοινές πρωτοβουλίες των δύο ΚΚ

4.1. Τα δύο ΚΚ θα συνεχίσουν την κοινή δράση τους ενάντια στον αντικομμουνισμό, στην απαράδεκτη εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό, στην προσπάθεια αμαύρωσης του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, ιδίως της περιόδου που μπήκαν, ισχυροποιήθηκαν οι βάσεις της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και δόθηκε η μάχη που οδήγησε στην Αντιφασιστική Νίκη, κι όπου επικεφαλής της ΕΣΣΔ και του ΚΚΣΕ ήταν ο Ι. Στάλιν. Θα συνεχίσουν την πάλη τους για τη νομιμοποίηση όλων των ΚΚ, την άρση της απαγόρευσης των κομμουνιστικών συμβόλων, την κατάργηση κάθε εμποδίου στη δράση των ΚΚ.

4.2. Τα δύο ΚΚ εκτιμούν πως σημαντικό στοιχείο, όχι μόνο για την κοινή δράση των κομμουνιστών, αλλά και των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, είναι η συνεπής στάση απέναντι σε κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, πρώτα απ' όλα ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας. Στο ζήτημα της πάλης με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις δεν χωρά καμία υποχώρηση!

4.3. Σημειώνουν τον αρνητικό ρόλο, που παίζει το λεγόμενο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) στην αποκομμουνιστικοποίηση των ΚΚ και στην ενσωμάτωσή τους στο αστικό σύστημα. Η πάλη με το ΚΕΑ, που αποτελεί πολιτικό «εργαλείο» της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, γίνεται συστατικό στοιχείο της ιδεολογικο-πολιτικής δουλειάς των δύο ΚΚ. Ανάλογη δράση θα αναπτύξουν τα δύο ΚΚ ενάντια στον εθνικισμό, στη σοσιαλδημοκρατία.

4.4. Τα δύο ΚΚ θα συνεχίσουν τις προσπάθειες να συμβάλλουν στις Περιφερειακές Συναντήσεις των ΚΚ στα Βαλκάνια, στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Ευρώπης, καθώς και στις Διεθνείς Συναντήσεις των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων. Οι Συναντήσεις αυτές θα πρέπει να εξακολουθήσουν να πραγματοποιούνται, με στόχο το συντονισμό της δράσης των ΚΚ και να μη διαχυθούν σε ευρύτερα σχήματα.

4.5. Τα δύο ΚΚ δεσμεύονται από τη Διακήρυξη της Κωνσταντινούπολης, πάνω στην οποία δημιουργήθηκε το περιοδικό «Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση», με στόχο τη διάδοση και ανάπτυξη της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας, με την ιδεολογική ανάλυση και πολιτική τοποθέτηση στις σύγχρονες εξελίξεις του καπιταλισμού και στα προβλήματα της ταξικής πάλης. Στα πλαίσια της ΔΚΕ και από κοινού τα δύο ΚΚ θα επιδιώξουμε να συμβάλουμε στη θεωρητική και ιδεολογική ανασύνταξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος σε στέρεη μαρξιστική - λενινιστική βάση, κατά του οπορτουνισμού, για το ξεπέρασμα της κρίσης του κομμουνιστικού κινήματος και την αναζωογόνηση του στρατηγικού σοσιαλιστικού σκοπού.

4.6. Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ θα συμβάλουν ακόμα περισσότερο για το δυνάμωμα του ταξικού κινήματος της ΠΣΟ, της ΠΟΔΝ, του ΠΣΕ, της ΠΟΔΓ, καθώς και της κομμουνιστικής νεολαίας της περιοχής μας.

Κάλεσμα στους δύο λαούς

Τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Τουρκίας και της Ελλάδας απευθύνονται στους λαούς των δύο χωρών, στους λαούς της περιοχής και τους καλούν να δυναμώσουν τον αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, τον αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που γεννάει κρίσεις, ανεργία, φτώχεια, μορφωτική και πολιτιστική υποβάθμιση, επεμβάσεις και πολέμους. Να ενισχυθούν οι προσπάθειες για την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, την κοινωνική συμμαχία με τα καταπιεζόμενα από τα μονοπώλια λαϊκά στρώματα, να δυναμώσουν την ταξική πάλη, την πάλη για την εργατική εξουσία, για το σοσιαλισμό, που στις μέρες μας είναι πιο επίκαιρος κι αναγκαίος.

ΑΘΗΝΑ 26/3/2011 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ