Όταν ο παππούς, δεν έχει πια περίσσευμα, ούτε για το καθημερινό …κουλούρι στο εγγόνι…Όταν η γιαγιά, δεν έχει πια κουράγιο, να μας πει …παραμύθια, μπροστά στο σβηστό πλέον τζάκι…
Όταν ο άνεργος γιός, παίρνει «βερεσέ» τα φάρμακα, των ηλικιωμένων κι ανήμπορων γονιών…
Όταν στη λαϊκή της γειτονιάς, βλέπεις ρυτιδιασμένα κι απελπισμένα πρόσωπα, να μαζεύουν τα …απούλητα, για να βάλουν το τσουκάλι στη φωτιά…
Όταν τα …ροζιασμένα, απ’ την πολύχρονη βιοπάλη χέρια, παίρνουν μαγκούρες και πανό και βγαίνουν στο δρόμο όπου θα ψεκαστούν και θα …δαρθούν από το κράτος της τάξης και της ευημερίας…--->>>
Όταν στα …περήφανα γηρατειά, έχει μείνει πια μόνο η περηφάνια, αλλά βλέπεις κι αυτή η ρημάδα δεν …τρώγεται, στη λίγη ζωή που απομένει…
Ε τότε αδέρφια, η κοινωνία του σεμνά και ταπεινά του λεφτά υπάρχουν και του μαζί τα φάγαμε, η κοινωνία που φκιάξαμε, θέλει απλά …ξεθεμελίωμα και ξανα-φκιάξιμο απ’ την αρχή. Τίποτα άλλο.
Α παρεμπιπτόντως ...ΣΗΜΕΡΑ, 1η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, είναι «η Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας». Και του χρόνου (;;;)
=====================================================================
ΥΓ. Η ανάρτηση αυτή, ανέβηκε έτσι ακριβώς, πέρυσι τέτοια μέρα (1/10/2010) στη ΡΕΣΠΕΝΤΖΑ ΕΔΩ
Αν ακολουθήσετε το link, μπορείτε να δείτε και τα σχόλια που έγιναν τότε...
Απλά, μεταφέρω ένα απ' αυτά και τη δική μου απάντηση:
Yannidakis
...τα παραδεγματα που αναφερεις παραπανω υπαρχουν σε πολλα δυτικα κρατη, ομως ας μην υπερβαλλουμε. Στην Ελλαδα δεν ειναι αυτο το προσωπο των ηλικιωμενων. Καλο ειναι να ειμαστε ρεαλιστες :[
είπε ο προβοκάτορας 2 Οκτωβρίου 2010 10:04 π.μ.
...03.24. Yannidaki. Αφού πιστεύεις ότι στην Ελλάδα φίλε, το πρόσωπο των ηλικιωμένων δεν είναι αυτό (…και είναι μάλιστα, καλύτερο από κράτη της Δ. Ευρώπης !), χρέωσέ με την υπερβολή και κράτα εσύ το …ρεαλισμό…
Κι ήταν ένα χρόνο πριν...
Κι ήταν ένα χρόνο πριν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου