Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

"...ΘΕΛΕΤΕ ΤΗ ...ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ ?"

ΘΕΛΕΤΕ ΤΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ
Γενικό ξεπούλημα...
Όταν ο κ.Πρωθυπουργός ρώτησε, όπως διαβάζουμε, "τι θέλετε να πουλήσουμε τη Πελοπόννησο" αναρωτιέμαι τι θα γινόταν στη συνέχεια αν εντελως ψυχρά και με απόλυτη σοβαρότητα οι συνομιλητές του απάνταγαν "ναι, είναι ένα σενάριο που επεξεργαζόμαστε και πιστεύουμε ότι θα ήταν μια καλή λύση"...
Αυτό το πράγμα που έχουν υπογράψει δίνει δικαίωμα για κάτι τέτοιο? Αναρωτιέμαι...
Η Ελλάδα, ως γνωστόν, αυτή τη στιγμή είναι ένας υπερχρεωμένος καταναλωτής φορτωμένος με κάρτες και δάνεια, που παίρνει από τη μια κάρτα για να ξεχρεώσει τους τόκους στην άλλη, και μετά κι άλλο δάνειο για να ξεχρεώσει τις φορτωμένες κάρτες, και μετά παίρνει κι άλλες κάρτες για να πληρώσει τους τόκους από το δάνειο και συνεχίζει σε μια ξέφρενη υπερχρέωση στις τράπεζες, --->>>




χωρίς να φτάνει το εισόδημα ούτε μια δόση να πληρώσει, και βάζει συνεχώς υποθήκες..... Ετσι δεν έχουν καταντήσει οι χιλιάδες υπερχρεωμένοι πολίτες στις Τράπεζες? Με απλά λόγια έτσι δεν είναι και η πατρίδα?

Οι τράπεζες λοιπόν στον υπερχρεωμένο πολίτη παίρνουν και τα σώβρακα. Σε μια πατρίδα υπερχρεωμένη δεν συμβαίνει ακριβώς το ίδιο? Αναρωτιέμαι λοιπόν αν στον "τσαμπουκά" του Πρωθυπουργού οι δανειστές απάνταγαν "ναι θέλουμε" υπήρχε κάλυψη να μην συμβεί μέσα στα δανειακά συμβόλαια? Δηλαδή υπάρχει κάπου κάποιος όρος που να λεει "όπα μέχρι εδώ, αυτό δεν πουλιέται?"


Υπάρχει κάποια παράγραφος προστασίας κ.Πρωθυπουργέ που να εξασφαλίζει τον τσαμπουκά μας ή απλά οι δανειστές ΑΚΟΜΑ δεν έχουν περάσει σε μέτρα ασφαλείας? Δεν ξέρω δεν είμαι νομικός, δεν γνωρίζω από συνάψεις δανειακών συμβάσεων υπερχρεωμένων κρατών, αλλά μας διαβεβαιώνετε πως τελικά η Πελοπόνησσος ή όποιο άλλο κομμάτι της ελληνικής επικράτειας δεν είναι υποθήκη σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής των δανείων?


Γιατί στη τελική όταν
οι ευρωπαίοι έχουν αποκτήσει γραπτώς το δικαίωμα να ελέγχουν τι μίσθο παίρνουμε, αν θα πάρουμε σύνταξη, πόσους άνεργους να βγάλουν, τι πρέπει να αποφασίζει το Κοινοβούλιο, πως πρέπει να ανασαίνουμε, και μπορούν να αποφασίζουν για τη ζωή των πολιτών αυτής της χώρας, γιατί να μην έχουν δικαίωμα και στην αγοραπωλησία των εδαφών της? Τι ακριβώς θα τους εμποδίσει?

Ο τσαμπουκάς σας κατόπιν εορτής?


Τα παπαγαλάκια της τηλεόρασης μας επαναλαμβάνουν εκατό φορές τη μέρα πως πρέπει να σοβαρευτούμε και να εφαρμόσουμε κατά γράμμα τα μέτρα.

Μας απειλούν καθημερινά πως είμαστε ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να ακολουθήσουμε αυτά που έχουμε υπογράψει.

Γιατί αλλιώς δεν παίρνουμε δεκάρα. Αν τελικά δεν τα εφαρμόσουμε και δεν πάρουμε δεκάρα θα βαρέσουμε πτώχευση. Και σας ερωτώ αν παρόλο που θα εφαρμόζουμε τα μέτρα βιώνοντας μια συνεχώς αυξανόμενη εξαθλίωση, μια υποβάθμιση κάθε επιπέδου της ζωής μας, δεν καταφέρουμε να βγάλουμε τις υποχρεώσεις μας δηλαδή τους τόκους γιατί για αυτό έχετε θυσιάσει όλο το λαό, για να είναι εντάξει η πληρωμή των τόκων στις τράπεζες, και δεν αποφασίζετε να προχωρήσετε σε πτώχευση, στάση πληρωμών, επιστροφή στη δραχμή διαγραφή του χρέους ή ότι άλλο

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΧΕΤΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ Κ.ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ?


Μας το εξηγείτε. Γιατί εγώ ο απλός και χαζός πολίτης ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω. ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ?


Και ρωτώ φυσικά και τα παπαγαλάκια που με το ηλίθιο χαμόγελο και τις σαρκαστικές φάτσες τους γεμάτα θράσος κρυμμένοι μέσα στις οθόνες στο χαζοκούτι μας έχουν γεμίσει με ένα σωρό αναλύσεις γελοίες και ανυπόστατες, αν έχουν τη παραμικρή ιδέα τι θα γίνει στη συνέχεια...


Τους κοιτάζω όλους αυτούς να συμμετέχουν σε ένα βίντεο γκέιμ τύπου μονόπολη και να έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια την πραγματικότητα σαν να μην τους αφορά καν, και σκέφτομαι πως έχουμε να κάνουμε απλά με ηλίθιους. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πως όλοι μα όλοι έχουν εξασφαλισμένη τη θεσούλα τους, τα λεφτουδάκια τους και τη καλοπέρασή τους ότι και να συμβεί στην Ελλάδα. Ενας λόγος μόνο υπάρχει για να είναι κάποιος χαλαρός και αδιάφορος αυτή τη στιγμή στο
γενικό ξεπούλημα.

Να είναι διατεθειμένος να βγάλει χρήμα είτε η Ελλάδα είναι ελληνική είτε έχει γίνει αποικία κάποιων άλλων δυνάμεων. Δηλαδή αν ξεπεράσει το γεγονός πως έχεις μια πατρίδα, μια αξιοπρέπεια, ένα φιλότιμο, και θεωρήσεις αυτές τις αξίες ανούσιες και χαζο-ευαισθησίες, τότε ναι
δε πα να πουληθεί και η Πελοπόννησος... χρήμα θα βγάλουμε αυτό μετράει. Δυο χρόνια τώρα αναρωτιώμαστε μήπως ξεπουλιέται η πατρίδα μισοτιμής και βρεθούμε όλοι υπήκοοοι κάποιου καρτέλ. Και το θεωρούμε προδοσία. Και ποιος μου λέει τελικά πως και οι κυβερνώντες και οι παπαγάλοι τους και ένα μέρος του λαού (δεν ξέρω πόσο μεγάλο είναι) δεν ενδιαφέρεται αν πουληθεί η Ελλάδα από τη στιγμή που έχει ζυγίσει πως θα έχει κέρδος?

Πριν λίγες μέρες ένα στέλεχος μιας πολυεθνικής μιλώντας γι αυτά τα θέματα είπε "αν αύριο βρεθώ να δουλεύω με καλύτερες συνθήκες κέρδους, επενδύσεων και ανάπτυξης τι με νοιάζει αν το τοπίο θα είναι ελληνικό ή από άλλο πλανήτη/" Ισως ένα μεγάλο ποσοστό πληθυσμού το σκέφτεται κάπως έτσι. Κι οι κυβερνώντες που προχωρούν με αυτοπεποίθηση χωρίς να φοβούνται κανέναν, μπορεί να έχουν αντιληφθεί πιο γρήγορα από εμάς τους ηλίθιους "ρομαντικούς" πως ο κόσμος πλέον κάπως έτσι λειτουργεί. Τώρα ο κοσμάκης του πάτου του βαρελιού που η ζωή του θα μετριέται όπως των σκλάβων ... ε και ποιος χέστηκε?


Στο πόλεμο του κέρδους και του φιλοτομαρισμού θα υπάρχουν παράπλευρες απώλειες.


Οπως σε κάθε πόλεμο την ώρα που χιλιάδες πεθαίνουν άλλοι βγάζουν χοντρό χρήμα. Κι αυτοί οι άλλοι δεν είναι εξωγήινοι. Συμπολίτες μας είναι. Καιροσκόποι.

Ανθρωποι που αρπάζουν ευκαιρίες ακόμα κι όταν αρπάζονται πατρίδες.

Ο κόσμος που δεν κατεβαίνει στις πλατείες, που δεν αντιδρά, που μοιάζει να μην ασχολείται με το εθνικό παζάρι, δεν είναι όλος αδιάφορος. Ενα μέρος του απλά προσαρμόζει τα σχέδιά του στη νέα τάξη πραγμάτων.

Οι υπόλοιποι τι στο διάολο περιμένουμε ακόμα δεν έχω καταλάβει.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: