Σαν σήμερα στις 3 Δεκέμβρη 1944 (…σ’ ένα μεγάλο παναθηναϊκό συλλαλητήριο που οργάνωσε το ΕΑΜ στην Πλατεία Συντάγματος, παρά την κυβερνητική απαγόρευση), «έπεσαν» οι πρώτες σφαίρες και οι πρώτοι …νεκροί των «Δεκεμβριανών», όπως είναι γνωστή η ένοπλη σύγκρουση στην Αθήνα, μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από τη μία πλευρά και των κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων από την άλλη. Το συλλαλητήριο (στο οποίο υπολογίζεται ότι πήραν μέρος πάνω από 100.000 άνθρωποι, ενώ κάποιοι ιστορικοί τους ανεβάζουν και στις 500.000), βάφτηκε στο αίμα καθώς οι διαδηλωτές δέχθηκαν καταιγισμό πυρών από την πλευρά των δυνάμεων ασφαλείας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 30 άτομα και να τραυματισθούν 148.
Η απρόκλητη αυτή επίθεση από την πλευρά των αστυνομικών δυνάμεων ή των βρετανών ενάντια στον άοπλο λαό που διαδήλωνε, ήταν η σπίθα >>>
που άναψε την πρώτη φωτιά των «Δεκεμβριανών», που τελείωσαν τυπικά με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου 1945, αλλά και γενικότερα του Εμφύλιου στην Ελλάδα (1946 - 1949).
1 σχόλιο:
«Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα - ΕΑΜ». Αθήνα, Δεκέμβρης '44
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
Πέρασαν 67 χρόνια από κείνη τη «Ματωμένη Κυριακή» της 3ης του Δεκέμβρη 1944. Δεν είχαν περάσει καν δυο μήνες από την απελευθέρωση της πρωτεύουσας από τους Γερμανούς και ο λαός της Αθήνας ματοκυλίστηκε από το νέο κατακτητή.
Δυο μέρες πριν, είχε προηγηθεί το ιταμό τελεσίγραφο του στρατηγού Σκόμπι και της ελληνικής πλουτοκρατίας για το μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ.
Η ειρηνική διαδήλωση της Αθήνας ενάντια στα σχέδια της αντίδρασης, το συλλαλητήριο με αίτημα την ομαλότητα και την κατοχύρωση των λαϊκών ελευθεριών, μέσω άμεσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος και προετοιμασίας διενέργειας ελεύθερων εκλογών, πνίγεται στο αίμα: 24 νεκροί, 160 τραυματίες.
Οι Εγγλέζοι με 60.000 στρατό και, σε συνεργασία με τους δοσίλογους της Κατοχής, ο Τσόρτσιλ μαζί με τους χωροφύλακες και με το ανδρείκελό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου, στρέφουν τα τανκς εναντίον του λαού.
Την επόμενη μέρα, στις 4 Δεκέμβρη, χιλιάδες λαού ψάλλουν στο Σύνταγμα το «Πένθιμο Εμβατήριο» συνοδεύοντας τους νεκρούς τους. Το πανό ξεδιπλώνεται:
«Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα - ΕΑΜ».
Η πλουτοκρατία ξαναχτυπά. Ο ιμπεριαλισμός ξαναχτυπά. Το αίμα του λαού χύνεται και πάλι από τους χτεσινούς συνεργάτες των Γερμανών και τα εγγλέζικα βόλια.
Ενα νέο μεγαλειώδες κεφάλαιο του λαϊκού απελευθερωτικού αγώνα ξεκίνησε. Ο λαός διάλεξε τα όπλα.
Η ένοπλη πάλη του λαού σε Αθήνα και Πειραιά ήταν η απάντηση στην ντόπια πλουτοκρατία και τους Εγγλέζους συμμάχους της.
Πάλη άνιση, ηρωική, μεγαλειώδης.
Για 33 μέρες, η Αθήνα γράφει τις ηρωικότερες στιγμές της ιστορίας της.
«Μικρός λαός και πολεμά χωρίς σπαθιά και βόλια» μια αυτοκρατορία που βομβαρδίζει από εδάφους και αέρος πυκνοκατοικημένες περιοχές, ανεξάρτητα από υλικές ζημιές ή θανάτους αμάχων.
Ο Μεγάλος Δεκέμβρης του '44 έγινε - από τότε μέχρι σήμερα και για πάντα - το ορόσημο: Από τη μια, ο λαός. Από την άλλη, οι δολοφόνοι του, οι εκμεταλλευτές του.
Δημοσίευση σχολίου