Τα στόματα ερμητικά κλειστά. Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό των αντιδράσεων της κυβέρνησης μετά την, όπως διαφαίνεται, καταλυτική συνάντηση της ομάδας των τριών στο Μαξίμου, από την οποία δεν έχει γίνει τίποτε, επί της ουσίας, γνωστό.
Ο πρώην αντιπρόεδρος της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, κ. Λουκάς Παπαδήμος, φέρεται να μετέφερε άκρως ανησυχητικά μηνύματα από την Φρανκφούρτη. Το προηγούμενο 24ωρο --->>>
Ο πρώην αντιπρόεδρος της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, κ. Λουκάς Παπαδήμος, φέρεται να μετέφερε άκρως ανησυχητικά μηνύματα από την Φρανκφούρτη. Το προηγούμενο 24ωρο --->>>
είχε παρακολουθήσει μία κλειστή συνάντηση, όπου ο κεντρικός τραπεζίτης Ζαν Κλώντ Τρισέ τον προειδοποίησε πως «τα περιθώρια ανοχής, αντοχής και αλληλεγγύης στενεύουν για την Ελλάδα».
Έμμεση απειλή ή ενίσχυση των πιέσεων προς την Αθήνα; Αδιάφορο. Η Ευρώπη και οι δανειστές είναι στην φάση ξεκαθαρίσματος των μεταξύ τους σχέσεων, την ώρα που η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» καταγράφει τις τρεις τάσεις που έχουν διαμορφωθεί στην Ε.Ε. αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα ή το νέο «Μεγάλο Ασθενή» των Βαλκανίων.
Στην χθεσινή συνάντηση του Μαξίμου, της 19ης Μαϊου, συνομίλησαν οι Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος και Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Τίποτε το ουσιαστικό δεν διέρρευσε, αλλά η συζήτηση πραγματοποιήθηκε λίγα μόνον 24ωρα από την έγκριση του νέου μνημονίου από το Υπουργικό Συμβούλιο (που αναμένεται την ερχόμενη Τρίτη) και τις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς.
Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, σύμβουλος του πρωθυπουργού και με ανοικτές πόρτες στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, θεωρείται άριστα πληροφορημένος για τις προθέσεις των δανειστών της χώρας. Όμως, τόσο στο πρόσφατο όσο και στο απώτερο παρελθόν, ο κ. Παπαδήμος είχε συγκεντρώσει το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον ως «εν δυνάμει υπουργοποιήσιμος».
Είναι προφανές πως το Μαξίμου αναζητά πολιτική φόρμουλα ώστε να «περάσει» το νέο μνημόνιο με χαρακτηριστικά πολιτικής συναίνεσης μέσω ευρείας κοινοβουλευτικής ανοχής και όχι αναγκαστικά ενισχυμένης πλειοψηφίας. Βασικό εργαλείο σε αυτή την μεθόδευση είναι τόσο η δεσμευτική ανοχή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όσο και το στήσιμο ενός οχήματος διαχείρισης του πακέτου, που δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ανασχηματισμό της κυβερνητικής μηχανής.
Σε αυτά τα πλαίσια η παρουσία τεχνοκρατών με άριστη έξωθεν μαρτυρία είναι αναγκαία, αν όχι επιβεβλημένη, επισημαίνουν με έμφαση κυβερνητικά στελέχη που συγκαταλέγονται στην μικρή ομάδα (πέντε με έξι υπουργοί), η οποία στηρίζει το μνημόνιο, τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο.
Ο δεύτερος πονοκέφαλος του Μαξίμου αφορά αυτό καθεαυτό το μήνυμα που είναι υποχρεωμένο να αποστείλει στους δανειστές και τις αγορές μέσω της αποκρατικοποίησης ενός «φιλέτου» με θεαματικές διαστάσεις. Όλα δείχνουν πως αυτό το φιλέτο ενδεχομένως να είναι ο ΟΠΑΠ για τον οποίο υφίσταται μέγιστο ενδιαφέρον στο εσωτερικό και εξωτερικό, δεδομένου ότι και η τιμή αγοράς θα είναι «πειστικά χαμηλή» λόγω συγκυρίας.
Η πώληση ενός «φιλέτου» αντιμετωπίζεται από την Ε.Ε. και την Αθήνα ως «κράχτης» προκειμένου να συγκεντρωθούν οι ιέρακες - αν όχι οι κόρακες - των αγορών. Ο τρόπος μεθόδευσης αυτής της κίνησης αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα για επικοινωνιακούς λόγους μεν αν και εμπερικλείει σοβαρούς κινδύνους. Να καταδειχθεί δηλαδή ότι η Αθήνα ξεπουλά όσο-όσο.
Το νέο μνημόνιο με τα νέα μέτρα, τα οποία ήδη είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα θα είναι έτοιμο την Δευτέρα. Την Τρίτη είναι πιθανό και να υπάρξει και κάποιο πρωθυπουργικό διάγγελμα. Αναμένεται, επίσης, η συνάντηση Παπανδρέου – Σαμαρά να πραγματοποιηθεί αυτή την Τρίτη, μετά το Υπουργικό Συμβούλιο. Προφανώς τα χρονοδιαγράμματα είναι δραματικά σφιχτά και οι Βρυξέλλες αναμένουν απάντηση στα βασικά ερωτήματα που έχουν θέσει.
Η γαλλική «Le Monde» δεν αστειεύεται όταν επισημαίνει πως τρία σενάρια με τρεις τάσεις έχουν τεθεί στο τραπέζι από τους δανειστές, οι οποίοι είναι διχασμένοι. Κανένα από αυτά τα σενάρια δεν είναι «θετικό». Το καλύτερο προϋποθέτει δεκαετή δέσμευση για υπερδεκαετή εσωτερική υποτίμηση με πλήρη αναδόμηση της οικονομίας.
Το χειρότερο προϋποθέτει την άμεση ένταξη της χώρας σε καθεστώς καθέτου και οριζοντίου κουρέματος. Σε καμία περίπτωση οι δανειστές δεν επιθυμούν να απολέσουν έστω και τμήμα των χρημάτων τους. Αυτή η λεπτομέρεια υπεδείχθη και επίσημα στον κ. Λουκά Παπαδήμο από το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Προφανώς για να μην πλανώνται «ψευδαισθήσεις»...
Έμμεση απειλή ή ενίσχυση των πιέσεων προς την Αθήνα; Αδιάφορο. Η Ευρώπη και οι δανειστές είναι στην φάση ξεκαθαρίσματος των μεταξύ τους σχέσεων, την ώρα που η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» καταγράφει τις τρεις τάσεις που έχουν διαμορφωθεί στην Ε.Ε. αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα ή το νέο «Μεγάλο Ασθενή» των Βαλκανίων.
Στην χθεσινή συνάντηση του Μαξίμου, της 19ης Μαϊου, συνομίλησαν οι Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος και Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Τίποτε το ουσιαστικό δεν διέρρευσε, αλλά η συζήτηση πραγματοποιήθηκε λίγα μόνον 24ωρα από την έγκριση του νέου μνημονίου από το Υπουργικό Συμβούλιο (που αναμένεται την ερχόμενη Τρίτη) και τις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς.
Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, σύμβουλος του πρωθυπουργού και με ανοικτές πόρτες στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, θεωρείται άριστα πληροφορημένος για τις προθέσεις των δανειστών της χώρας. Όμως, τόσο στο πρόσφατο όσο και στο απώτερο παρελθόν, ο κ. Παπαδήμος είχε συγκεντρώσει το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον ως «εν δυνάμει υπουργοποιήσιμος».
Είναι προφανές πως το Μαξίμου αναζητά πολιτική φόρμουλα ώστε να «περάσει» το νέο μνημόνιο με χαρακτηριστικά πολιτικής συναίνεσης μέσω ευρείας κοινοβουλευτικής ανοχής και όχι αναγκαστικά ενισχυμένης πλειοψηφίας. Βασικό εργαλείο σε αυτή την μεθόδευση είναι τόσο η δεσμευτική ανοχή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όσο και το στήσιμο ενός οχήματος διαχείρισης του πακέτου, που δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ανασχηματισμό της κυβερνητικής μηχανής.
Σε αυτά τα πλαίσια η παρουσία τεχνοκρατών με άριστη έξωθεν μαρτυρία είναι αναγκαία, αν όχι επιβεβλημένη, επισημαίνουν με έμφαση κυβερνητικά στελέχη που συγκαταλέγονται στην μικρή ομάδα (πέντε με έξι υπουργοί), η οποία στηρίζει το μνημόνιο, τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο.
Ο δεύτερος πονοκέφαλος του Μαξίμου αφορά αυτό καθεαυτό το μήνυμα που είναι υποχρεωμένο να αποστείλει στους δανειστές και τις αγορές μέσω της αποκρατικοποίησης ενός «φιλέτου» με θεαματικές διαστάσεις. Όλα δείχνουν πως αυτό το φιλέτο ενδεχομένως να είναι ο ΟΠΑΠ για τον οποίο υφίσταται μέγιστο ενδιαφέρον στο εσωτερικό και εξωτερικό, δεδομένου ότι και η τιμή αγοράς θα είναι «πειστικά χαμηλή» λόγω συγκυρίας.
Η πώληση ενός «φιλέτου» αντιμετωπίζεται από την Ε.Ε. και την Αθήνα ως «κράχτης» προκειμένου να συγκεντρωθούν οι ιέρακες - αν όχι οι κόρακες - των αγορών. Ο τρόπος μεθόδευσης αυτής της κίνησης αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα για επικοινωνιακούς λόγους μεν αν και εμπερικλείει σοβαρούς κινδύνους. Να καταδειχθεί δηλαδή ότι η Αθήνα ξεπουλά όσο-όσο.
Το νέο μνημόνιο με τα νέα μέτρα, τα οποία ήδη είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα θα είναι έτοιμο την Δευτέρα. Την Τρίτη είναι πιθανό και να υπάρξει και κάποιο πρωθυπουργικό διάγγελμα. Αναμένεται, επίσης, η συνάντηση Παπανδρέου – Σαμαρά να πραγματοποιηθεί αυτή την Τρίτη, μετά το Υπουργικό Συμβούλιο. Προφανώς τα χρονοδιαγράμματα είναι δραματικά σφιχτά και οι Βρυξέλλες αναμένουν απάντηση στα βασικά ερωτήματα που έχουν θέσει.
Η γαλλική «Le Monde» δεν αστειεύεται όταν επισημαίνει πως τρία σενάρια με τρεις τάσεις έχουν τεθεί στο τραπέζι από τους δανειστές, οι οποίοι είναι διχασμένοι. Κανένα από αυτά τα σενάρια δεν είναι «θετικό». Το καλύτερο προϋποθέτει δεκαετή δέσμευση για υπερδεκαετή εσωτερική υποτίμηση με πλήρη αναδόμηση της οικονομίας.
Το χειρότερο προϋποθέτει την άμεση ένταξη της χώρας σε καθεστώς καθέτου και οριζοντίου κουρέματος. Σε καμία περίπτωση οι δανειστές δεν επιθυμούν να απολέσουν έστω και τμήμα των χρημάτων τους. Αυτή η λεπτομέρεια υπεδείχθη και επίσημα στον κ. Λουκά Παπαδήμο από το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Προφανώς για να μην πλανώνται «ψευδαισθήσεις»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.
Μην ξεχνάς, ότι τα σχόλια, υπάρχουν για έκφραση γνώμης, άποψης, διάλογο και ακόμη για ιδέες και προτάσεις.
Εννοείται ότι εδώ δε βρίζουμε και δεν προσβάλλουμε κανέναν, κυρίως τους συνομιλητές μας, που είναι απλοί πολίτες, σαν εμάς.
Πάντως, αν κάτι «πάει στραβά», η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Αν κρίνεις ότι θα συμμετέχεις με σχόλια σ’ αυτό το blog, καλό είναι (όχι υποχρεωτικό πάντως), να χρησιμοποιείς ένα ψευδώνυμο, για να «γνωριζόμαστε» και να συζητάμε καλύτερα…
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ