Υπάρχουν βουλευτές που θα ψηφίσουν αυτό το πράγμα ε?
Τελικά ότι και να γίνει η ζωή θα προχωρά μπροστά.
Άνθρωποι θα γεννιούνται, θα πεθαίνουν, θα ζουν ευτυχισμένες ή δυστυχισμένες ζωές. Η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να γράφει μαύρες, άσπρες ή κόκκινες σελίδες.
Τελικά ότι και να γίνει η ζωή θα προχωρά μπροστά.
Άνθρωποι θα γεννιούνται, θα πεθαίνουν, θα ζουν ευτυχισμένες ή δυστυχισμένες ζωές. Η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να γράφει μαύρες, άσπρες ή κόκκινες σελίδες.
Αλλά στη μικρή Ελλάδα του Ιούνη του 2011 υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θα συναινέσουν ή όχι σ΄αυτό το αίσχος. Θα είναι μια μικρή στιγμή που θα κρατήσει όσο κρατάει ένα ναι ή ένα όχι.
Αλλά η ιστορία δεν γράφεται άμεσα. Μετά από καιρό, οι επόμενες γενιές μελετώντας στο σχολείο μαθαίνουν ο τάδε ήταν ήρωας, ο τάδε ήταν προδότης, ο τάδε ήταν απλά ανόητος...
Όλοι μας αφήνουμε ένα χνάρι πάνω στη γη. Τους περισσότερους όμως δεν θα μας γράψει με το όνομά μας η ιστορία ποτέ. Θα είμαστε οι ανώνυμοι σε μια συλλογικότητα.
Μεγάλες κατηγορίες διαφορετικής ηθικής, διαφορετικής αντίληψης, διαφορετικών στόχων. Ανώνυμοι. Πίσω από την ανωνυμία , υπό τη σκέπη ενός οράματος, μιας εξέγερσης, --->>>
μιας επανάστασης ή μιας προδοσίας υπάρχει ο όχλος που στις γενναιότερες στιγμές του θα κερδίσει ένα μνημείο του άγνωστου στρατιώτη και στις χειρότερες του θα κερδίσει μια μομφή γενικόλογη... προδότες
Δυστυχώς όμως δεν μπορεί να κρυφτεί η επώνυμη μονάδα.
Ούτε θα κριθεί γενικόλογα το έργο της. Αργά ή γρήγορα λογοδοτεί. Και ετοιμάζει την υστεροφημία της.
Ο Τσολάκογλου θα μείνει πάντα Τσολάκογλου.
Οι περισσότεροι δεν ξέρουμε ούτε το μικρό του όνομα. Δεν θελήσαμε να μάθουμε τίποτα άλλο γι΄αυτόν. Η ιστορία σταμάτησε επάνω του στη συνεργασία του με τους κατακτητές. Ένα όνομα έγινε σημείο αναφοράς όταν θέλουμε να αναφερθούμε σε κυβέρνηση κατοχής.
Οι βουλευτές που θα υπογράψουν αυτό το αίσχος θα πάρουν κι αυτοί τη θέση τους στην ιστορία.
Άσχετα με το τι θα κάνουν οι πολίτες.
Άσχετα αν ο όχλος βγει στους δρόμους ή καθίσει σιωπηλός και υποταγμένος στο σπίτι.
Εκείνοι θα πάρουν τη θέση τους στην ιστορία.
Εκείνοι θα πάρουν τη θέση τους στην ιστορία.
Στις μαύρες σελίδες. Δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο, τι αναπάντεχοι, αστάθμητοι παράγοντες θα μπορέσουν να αλλάξουν τον ρου των γεγονότων.
Αλλά αυτή τη στιγμή, οι κύριοι που θα υπογράψουν,
ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΠΩΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΚΑΤΟΧΗ.
Επίσης τη θέση τους στην ιστορία θα έχουν κι εκείνοι οι βουλευτές του οποιουδήποτε κόμματος, που ναι μεν δεν θα υπογράψουν αλλά θα συνεχίσουν να δίνουν παρόν και να εργάζονται στον ίδιο χώρο όπου στεγάζεται μια κατοχική κυβέρνηση.
Εκτός κι αν όλα αυτά είναι υπερβολές.
Αν θεωρηθεί αυτό το μνημόνιο 2, όπως και το 3 που θα έρθει όπως και το 4 (δεν πιστεύω να υπάρξουν αφελείς που θα πιστεύουν πως θα σταματήσουμε εδώ...) ότι είναι κινήσεις που δεν καθιστούν ούτε εθνική προδοσία, ούτε καταπατάνε συνταγματικά δικαιώματα, ούτε βλάπτουν σε τίποτα τον τόπο και τους πολίτες.
Πριν συνεχίσουμε λοιπόν τη πορεία μας είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε αυτά.
Η υπογραφή όλων αυτών των συμβάσεων είναι ΝΟΜΙΜΕΣ με τον τρόπο που γίνονται?
Παραβιάζονται ή όχι συνταγματικές έννοιες?
Με την κυβερνητική πολιτική κινδυνεύει ή όχι η εθνική κυριαρχία?
Με την κυβερνητική πολιτική διαφυλάσσονται ή όχι τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών?
Γιατί η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα οδηγεί σε δυο τελείως διαφορετικούς τρόπόυς αντιμετώπισης.
Είναι άλλο η λανθασμένη κυβερνητική πολιτική η οποία χρειάζεται αλλαγές, επιδιορθώσεις, και αφήνει περιθώρια σε ένα επόμενο κυβερνητικό σχήμα να διορθώσει τα λάθη και να δημιουργήσει νέους στόχους,
Και είναι άλλο η υπογραφή συμφωνιών που παραδίνουν τη χώρα σε κατάσταση κατοχής...Στη πρώτη περίπτωση υπάρχει ανάγκη ανασχηματισμού ή και εκλογών
Στη δεύτερη περίπτωση είναι πόλεμος.
Στη πρώτη περίπτωση αν δεν κάνουμε κάτι θα είμαστε αδιάφοροι πολίτες, που αφήνουν τη ζωή τους να κυλάει αμέτοχοι στα κοινά
Στη δεύτερη περίπτωση αν δεν κάνουμε κάτι θα είμαστε προδότες.
Δεν αρκούν λοιπόν τα γενικόλογα κηρύγματα.
Οι κύριοι Συνταγματολόγοι επιβάλλεται να ενημερώσουν υπεύθυνα τον ελληνικό λαό αν η κυβέρνηση βαδίζει στα όρια της νομιμότητας ή όχι.
Θα πρέπει να αποφανθούν αν είναι απεχθές το χρέος ή όχι και με ποια κριτήρια θεμελιώνουν την απόφασή τους πέραν κάθε αμφισβήτησης και αμφιβολίας. Αν αποφασίσουν ότι η κυβέρνηση κινείται εκτός νομιμότητας και ότι το ίδιο το χρέος μπορεί να κηρυχθεί απεχθές, τότε πρέπει να μας απαντήσουν τι ακριβώς προτίθενται να κάνουν γιατί φυσικά είναι υποχρεωμένοι να κάνουν κάτι και άμεσα.
Αν πάλι όλα είναι στο πλαίσιο της απόλυτης νομιμότητας όπως το πολίτευμά μας και το σύνταγμά μας προβλέπει, τότε λυπάμαι αλλά πρέπει να αφήσουμε τις κορώνες και να σκεφτούμε τι θα κάνουμε για να διορθώσουμε τα πράγματα στα πλαίσια ειρηνικών δημοκρατικών διαδικασιών.
Το σημαντικό είναι πως επιβάλλεται άμεσα απάντηση που να μην αφήνει καμιά αμφιβολία είτε για το ναι είτε για το όχι.
Vasiliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου