Τεράστιες οι συνέπειες για το λαό
Μετά την κλοπή του 70% των αποθεματικών του ΟΕΚ από κυβέρνηση - Τράπεζα Ελλάδας, με το «κούρεμα» του κρατικού χρέους που αποκάλυψε χτες ο «Ριζοσπάστης», ο ένας μετά τον άλλον φορείς δημόσιου χαρακτήρα ανακαλύπτουν ότι το 70% των καταθέσεων και των αποθεματικών τους έγιναν ...αέρας. Οι καταθέσεις που είχαν υποχρεωτικά στην Τράπεζα της Ελλάδας μετατράπηκαν αυτόματα σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, που «κουρεύτηκαν». >>>
Ετσι, για παράδειγμα, το Νοσοκομείο «Αγιοι Ανάργυροι» ανακάλυψε ότι ενώ οι καταθέσεις του ήταν 1,8 εκατ. ευρώ, το ποσό που δικαιούται να διαχειριστεί είναι μόλις 575 χιλιάδες ευρώ. Μετά τις δραστικές περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων νοσοκομείων έρχεται η ληστεία από το «κούρεμα» να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη δυσλειτουργία ή στην ακόμη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών τους σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Σαρωτικές ρυθμίσεις από αδειοδότηση των επιχειρήσεων μέχρι άρση του καμποτάζ
Σαρωτικές ρυθμίσεις από αδειοδότηση των επιχειρήσεων μέχρι άρση του καμποτάζ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Διά βίου εκμετάλλευση ανέργων και νέων
Διά βίου εκμετάλλευση ανέργων και νέων
Ρεαλισμός
Η επικείμενη εκλογική αναμέτρηση έχει πολύ μεγάλη αξία, σαν μια μορφή γενικής πολιτικής αναμέτρησης σε συνθήκες που ετοιμάζονται νέα βάρβαρα μέτρα. Ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλη η λαϊκή ευθύνη, η ατομική ευθύνη.
Πρέπει να μπει ένα τέλος κάτω από τρομοκρατικά διλήμματα ή αυταπάτες ο ψηφοφόρος να ρίχνει άλλο ψηφοδέλτιο από αυτό που θα ήθελε. Αυτό που κάνει τη διαφορά στην επικείμενη εκλογική μάχη είναι το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ.
Γιατί μόνο έτσι θα δοθεί πραγματικό λαϊκό τρομοκρατικό μήνυμα στο αστικό πολιτικό σύστημα. Η σύγκρουση είναι εφ' όλης της ύλης. Συγκρούονται δύο στρατηγικές. Αυτή των συμφερόντων του κεφαλαίου και η απέναντί της, των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου. Η σύγκρουση είναι ανάμεσα στα μονοπώλια και το λαό.
Δεν είναι ανάμεσα στους μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, όπως ισχυρίζονται διάφοροι. Οποιο κόμμα δε θέλει να αλλάξει τίποτα, τα βάζει απλώς με το μνημόνιο και επιδιώκει αντιμνημονιακές ή αριστερές κυβερνήσεις.
Πρέπει ο αγώνας να πάει ως το τέλος, στην εργατική - λαϊκή εξουσία, στην αποδέσμευση από την ΕΕ με κοινωνικοποίηση, πανεθνικό σχεδιασμό, εργατικό - λαϊκό έλεγχο και μονομερή διαγραφή του χρέους. Βέβαια, στην κάλπη δεν ψηφίζει κανείς για την εργατική εξουσία, επομένως δεν απαιτείται πλήρης συμφωνία, ψηφίζει όμως για να συγκεντρώσει δύναμη, πείρα και κουράγιο να παρεμποδίσει νέες τραγωδίες, να διεκδικήσει ό,τι ανήκει σε αυτόν και κυρίως στα παιδιά του. Είναι δρόμος πιο εύκολος και ρεαλιστικός από την τραγωδία που περιμένει το λαό, να ζει προσκυνημένος, με μισθούς πείνας και τεράστια ανεργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου