Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

...το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη...

...και είναι πραγματικά, πολύ μεγάλη η θλίψη όλων των ηττημένων της 6ης Μάη. >>>
 



 
Θλίψη, για την απόλυτη αποτυχία των στόχων που ο καθένας απ' αυτούς έβαλε.
(Θυμηθείτε τους στόχους αυτούς και θα καταλάβετε...)
Θλίψη, για το ηχηρό "χαστούκι" που τους έδωσε ο λαός, με την ψήφο του.
Θλίψη, από τις απανωτές δημοσκοπήσεις, που για κανέναν τους δεν δείχνει σημεία ανάκαμψης, αντιθέτως φαίνεται να τους βυθίζει περισσότερο... 
Δεν τους βγαίνει τίποτα. Τίποτα δε φαίνεται να δείχνει ότι θα γυρίσουμε πίσω -στον πριν τις εκλογές πολιτικό σκηνικό- που τόοοσο τους "βόλευε"...

Κι η θλίψη τους, γεννά (...δικαιολογημένη ίσως) παραφροσύνη
Η πλήρως ενορχηστρωμένη επίθεση πλέον, απ' όλα τα "καλά" παιδιά του συστήματος, εντείνεται και προσλαμβάνει τα χαρακτηριστικά ενός νέου μετώπου...
Απέναντι σε κάτι καινούργιο, που το θεωρούν "κακό όνειρο", μια ...φάρσα που τους έκανε ο λαός και που δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν.
Δεν υπήρχε στα σχέδιά τους, δεν το' γραφαν τα βιβλία τους...
Πανικόβλητες ηγεσίες, προσπαθούν πάσει θυσία να επιβιώσουν και να αποδείξουν (κυρίως στο δικό τους ακροατήριο) ότι η έκφραση του λαού στην κάλπη, ήταν λάθος κι ότι αυτοί ήταν αλάνθαστοι κι ο δρόμος που δείχνουν, είναι ο απόλυτα σωστός.

Δεν είμαι σίγουρος ότι θα αποτύχουν
Αντίθετα, έχουν πολλές πιθανότητες, να πετύχουν.
Η ιστορία και η ζωή, έχουν αποδείξει ότι πολλές φορές, οι "νικητές" είναι ...τέτοιου είδους και ότι οι αντιστάσεις των απλών ανθρώπων, έχουν όρια...
Δε μ' ενδιαφέρει
Η ζωή συνεχίζεται και θα την παλεύουμε, είτε τα πράγματα είναι έτσι, είτε αλλιώς...
Αυτό που μ' ενδιαφέρει προσωπικά και περισσότερο -πέρα από πολιτικές- ανθρώπινα, είναι ότι μάσκες πέφτουν, οι προθέσεις, οι διαθέσεις και τα πρόσωπα φανερώνονται.
Κι είναι αποκρουστικά ...άσχημα... 
Και αυτά που ήταν και πριν άσχημα, αλλά και κάποια άλλα, που φάνταζαν ...όμορφα...
Καληνύχτα...
Ο ...προβοκάτορας

Δεν υπάρχουν σχόλια: