Η αριστερά (με διαφορετικές προσεγγίσεις) δίνει ραντεβού στους δρόμους...

απο www.enet.gr

Κρίσιμη για τη συνολική πορεία της αριστεράς στη χώρα μας θεωρούν οι συνιστώσες της την περίοδο μετά το Σεπτέμβριο, αφού εκτιμούν ότι η επιδείνωση της κρίσης και η εφαρμογή των νέων μέτρων θα απελευθερώσουν μια νέα κοινωνική δυναμική, ικανή να αναδιατάξει το σημερινό πολιτικό σκηνικό.  

Οι στόχοι και τα μέσα, φυσικά, διαφέρουν. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις πάντως, το «μωσαϊκό της αριστεράς» συμφωνεί σε ένα πράγμα: φέτος δεν θα είναι η ΔΕΘ που θα αποτελέσει την αφετηρία των κινητοποιήσεων, καθώς αυτές θα αρχίσουν να εκδηλώνονται πολύ νωρίτερα. --->>>

ΚΚΕ

Το ΚΚΕ απορρίπτει κάθε ιδέα σύμπραξης με τις άλλες αριστερές δυνάμεις και θεωρεί ότι η απάντηση δεν βρίσκεται στο λεγόμενο «κοινωνικό» (πλατείες, «Δεν πληρώνω», Κερατέα κ.λπ.), αλλά στο εργατικό κίνημα και στην ανάπτυξή του. Στο πλαίσιο αυτό ο Περισσός σε συνδικαλιστικό επίπεδο προαναγγέλλει όξυνση των μορφών ανυπακοής, έτσι ώστε «να αντιστοιχηθούν οι μορφές των αγώνων με το επίπεδο του πολέμου που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο». Έτσι, παράλληλα με την οργάνωση κινητοποιήσεων σε επιχειρήσεις, εργοστάσια, ΑΕΙ και γειτονιές, το ΚΚΕ θα επιμείνει και στη ρήξη με τις ηγεσίες ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, τις οποίες θεωρεί ανάχωμα στην ανάπτυξη της «πολιτικής ωρίμανσης» των αγώνων με συνολική απόρριψη του ευρωμονόδρομου.

ΣΥΡΙΖΑ

Μάχη-τομή στην πάλη κατά των κυβερνητικών επιλογών χαρακτηρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ την αντίδραση κατά του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου, σε ένα χώρο (αυτόν της Παιδείας), ο οποίος, όπως υπογραμμίζουν, έχει αποτελέσει την «αχίλλειο πτέρνα» πολλών κυβερνήσεων. Ηδη κατά του νομοσχεδίου έχουν συγκεντρωθεί 900 υπογραφές ξένων πανεπιστημιακών, μεταξύ των οποίων πολλά ηχηρά ονόματα, όπως των Νόαμ Τσόμσκι, Σλάβοϊ Ζίζεκ, Μορίς Γκοντελιέ και Μισέλ Λεβί.

Φυσικά σταθμό της κοινωνικής διαμαρτυρίας θεωρούν τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, όπου θα συμμετάσχουν με τα συνδικάτα και τους φορείς, ενώ υπογραμμίζουν τη σημασία και της παρουσίας στις πλατείες, όπου αυτό είναι δυνατό. Πολιτικά, πάντως, επιμένουν στη συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού – αντινεοφιλελεύθερου μετώπου, στον πανευρωπαϊκό συντονισμό και μακροπρόθεσμα στη διαμόρφωση ενός νέου συνασπισμού εξουσίας με επίκεντρο την αριστερά.

Δημοκρατική Αριστερά

Τις ευθύνες τις ευρωδεξιάς (Μέρκελ, Σαρκοζί, Μπαρόζο) για την υπονόμευση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και την όξυνση της νεοφιλελεύθερης επίθεσης σχεδιάζει να αναδείξει και μέσω της ΔΕΘ η Δημοκρατική Αριστερά.

Η εκτίμηση είναι ότι ο σοσιαλιστικός χώρος έχει μείνει «ορφανός» λόγω της μετακίνησης του ΠΑΣΟΚ προς το νεοφιλελευθερισμό και της αριστεράς προς «παλαιοκομμουνιστικές» απόψεις. Ετσι η συμμετοχή σε διεργασίες μαζί με «πασοκογενείς» δυνάμεις (Αρμα Πολιτών, Κοινωνική Αριστερά, περιοδικό «Μεταρρύθμιση» κ.λπ.) θεωρούν ότι μπορεί εν δυνάμει να καλύψουν το κενό που δημιουργείται.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η εκτίμηση ότι η κυβέρνηση δεν έχει περιθώρια ελιγμών και είναι αναγκασμένη να επιτίθεται διαρκώς, παρότι είναι παντελώς αδύναμη, βρίσκεται στο επίκεντρο των σχεδιασμών στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Αιχμή του δόρατος χαρακτηρίζονται και εδώ οι κινητοποιήσεις για το εκπαιδευτικό (με το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 23ης Αυγούστου), για τις συγχωνεύσεις οργανισμών του Δημοσίου (με το συντονισμό δεκάδων σωματείων), αλλά και η επάνοδος των «αγανακτισμένων» στις πλατείες.

Ειδικότερα για το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου η πρόταση στις γενικές συνελεύσεις των σχολών θα είναι για καταλήψεις, ενώ εκτιμάται ότι υπάρχει μια νέα μαχητική διάθεση στη νεολαία, με εμπροσθοφυλακή τη «γενιά Γρηγορόπουλου» που σήμερα βρίσκεται στα πανεπιστήμια.