"Έφυγε" το πρωί, σε ηλικία 87 ετών, ο ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος...
προβοκάτορας: ...Αφιέρωσε τη ζωή του, σ’ έναν αδιάκοπο αγώνα για την ελευθερία, για τη δημοκρατία, για την ανεξαρτησία, για την κοινωνική απελευθέρωση και το σοσιαλισμό. Ήρθε σε σύγκρουση με κατεστημένα, διαλέγοντας καινούργιους δρόμους, που ωστόσο δεν δικαιώθηκαν και δεν τον έφεραν ποτέ, στην πλευρά των «μεγάλων» και των νικητών. «Μπόλιασε» με καινούργιες ιδέες, τον προβληματισμό κάθε σκεφτόμενου πολίτη και κάθε αριστερού. Έκανε σφάλματα, αποτέλεσμα (θεωρώ) του συνεχούς του δημιουργικού …«ψαξίματος» και των ανησυχιών του, παρά οποιασδήποτε ιδιοτέλειας…
Τιμώ τους αγώνες και το έργο του, συγχωρώ τα λάθη του, τον αποχαιρετώ με βαθύ σεβασμό και με συγκίνηση… Σύντροφε Λεωνίδα Κύρκο, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει…
Ο Λεωνίδας Κύρκος γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1924.
Γιός του – επίσης πολιτικού – Μιχάλη Κύρκου που καταγόταν από το Σαμάκοβο της Θράκης και της Ιωάννας Θαλασσινού που καταγόταν από το Ηράκλειο Κρήτης. Τρίτος γιος της οικογένειας, τελείωσε το Γυμνάσιο στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ και το 1943 έγινε μέλος του ΚΚΕ.
Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά λόγω των πολιτικών φρονημάτων και των διώξεων που υπέστη δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές του. Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου συνελήφθη κατ’ επανάληψη ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από το έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών. Αποφυλακίστηκε το 1953.
Το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εφημερίδα Αυγή, την οποία υπηρέτησε αρχικά ως συντάκτης – από το 1953 - , για να οριστεί στην συνέχεια διευθυντής – την περίοδο 1959 – 1962 – και αργότερα να γίνει εκδότης της την περίοδο 1962 – 1967. Ηγετικό στέλεχος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ), μέλος της Διοικούσας Επιτροπής (από το 1957) και αργότερα της Εκτελεστικής Επιτροπής και της Γραμματείας της.
Εξελέγη, πρώτη φορά βουλευτής Ηρακλείου το 1961 και βουλευτής Αθηνών στις εκλογές του 1963 και του 1964. Στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Αύγουστος 1961) εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του.
Την περίοδο της δικτατορίας συνελήφθη ξανά και έμεινε έγκλειστος ως τον Μάρτη του 1972. Με τη διάσπαση του ΚΚΕ – στη 12η ολομέλεια 1968 – συντάχθηκε με την ανανεωτική πτέρυγα και έκτοτε υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕεσ. Μετά την αποφυλάκισή του δούλεψε στην παράνομη οργάνωση του ΚΚΕεσ.
Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης εξελέγη βουλευτής με την «Ενωμένη Αριστερά» το 1974, με την «Συμμαχία» το 1977, καθώς και στις βουλευτικές εκλογές του 1985 ενώ το 1981 και το 1984 εκλέχθηκε ευρωβουλευτής – για να παραιτηθεί το 1985 υπέρ του Κώστα Φιλίνη. Διετέλεσε πρόεδρος του ΚΚΕεσ. και αργότερα της Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ). Πρωτοστάτησε στην δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου το 1989 και διετέλεσε γραμματέας του ως το 1991. Στις εκλογές του Νοεμβρίου και του Ιουνίου του 1989 εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών και στις εκλογές του Απριλίου του 1990 βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης. Το 1993 παραιτήθηκε από όλα τα κομματικά αξιώματα.
Ο Λεωνίδας Κύρκος συνέγραψε τα βιβλία: Ποια αριστερά; Μια συζήτηση με τους Πέτρο Καβάσαλη, Κώστα Σπυρόπουλο (Οδυσσέας 1987), Το αδιέξοδο βήμα του εθνικισμού. Σκέψεις για το Μακεδονικό (Θεμέλιο 1993), Ανατρεπτικά. Απέναντι στο χθες και το αύριο (Προσκήνιο 1995), Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή (Εστία 2007), Στιγμές ΙΙ (Εστία 2008), Στιγμές ΙΙΙ (Εστία 2009), Εκ Βαθέων (Επίκεντρο 2009).
Στο πλαίσιο των κομματικών εκδόσεων του ΚΚΕεσ. έχουν κυκλοφορήσει τα εξής έντυπα του Λ.Κύρκου: Δημοκρατική Συμμαχία (συλλογικό), (Παπαζήσης 1976), Το ΚΚΕεσ. και το αύριο της Ελλάδας. Για να βγούμε από την κρίση, για την δημοκρατική αναγέννηση και τον σοσιαλισμό (ΚΟ.ΘΕ,Π., 1976), Το ΚΚΕεσ. και η Εθνική Αντίσταση. Αγόρευση στη Βουλή (ΚΚΕεσ. 1977), Λ.Κύρκος, Γρ. Γιάνναρος, Μ.Συριανού, Η ένταξή μας στην ΕΟΚ (Θεμέλιο 1978), Ποιος θέλει να δολοφονήσει το Πολυτεχνείο; Η ομιλία του Λεωνίδα Κύρκου στη Βουλή (22/11/1980) μετά την επίθεση των ΜΑΤ στην πορεία του Πολυτεχνείου (ΚΚΕεσ. 1980), ΕΟΚ, ΝΑΤΟ, Πολυτεχνείο. Τρεις παραλλαγές σε ένα θέμα, (Μόρφωση 1981), Ο εκδημοκρατισμός της περιφερειακής μας πολιτικής στη διάσκεψη των περιφερειών της ΕΟΚ (Γραφείο Ευρωβουλής ΚΚΕεσ. 1983), κ.α.
Ο Λεωνίδας Κύρκος παντρεύτηκε την γιατρό Καλλισθένη Σμπαρούνη το 1952 και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Μιχάλη και τον Μίλτο.
2 σχόλια:
Λεωνιδα σταθηκες ορθιος στις δυσκολες στιγμες. Παλαιψες, φυλακιστηκες,καταδικαστηκες,βασανιστηκες.
Δε λυγισες στη βαρβαροτητα.
Πολυ νωρις ομως λυγισες ιδεολογικα.
Πιστεψες στον ευρωκομμουνισμο, ο οποιος νομοτελειακα οδηγηθηκε σε πληρη ενσωματωση στον καπιταλισμο, αφου πρωτα επεφερε δυνατα χτυπηματα στην κομμουνιστικη ιδεολογια.
Β.
Φίλε Β., διαβάζω τα εύστοχα σχόλιά σου και σχεδόν πάντα συμφωνώ μαζί σου, όπως άλλωστε (σε γενικές γραμμές) κι αυτή τη φορά.
Απλά να επισημάνω ότι πράγματι ο ευρωκομμουνισμός κατέρρευσε όπως λες (δεν ξέρω αν …νομοτελειακά ή όχι), αλλά αυτό ήταν απλή …γρίπη για την κομμουνιστική ιδεολογία, μπροστά στην κατάρρευση ενός …ολόκληρου κόσμου (κι εννοώ βέβαια, του υπαρκτού σοσιαλισμού), που επέφερε τεράστιο χτύπημα…
Αυτά σαν απλή επισήμανση, δεν διαφωνούμε…
Επανέρχομαι στο κόσμιο και παλληκαρήσιο σχόλιό σου, γιατί έλαβα κάποια (2 συγκεκριμένα) mail σχετικά μ’ αυτή την ανάρτηση, από συντρόφους (…τους λέω εγώ), που θέλω να πιστεύω ότι ήδη μετάνιωσαν που τα’ γραψαν και τα’ στειλαν…
Αν πάλι δε μετάνιωσαν, καλό είναι να ψάξουν λίγο κάποια πράγματα, σχετικά με την αριστερή και κομμουνιστική ηθική…
ΥΓ. δε θεώρησα σκόπιμο να τα αναρτήσω, μου δόθηκε η ευκαιρία από το σχόλιό σου, να απαντήσω στα σχόλια κι όποιος το διαβάσει…
Φιλικά
Δημοσίευση σχολίου