Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Η μεγαλοσύνη της φτώχειας

από cristina
Jean Valjean: Γιατί κλαις;
Cosette: Επειδή είμαστε φτωχοί.
Jean Valjean: Και γιατί σε πειράζει;
Cosette: Γιατί τα όνειρα είναι ακριβά…
Jean Valjean: Δεν έχεις ανάγκη από όνειρα.
Cosette: Γιατί; Οι άλλοι δεν έχουν;
Jean Valjean: Όσοι έχουν μείνει με αυτά. Τα όνειρα τα
έφτιαξε η κοινωνία και τα δίνει για να μη ζητάμε τίποτα.
Cosette: Μα δεν ζητώ τίποτα!
Jean Valjean: Αυτό είναι το πρόβλημα.
Cosette: Η ελεημοσύνη; >>>






Jean Valjean: Όχι, πρέπει να διεκδικείς!

Cosette: Τι πράγμα;

Jean Valjean: Τα δικαιώματά σου.

Cosette: Μα δεν είχα ποτέ…

Jean Valjean: Τώρα είμαι εδώ.

Cosette: Θα μου δώσεις δικαιώματα;

Jean Valjean: Όχι.

Cosette: Ε, τότε;

Jean Valjean: Θα σε βοηθήσω για να τα πάρεις.

Cosette: Και ποιο πρέπει να πάρω;

Jean Valjean: Το δικαίωμα της ζωής.

Cosette: Μα το έχω αυτό.

Jean Valjean: Όχι ακόμα.

Cosette: Γιατί;

Jean Valjean: Δεν μπορούν να σου επιβάλλουν μια άθλια
ζωή!

Cosette: Κι όμως δεν έχω άλλη.

Jean Valjean: Τώρα μαζί μου θα έχεις άλλη.

Cosette: Είσαι πλούσιος;

Jean Valjean: Όχι.

Cosette: Και τότε πώς θα με βοηθήσεις;

Jean Valjean: Και οι Άθλιοι βοηθούν.

Cosette: Πώς είναι δυνατόν;

Jean Valjean: Λόγω της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Cosette: Αφού δεν έχουν τίποτα.

Jean Valjean: Δεν έχουν τίποτα από αυτά που αγοράζονται.
Έχουν όμως τα άλλα.

Cosette: Και θα μου τα πουλήσουν;

Jean Valjean: Όχι θα τα μοιραστούν μαζί σου.

Cosette: Έτσι θα κάνεις κι εσύ;

Jean Valjean: Ναι.

Cosette: Θα μου δώσεις από το ψωμί σου; Θα το
μοιραστούμε;

Jean Valjean: Όχι. Αυτό είναι όλο για σένα.

Cosette: Κι εσύ;

Jean Valjean: Εγώ;

Cosette: Ναι εσύ!

Jean Valjean: Εγώ έχω εσένα.

Cosette: Πώς μ’ έχεις;

Jean Valjean: Είμαι υπεύθυνος για σένα.

Cosette: Κι εγώ;

Jean Valjean: Είσαι ελεύθερη.

Cosette: Είμαι ελεύθερη μόνο μαζί σου.

Jean Valjean: Τότε θα είμαι πάντα κοντά σου.

Cosette: Αλλά θέλω να τρως κι εσύ μαζί μου!

Ν. Λυγερός

Δεν υπάρχουν σχόλια: