Πολιτική αλητεία ! // «Ακυβερνησία»

2 κείμενα του Νίκου ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πολιτική αλητεία ! 

Η αθλιότητά τους δεν έχει όριο. Ποτέ δεν είχε. 

Τώρα, προεκλογικά, φτάσαμε να παρακολουθούμε:

Τον ένα κυβερνητικό εταίρο, τον ίδιο που λέει ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε» και ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι «κοπρίτες», να θυμάται τις «ανάγκες για προσλήψεις» σε τομείς του δημοσίου.

Τον άλλο κυβερνητικό εταίρο να κατηγορεί (τον... κυβερνητικό του εταίρο) για «προεκλογική ψηφοθηρία», για «κομματικά ρουσφέτια» και να υπόσχεται πως αν αναδειχτεί αυτοδύναμος στις εκλογές, τότε θα κάνει εκείνος τις... προσλήψεις, αλλά με «αξιοκρατία»! >>>

Πρόκειται για πολιτική αλητεία της χαμηλότερης υποστάθμης.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς το εξής:

Και οι μεν - που θέλουν προεκλογικές προσλήψεις - και οι δε - που δε θέλουν ρουσφετολογικές και προεκλογικές, αλλά υπόσχονται... αξιοκρατικές μετεκλογικές προσλήψεις, είναι αυτοί που μαζί και από κοινού

έχουν υπογράψει,

έχουν συμφωνήσει,

έχουν αποφασίσει,

έχουν καταστήσει νόμο του κράτους

και πανηγυρίζουν (!!!)

γιατί όχι μόνο δε θα κάνουν «προσλήψεις», αλλά, όπως διατρανώνουν και περηφανεύονται (!!!), ως «πατριώτες» και σωτήρες» που είναι, μέσα στο 2012 θα προχωρήσουν - είναι προειλημμένο - σε 15.000 και μέχρι το 2015 θα προχωρήσουν - είναι προειλημμένο - σε 150.000, όχι προσλήψεις, αλλά ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ δημοσίων υπαλλήλων!

«Ακυβερνησία»

«Κίνδυνο ακυβερνησίας», είδε το «Βήμα» την περασμένη Κυριακή. Με κίνδυνο «ακυβερνησίας»... απειλούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι φίλοι τους, αν ο λαός δεν συμπεριφερθεί στην κάλπη με πυξίδα το «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω».

Αλλά, τώρα πια, ξέρουμε τι εννοούν όταν μιλούν για «ακυβερνησία» όλοι αυτοί που - με τις ισχυρές και τις στιβαρές κυβερνήσεις τους - οδήγησαν τον τόπο εδώ που τον οδήγησαν.

Ξέρουμε, επίσης, τι συνιστά γι' αυτούς «κίνδυνο»:

«Κίνδυνος ακυβερνησίας» γι' αυτούς δεν είναι τίποτα άλλο από το να υποχρεωθούν στο σχηματισμό εκείνων των ανήμπορων, των αδύναμων και ανίσχυρων κυβερνήσεων, που, ακριβώς λόγω της αδυναμίας και της ανημπόριας τους - που θα έχει προκύψει από την λαϊκή τους αποδοκιμασία - δεν θα μπορούν να επιβάλουν την επόμενη μέρα των εκλογών όσα έχουν ήδη σχεδιάσει, έχουν ψηφίσει και όσα ετοιμάζονται να ψηφίσουν:

Μειώσεις και νέες μειώσεις μισθών, μειώσεις και νέες μειώσεις συντάξεων, μειώσεις και νέες μειώσεις κοινωνικών δαπανών, καταργήσεις και νέες καταργήσεις εργασιακών δικαιωμάτων κ.ο.κ.

*

Αλλά, να που η «κινδυνολογία» τους αρχίζει να επιστρέφει στους ίδιους ως μπούμερανγκ, για τον εξής λόγο:

Εφόσον ομολογούν ότι με το λαό απέναντί τους στους τόπους δουλειάς, στους δρόμους και στην κάλπη,

θα αδυνατούν και

θα δυσκολεύονται

να διαπράξουν τα προαποφασισμένα τους κοινωνικά εγκλήματα, τότε εκείνο με το οποίο μας... απειλούν, ο «κίνδυνος» της «ακυβερνησίας» δηλαδή, όχι μόνο δε συνιστά «κίνδυνο» για το λαό, αλλά - για να θυμηθούμε και τον Πάγκαλο - περισσότερο με «ευλογία» μοιάζει.