Ότι πιο ελπιδοφόρο για το μέλλον αυτού του τόπου ήταν οι χθεσινές συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλεις της χώρας μας.
Δίχως πατρόνες και καθοδηγητές, με την αμηχανία του πρωτάρη κατακλύσαμε τους χώρους γύρω από τον Λευκό Πύργο, μέχρι που - ποτάμι φουσκομένο - έκλεισε και η διασταύρωση μπροστά στο ΚΘΒΕ.
Νέοι και ηλικιωμένοι.
Γονείς με τα παιδιά στις πλάτες.
Πρόσωπα που χαράχτηκε ένα χαμόγελο ελπίδας στο αντίκρισμα της ανταπόκρισης και από άλλους σε αυτό το προσκλητήριο ομαδικής ψυχοθεραπείας. --->>>
Γιατί μόνο ως τέτοιο μπορεί να εκληφθεί, μιας και δεν υπάρχει τρόπος να λειτουργήσει ως πολιτική κίνηση και να δώσει απτά αποτελέσματα.
Εκτός και αν καθημερινά διογκώνεται το κίνημα και διπλασιάζεται ο όγκος και δυναμώνει ο παλμός και φτάσει στα τρίσβαθα της ανύπαρκτης ψυχής των πολιτικών μας.
Αυτό που απομένει, είναι, όσοι από εμάς βρεθήκαμε εκεί, να συνεχίσουμε την προσπάθεια και να προσκαλούμε και όσους από το περιβάλλον μας δεν έχουν έρθει.
Να οργανώσουμε προτάσεις και να ζητηθεί η δια βοής αποδοχή τους από τους συγκεντρωμένους για να διαμορφωθεί ένα ψήφισμα διαμαρτυρίας όπου θα υπογράφουμε όλοι και να το καταθέσουμε όπου χρειαστεί.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ η αδιαφορία και το βόλεμα.
Καιρός για δράση.
http://youtu.be/UlOkI_twZhA
ΑπάντησηΔιαγραφή