Μήπως τα πράγματα είναι πολύ πιο ...απλά;

 σχολιάζει ο γιατρός

Διαβάζω μακρισκελείς ενδιαφέρουσες αναλύσεις, σοβαρότατων και αξιόλογων αναλυτών, από όλο το πολιτικό φάσμα, στις οποίες τίθενται ερωτήματα του τύπου: 

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ; 

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΕΑΜ; 

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ η νέα ΕΔΑ;
Είναι ο Τσίπρας, ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου;

Είναι ο Τσίπρας, ο Έλληνας ...Τσάβες (...ναι, ακόμη κι αυτό το διάβασα). 

Τα ερωτήματα, απαντώνται θετικά ή αρνητικά στην κάθε (περίπλοκη συνήθως) ανάλυση, με τα ανάλογα επιχειρήματα.

Αλήθεια, το πολύ απλό ενδεχόμενο, να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ η Αριστερά του 2012, η οποία αφουγκράζεται την κοινωνία, τις ανάγκες και τα αιτήματά της >>>

και ένα μέρος της κοινωνίας δέχεται την πρότασή της, την εμπιστεύεται και την επιδοκιμάζει, σε μια απλή αμφίδρομη σχέση (πολιτικής πρότασης κόμματος - πολίτη ψηφοφόρου),  

δεν περνάει από το μυαλό κανενός;  

Αυτό το ερώτημα, χωρίς όμως τους αφορισμούς που είναι φανεροί και κυριαρχούν -ίσως λόγω της "εκλογικής κατάστασης" και της γενικής φόρτισης από το αποτέλεσμα- νομίζω ότι θα έπρεπε να απασχολήσει κυρίως το ΚΚΕ, τη ΔΗΜΑΡ, τους Οικολόγους Πράσινους, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ίσως και άλλους.

Και θα έπρεπε να τους απασχολήσει, αν όχι για οτιδήποτε άλλο, μόνο και μόνο γιατί ένα κόμμα της Αριστεράς, ανεβαίνει σε 3 χρόνια -εκλογικά- από το 4,6 % κοντά στο 17 % !!! με δυναμική -απ' ότι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- ακόμη μεγαλύτερης ανόδου, πετυχαίνοντας "ιστορικά υψηλά" για την Αριστερά και φτάνοντας -πράγμα "αδιανόητο" πριν λίγο καιρό- μέχρι το κατώφλι της κυβερνητικής εξουσίας.

Επαναλαμβάνω όμως πάλι, χωρίς σφορισμούς. 

Και με μια "βαθύτερη ανάλυση" (όχι στο πόδι) για το τι θέλει τελικά ο κόσμος (αν μας ενδιαφέρει φυσικά και η δική του άποψη-έκφραση τόσο στις σοβαρές δημοσκοπήσεις και τελικά φυσικά, στις κάλπες).

Δεν σημαίνει ότι πρέπει να υπάρξει σώνει και καλά "θετική απάντηση" (για τον ΣΥΡΙΖΑ) μετά από αυτή την ανάλυση και δεν είναι αυτό που επιζητώ.

Επιμένω όμως στην "ανάλυση", γιατί πολλές φορές, η αλήθεια ή όχι, για το τι θέλει ο κόσμος, βρίσκεται στα "ψιλά γράμματα" των δημοσκοπήσεων ή των στατιστικών, τα οποία πρέπει να βλέπουμε και να εξετάζουμε, παράλληλα βέβαια πάντα, με την ιδεολογική και πολιτική μας θέση. 
Δεν μπορούμε -εκ των πραγμάτων- να απευθυνθούμε σε όλους τους ψηφοφόρους και στον καθένα ξεχωριστά και πολλές φορές, αυτά τα "ψιλά" γράμματα, κρύβουν εκπλήξεις και για εμάς τους ίδιους και για τους δικούς μας ανθρώπους και ψηφοφόρους.

Τι εννοώ; Προσέξτε και το χρησιμοποιώ απλά σαν παράδειγμα:
Σε μια δημοσκόπηση, που έτυχε να διαβάσω αναλυτικά, για το "Ποντίκι" και στο ερώτημα  
«Είστε υπέρ ή κατά της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ;», 
το 50% των ψηφοφόρων του ΚΚΕ, είναι υπέρ της παραμονής στο ευρώ !!! (και το 38,2% κατά) παρά το γεγονός ότι το ΚΚΕ λέει ευθαρσώς ότι επιθυμεί την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση...!!!