γράφει ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Πριν λίγες μέρες, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων της Θεσσαλίας, ο κύριος Δοντάς, δήλωσε: «Η ισορροπία για την ελληνική οικονομία (...) επέρχεται με τη μείωση των πραγματικών μισθών στα 300 ευρώ».Δυο βδομάδες αργότερα ο - πανελλαδικής κλίμακας - εκπρόσωπος των βιομηχάνων, ο πρόεδρος του ΣΕΒ κύριος Δασκαλόπουλος, επιτέθηκε με δριμύτητα στη «σταλινική Αριστερά» της «εθνικής ανευθυνότητας».
Αιτία το γεγονός ότι το ΚΚΕ αντίκειται στη «σωτήρια» πολιτική των βιομηχάνων, που θέλουν τον εργαζόμενο να ζει (;) με 300 ευρώ μηνιάτικο.
Σημειώστε ότι οι δηλώσεις του κυρίου Δασκαλόπουλου κατά του ΚΚΕ >>>
και υπέρ της «σωτηρίας» της Ελλάδας, έγιναν με αναψοκοκκινισμένο ύφος, ενδεικτικό της πατριωτικής έξαρσης του ανδρός.
Για να βρει κανείς στην τάξη των βιομηχάνων αντίστοιχη - πατριωτική - έξαψη, θα πρέπει να ανατρέξει αρκετά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στους ταξικούς προγόνους του κυρίου Δασκαλόπουλου, εκείνους που το 1940 την «έκαναν» κατά Κάιρο μεριά, και που 10 χρόνια μετά γύρισαν για να χτίσουν «Νέους Παρθενώνες» και να ξεκοκαλίσουν τα σχέδια Μάρσαλ...
*
Το πού το πάει ο ΣΕΒ, λοιπόν, από την άποψη των κοινωνικών, εργασιακών και εισοδηματικών Νταχάου για το λαό, είναι δεδομένο. Γνωστό επίσης ότι πριν ο κύριος Δασκαλόπουλος αποφασίσει να προβεί σε αυτή την αντιΚΚΕ προεκλογική παρέμβαση, ο ίδιος αντικομμουνισμός είχε εκτοξευτεί για λογαριασμό της τάξης του από τους Σαμαρά, Βενιζέλο, Καρατζαφύρερ, Μπακογιάννη κ.ο.κ.
Φαίνεται, όμως, ότι στις τάξεις των βιομηχάνων υπάρχει εντεινόμενη - και καθόλου ανεξήγητη - ταραχή. Τέτοια που εξανάγκασε τον κύριο Δασκαλόπουλο να αποκαλύψει αυτοπροσώπως ποιος είναι ο «υποβολέας» του αντιΚουΚουΕδικου οίστρου που διαπερνά το σύνολο του καθεστωτικού πολιτικού συστήματος.
***
Ας δούμε, όμως, έναντι της «εθνικής ανευθυνότητας» του ΚΚΕ, ποιο είναι το είδος της «εθνικής υπευθυνότητας» που αντιτείνει ο ΣΕΒ, ως «υποβολέας» του αντιΚΚΕ παροξυσμού:
*
Ο κ. Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, είναι αυτός που έχει προτείνει στον ελληνικό λαό να δει «την περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, την κατάργηση των επιδομάτων, την αύξηση των φόρων» ως μέτρα... αναγκαστικά και αναπόφευκτα αφού, όπως είπε «ήταν όλα μέτρα έκτακτης ανάγκης».
*
Ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, είναι αυτός που έχει δηλώσει ότι «οι αλλαγές αυτές (σ.σ.: τα μέτρα των Μνημονίων, δηλαδή) αποτελούν τη μόνη διέξοδο από την κρίση, προσφέρουν τη μόνη αισιόδοξη προοπτική για το μέλλον μας»
*
Ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, είναι αυτός που μεταφέροντας στον ελληνικό λαό την άποψη των βιομηχάνων για το πώς πρέπει να αισθάνονται για την - κατά Πάγκαλο - «ευλογία» των Μνημονίων, είχε δηλώσει ότι «το Μνημόνιο δεν πρέπει να μας διχάζει, αλλά να μας ενώνει...».
*
Ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, είναι αυτός που έχει δηλώσει ότι η καλύτερη... αντίσταση έναντι του Μνημονίου είναι να το «ξεπεράσουμε (...) εφαρμόζοντας απαρέγκλιτα τους όρους του».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 18/11/2010)
***
Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι με τη σημερινή του αντικομμουνιστική προεκλογική παρέμβαση, με το κάλεσμα στους ψηφοφόρους να ψηφίσουν τα κόμματα της «εθνικής υπευθυνότητας» έναντι του ΚΚΕ της «εθνικής ανευθυνότητας», ο ΣΕΒ αποδείχτηκε απόλυτα συνεπής με τον εαυτό του και με τις δεδηλωμένες πολιτικές του... προτιμήσεις.
Για παράδειγμα:
*
Ηταν ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, που πανηγύριζε μετά την σύμπραξη των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ υπό τη συγκολλητική ουσία του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ., δηλώνοντας ότι «η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι, στη σημερινή οριακή συγκυρία, η τελευταία ελπίδα της χώρας».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 10/11/2011)
*
Είναι ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, που λατρεύει το ΠΑΣΟΚ σε τέτοιο βαθμό που έχει προτείνει ακόμα και τη συγχώνευση ΣΕΒ - ΠΑΣΟΚ! Απολαύστε τη δήλωση που έκανε στο ΙΣΤΑΜΕ (Ινστιτούτο Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών «Ανδρέας Παπανδρέου»), δηλαδή στο επίσημο ίδρυμα μελετών του ΠΑΣΟΚ:
«Απόρησα με τον εαυτό μου, πώς εγώ ένας άνθρωπος του στυγνού κατεστημένου εισχωρώ σε σοσιαλδημοκρατικές απόψεις, όταν διάβασα τη μελέτη του ΙΣΤΑΜΕ "Η στρατηγική της Λισαβόνας και οι προκλήσεις των μεταρρυθμίσεων για την Ελλάδα". Γιατί οι απόψεις μας ταυτίζονται. Νομίζω ότι μπορούμε να δούμε ακόμα και μία συγχώνευση του ΣΕΒ με το ΙΣΤΑΜΕ και άλλων κοινωνικών εταίρων. Αυτό δείχνει πως έχουν πέσει οι διαχωριστικές γραμμές. Δείχνει ευρωπαϊκή ωριμότητα. Συμφωνώ απόλυτα»!
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 22/1/2006)
*
Είναι ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, που ακριβώς την επόμενη μέρα των εκλογών του 2009, και γνωρίζοντας προφανώς τι κρυβόταν πίσω από το προεκλογικό εκείνο «λεφτά υπάρχουν», πανηγύριζε έξαλλα για την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ μιλώντας για «μια νέα αφετηρία, ένα νέο ξεκίνημα» και «ισχυρή διακυβέρνηση που απαιτούν οι καιροί και η οριακή κατάσταση του τόπου»
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος 5/10/2009),
ενώ σχολιάζοντας τις προγραμματικές δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου επανερχόταν δυο βδομάδες αργότερα με διθυράμβους του τύπου «σηματοδοτείται μια αντίληψη ουσιαστικής και ελπιδοφόρας αλλαγής».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 18/10/2009)
*
Είναι ο κύριος Δασκαλόπουλος που, φυσικά, ως πρόεδρος και εκπρόσωπος των βιομηχάνων, δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των κομμάτων που υπηρετούν τα συμφέροντα της τάξης του.
Αναφερόμενος, λοιπόν, στη ΝΔ, έλεγε: «Από τη Νέα Δημοκρατία προσδοκούμε να συμβάλει καθοριστικά στην προσπάθεια να μεταμορφωθεί η Ελλάδα σε χώρα σύγχρονη, φιλική στην επιχειρηματικότητα και ανοικτή στις επενδύσεις».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 7/9/2010)
Η προσδοκία του ΣΕΒ δεν άργησε να ευοδωθεί από την... «αντιμνημονιακή» ΝΔ.
***
Εν κατακλείδι, ο κύριος Δασκαλόπουλος και ο ΣΕΒ, έχουν εμπεδωμένη άποψη για το τι συνιστά «σωτηρία» της χώρας.
Ενδεικτικά παραθέτουμε το πώς προϋπάντησε ο ΣΕΒ την απόφαση της τάξης των πλουτοκρατών να προσκαλέσει για απόβαση στην Ελλάδα τα κοράκια της ΕΕ και τα βαμπίρ του ΔΝΤ:
«Θεωρώ χρέος μου να τονίσω ότι είναι άμεση και ζωτική ανάγκη να ενεργοποιήσει η χώρα χωρίς άλλη καθυστέρηση το μηχανισμό στήριξης της ΕΕ με την προβλεπόμενη συμμετοχή του ΔΝΤ. Την προσφυγή στο μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΔΝΤ δεν πρέπει να τη δούμε ως τιμωρία αλλά ως αναγκαία θεραπεία».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 21/4/2010)
*
Κατόπιν όλων αυτών, ευεξήγητη δεν είναι η εξόφθαλμα αντικομμουνιστική και απροσχημάτιστα προεκλογική εκδήλωση της πρεμούρας του ΣΕΒ;...
*
Το πού το πάει ο ΣΕΒ, λοιπόν, από την άποψη των κοινωνικών, εργασιακών και εισοδηματικών Νταχάου για το λαό, είναι δεδομένο. Γνωστό επίσης ότι πριν ο κύριος Δασκαλόπουλος αποφασίσει να προβεί σε αυτή την αντιΚΚΕ προεκλογική παρέμβαση, ο ίδιος αντικομμουνισμός είχε εκτοξευτεί για λογαριασμό της τάξης του από τους Σαμαρά, Βενιζέλο, Καρατζαφύρερ, Μπακογιάννη κ.ο.κ.
Φαίνεται, όμως, ότι στις τάξεις των βιομηχάνων υπάρχει εντεινόμενη - και καθόλου ανεξήγητη - ταραχή. Τέτοια που εξανάγκασε τον κύριο Δασκαλόπουλο να αποκαλύψει αυτοπροσώπως ποιος είναι ο «υποβολέας» του αντιΚουΚουΕδικου οίστρου που διαπερνά το σύνολο του καθεστωτικού πολιτικού συστήματος.
***
Ας δούμε, όμως, έναντι της «εθνικής ανευθυνότητας» του ΚΚΕ, ποιο είναι το είδος της «εθνικής υπευθυνότητας» που αντιτείνει ο ΣΕΒ, ως «υποβολέας» του αντιΚΚΕ παροξυσμού:
*
Ο κ. Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, είναι αυτός που έχει προτείνει στον ελληνικό λαό να δει «την περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, την κατάργηση των επιδομάτων, την αύξηση των φόρων» ως μέτρα... αναγκαστικά και αναπόφευκτα αφού, όπως είπε «ήταν όλα μέτρα έκτακτης ανάγκης».
*
Ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, είναι αυτός που έχει δηλώσει ότι «οι αλλαγές αυτές (σ.σ.: τα μέτρα των Μνημονίων, δηλαδή) αποτελούν τη μόνη διέξοδο από την κρίση, προσφέρουν τη μόνη αισιόδοξη προοπτική για το μέλλον μας»
*
Ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, είναι αυτός που μεταφέροντας στον ελληνικό λαό την άποψη των βιομηχάνων για το πώς πρέπει να αισθάνονται για την - κατά Πάγκαλο - «ευλογία» των Μνημονίων, είχε δηλώσει ότι «το Μνημόνιο δεν πρέπει να μας διχάζει, αλλά να μας ενώνει...».
*
Ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, είναι αυτός που έχει δηλώσει ότι η καλύτερη... αντίσταση έναντι του Μνημονίου είναι να το «ξεπεράσουμε (...) εφαρμόζοντας απαρέγκλιτα τους όρους του».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 18/11/2010)
***
Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι με τη σημερινή του αντικομμουνιστική προεκλογική παρέμβαση, με το κάλεσμα στους ψηφοφόρους να ψηφίσουν τα κόμματα της «εθνικής υπευθυνότητας» έναντι του ΚΚΕ της «εθνικής ανευθυνότητας», ο ΣΕΒ αποδείχτηκε απόλυτα συνεπής με τον εαυτό του και με τις δεδηλωμένες πολιτικές του... προτιμήσεις.
Για παράδειγμα:
*
Ηταν ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, που πανηγύριζε μετά την σύμπραξη των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ υπό τη συγκολλητική ουσία του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ., δηλώνοντας ότι «η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι, στη σημερινή οριακή συγκυρία, η τελευταία ελπίδα της χώρας».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 10/11/2011)
*
Είναι ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, που λατρεύει το ΠΑΣΟΚ σε τέτοιο βαθμό που έχει προτείνει ακόμα και τη συγχώνευση ΣΕΒ - ΠΑΣΟΚ! Απολαύστε τη δήλωση που έκανε στο ΙΣΤΑΜΕ (Ινστιτούτο Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών «Ανδρέας Παπανδρέου»), δηλαδή στο επίσημο ίδρυμα μελετών του ΠΑΣΟΚ:
«Απόρησα με τον εαυτό μου, πώς εγώ ένας άνθρωπος του στυγνού κατεστημένου εισχωρώ σε σοσιαλδημοκρατικές απόψεις, όταν διάβασα τη μελέτη του ΙΣΤΑΜΕ "Η στρατηγική της Λισαβόνας και οι προκλήσεις των μεταρρυθμίσεων για την Ελλάδα". Γιατί οι απόψεις μας ταυτίζονται. Νομίζω ότι μπορούμε να δούμε ακόμα και μία συγχώνευση του ΣΕΒ με το ΙΣΤΑΜΕ και άλλων κοινωνικών εταίρων. Αυτό δείχνει πως έχουν πέσει οι διαχωριστικές γραμμές. Δείχνει ευρωπαϊκή ωριμότητα. Συμφωνώ απόλυτα»!
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 22/1/2006)
*
Είναι ο κύριος Δασκαλόπουλος, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, που ακριβώς την επόμενη μέρα των εκλογών του 2009, και γνωρίζοντας προφανώς τι κρυβόταν πίσω από το προεκλογικό εκείνο «λεφτά υπάρχουν», πανηγύριζε έξαλλα για την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ μιλώντας για «μια νέα αφετηρία, ένα νέο ξεκίνημα» και «ισχυρή διακυβέρνηση που απαιτούν οι καιροί και η οριακή κατάσταση του τόπου»
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος 5/10/2009),
ενώ σχολιάζοντας τις προγραμματικές δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου επανερχόταν δυο βδομάδες αργότερα με διθυράμβους του τύπου «σηματοδοτείται μια αντίληψη ουσιαστικής και ελπιδοφόρας αλλαγής».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 18/10/2009)
*
Είναι ο κύριος Δασκαλόπουλος που, φυσικά, ως πρόεδρος και εκπρόσωπος των βιομηχάνων, δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των κομμάτων που υπηρετούν τα συμφέροντα της τάξης του.
Αναφερόμενος, λοιπόν, στη ΝΔ, έλεγε: «Από τη Νέα Δημοκρατία προσδοκούμε να συμβάλει καθοριστικά στην προσπάθεια να μεταμορφωθεί η Ελλάδα σε χώρα σύγχρονη, φιλική στην επιχειρηματικότητα και ανοικτή στις επενδύσεις».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 7/9/2010)
Η προσδοκία του ΣΕΒ δεν άργησε να ευοδωθεί από την... «αντιμνημονιακή» ΝΔ.
***
Εν κατακλείδι, ο κύριος Δασκαλόπουλος και ο ΣΕΒ, έχουν εμπεδωμένη άποψη για το τι συνιστά «σωτηρία» της χώρας.
Ενδεικτικά παραθέτουμε το πώς προϋπάντησε ο ΣΕΒ την απόφαση της τάξης των πλουτοκρατών να προσκαλέσει για απόβαση στην Ελλάδα τα κοράκια της ΕΕ και τα βαμπίρ του ΔΝΤ:
«Θεωρώ χρέος μου να τονίσω ότι είναι άμεση και ζωτική ανάγκη να ενεργοποιήσει η χώρα χωρίς άλλη καθυστέρηση το μηχανισμό στήριξης της ΕΕ με την προβλεπόμενη συμμετοχή του ΔΝΤ. Την προσφυγή στο μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΔΝΤ δεν πρέπει να τη δούμε ως τιμωρία αλλά ως αναγκαία θεραπεία».
(Δημήτρης Δασκαλόπουλος, 21/4/2010)
*
Κατόπιν όλων αυτών, ευεξήγητη δεν είναι η εξόφθαλμα αντικομμουνιστική και απροσχημάτιστα προεκλογική εκδήλωση της πρεμούρας του ΣΕΒ;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου