Ο λοχίας Χίμμελστος κυβερνά το Ράιχσταγκ! (πριν να το κάψει)...

Στάθης στο enikos, μοντάζ Γρέκι 

Μέρκελ: «Στην Ελλάδα τις τελευταίες μέρες καλλιεργούνται ψευδαισθήσεις».

Προφανώς η σιδηρά κυρία της «Σιδερένιας Φτέρνας» που άρχει στην Ευρωπαϊκή Ενωση αναφέρεται με αυτήν της την απόφανση στο ενδεχόμενο των διαπραγματεύσεων μεταξύ εντολέων και εντολοδόχων, μεταξύ Επικυριάρχων και Τοποτηρητών, τέτοιες διαπραγματεύσεις όντως δεν συνηθίζονται και κατά τούτο έχει δίκιο η αξιότιμη ϋμπεργκρουπενφύρερ -  διαπραγματεύεται ο τσιφλικάς με τον κολλίγο;

Αλλά, αν κάποιος ουδεμία πράγματι ψευδαίσθηση καλλιεργεί στην Ελλάδα, αυτός είναι η ίδια η πραγματικότης: «Μέσα σε 15 μόνον ημέρες», από τις 15 Μαΐου τρέχοντος έτους έως το τέλος του ιδίου μηνός, «υπογράφηκαν στη χώρα μας 20.571 ατομικές συμβάσεις εργασίας με μείωση αποδοχών έως 50%» (Real news 24/6/2012, ρεπορτάζ της κυρίας Αργυρώς Μαρουλή υπό τον τίτλο «Κατέρρευσαν οι μισθοί σε 15 ημέρες»). >>>

Αυτή είναι η πραγματικότητα! μπορεί η Διαπλοκή να υπαγορεύει πολιτική κάθε μέρα στους πειθήνιους υπηρέτες της χρησιμοποιώντας ευφημισμούς (ή απειλές, αναλόγως), αλλά

ψευδαισθήσεις κι αυταπάτες δύνανται πλέον να έχουν, μόνον όσοι μπορούν να ανέχονται διά αυτού του τρόπου τις επιλογές τους.

Οχι βεβαίως οι φοροφυγάδες ή τα λαμόγια, αλλά όλοι εκείνοι που αντί να αρχίσουν πλέον να καταδιώκουν τα εν λόγω λουλούδια, για μιαν ακόμη φορά έκαναν πίσω και προτίμησαν την ασφάλεια εκείνου που ο Πολύφημος θα φάει τελευταίον.

Ομως όχι! Η κυρία Μέρκελ δεν είναι η αιτία του κακού, είναι ένα απ’ τα κύρια συμπτώματά του.

Στο τελευταίο του τεύχος το βρετανικό περιοδικό «New Statesman» υπό τον τίτλο «Η μανία της Ανγκελα Μέρκελ καταστρέφει την Ευρώπη» περιγράφει τη Γερμανίδα Καγκελάριο ως «τη χειρότερη ηγέτιδα της χώρας της μετά τον Χίτλερ».

Μάλιστα, με γλαφυρό ύφος γράφει: «Ποιος ηγέτης αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια τάξη και την ευημερία; Ο Ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ; Λάθος. Ο Ισραηλινός πρόεδρος Βενιαμίν Νετανιάχου; Οχι. Ο Κιμ της Βόρειας Κορέας; Λάθος και πάλι. Η απάντηση είναι: μία ηπίων τόνων φαν της όπερας και πρώην χημικός. Ναι, η Καγκελάριος της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ».

Είναι λοιπόν η Μέρκελ ο «νταής της γειτονιάς» όπως τη χαρακτηρίζει παρακάτω ο «New Statesman», είναι η Καγκελάριος με το ναζιστικό κράνος και το χιτλερικό μουστακάκι, όπως αρχίζουν να την παρουσιάζουν πλέον οι γελοιογράφοι ακόμα και μέσα στην ίδια την Γερμανία;

Είναι!

Αλλά γιατί είναι;

Διότι εκφράζει ένα σύστημα που εκφασίζεται.

Πώς εκφασίζεται; Με την απαγόρευση, για παράδειγμα, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (από την Απρίλιο του 2010) στα Ελληνικά Ναυπηγεία να κατασκευάζουν και να επισκευάζουν πλοία!

Είναι αυτό εκφασισμός της Ευρώπης;

Εσείς τι λέτε ότι είναι μια πολιτική που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό, στην υποβάθμιση ολόκληρων κρατών σε ειδικές οικονομικές ζώνες, όταν

ακόμα και ορισμένοι τραπεζίτες διαπιστώνουν το οφθαλμοφανές: την άνοδο της ακροδεξιάς και του νεοναζισμού σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνον ως απότοκο της χρεωκοπίας των μεταμοντερνικών μύθων που παρήγαγαν οι ελίτ, αλλά δεν κατανάλωναν οι κοινωνίες, όσον κυρίως

της άγριας ταξικής εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Η φράου Μέρκελ, σήμερα είναι αύριο δεν είναι.

Η  πολιτική όμως που εκφράζει η κυρία Μέρκελ μπορεί να φθάσει την Ευρώπη στα άκρα της αντοχής των πολιτών και τα κράτη σε έναν ακόμα πόλεμο αναδιανομής ισχύος και πλούτου.

Επ’ αυτού ακριβώς του σημείου η μορφή της κυρίας Μέρκελ καθίσταται δραματική, διότι δίνει στο όλο δράμα μια «γερμανική απόχρωση» άκρως τραγική.

Οχι διότι η Μέρκελ μοιάζει στον Χίτλερ,

αλλά διότι μοιάζει ανατριχιαστικά στο υπόστρωμα που γέννησε τον χιτλερισμό.

Καθ’ ότι η κυρία Μέρκελ μοιάζει πολύ με τον λοχία Χίμμελστος, την γκροτέσκ εκείνη φιγούρα του «Ουδέν Νεώτερον απ’ το Δυτικό Μέτωπο» με την οποίαν ο Εριχ Μαρία Ρεμάρκ περιγράφει τον στενόμυαλο, ρηχόκαρδο και σχολαστικό εκείνον ανθρωπάκο που αποτελεί την πρώτη ύλη του φασισμού. Τον

βλάκα με τη νεκρή ψυχή που ως λοχίας στο μέτωπο δεν ενδιαφερόταν αν θα σκοτωθούν οι άντρες του, αλλά αν θα σκοτωθούν με γυαλισμένες μπότες.

Η φράου, ή μάλλον η μανδάμ Μέρκελ ενδιαφέρεται για τις γυαλισμένες μπότες, τους φόνους τους διατάζουν άλλοι - η Μέρκελ είναι αναλώσιμη, η πολιτική που επιβάλλει ο καπιταλισμός όμως με τη Μέρκελ στην αιχμή του δόρατος σήμερα ή κάποιο άλλο υποχείριο αύριο είναι σταθερή και σαφώς προσανατολισμένη. Στη δήωση, στην απομύζηση και στη λεηλασία.

Η Ελλάδα, για παράδειγμα, στραγγαλίζεται με τα κλειστά της ναυπηγεία μόνον εις όσα αφορούν τους εργάτες της και την ανεξαρτησία της - οι φοροφυγάδες της όμως

τα λαμόγια, οι αεριτζήδες, η Διαπλοκή και η Διαφθορά όχι μόνον δεν βλάπτονται απ’ αυτήν την πολιτική, αλλά αντιθέτως ωφελούνται.

Συνεχίζουν να πλουτίζουν

κι έτσι μπορούν να ’χουν οι Γκαουλάιτερ, Κουίσλινγκ...