“Διαίρει και βασίλευε !”

από συντονιστικό φορέων σταγείρων ακανθου 

Την Παρασκευή, 29 Ιουνίου 2012 το Συμβούλιο της Επικρατείας διέταξε την αναστολή της εκτέλεσης της υπ’ αριθμ. 7633/29-3-2012 αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης καθ’ ο μέρος συνεπάγεται οποιαδήποτε επέμβαση σε δασική βλάστηση. Σταμάτησε δηλ. την κοπή των δένδρων στον Κάκαβο έως ότου εκδικαστεί η αίτηση αναστολής που έχει κατατεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας από κατοίκους της Χαλκιδικής.

Το Σάββατο, 30 Ιουνίου 2012 οι “Πολίτες Αριστοτέλη” (όλοι ξέρουμε ποια εταιρία είναι πίσω τους) δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο ξεκάθαρα >>>
 

παρότρυνε τους εργαζόμενους της εταιρίας να αναλάβουν δράση, όπως έπραξαν και στις 20 Μαρτίου 2012 στις Σκουριές όταν 500 εργαζόμενοι επιτέθηκαν σε 30 πολίτες της Χαλκιδικής, που αντιστέκονταν στα καταστρεπτικά τους σχέδια.

Την ίδια μέρα υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρίας ενημέρωσε τους εργαζόμενους ότι οι νεοπροσληφθέντες θα απολυθούν και ότι υπεύθυνοι γι’ αυτό είναι οι αντιδρώντες στην εξόρυξη χρυσού.

Φυσικό επακόλουθο αυτών των παροτρύνσεων ήταν ο ξυλοδαρμός τριών ατόμων στην Μεγάλη Παναγία από ομάδα εργαζομένων της εταιρίας. 

Δύο άτομα από τους κτυπημένους ήταν γυναίκες, οι οποίες φέρουν και τα σοβαρότερα τραύματα. Εργαζόμενοι της εταιρίας συνέχισαν να προπηλακίζουν και να τρομοκρατούν περιφερόμενοι σε ομάδες στους δρόμους της Μεγάλης Παναγίας. Τα έκτροπα σταμάτησαν μόνο μετά την απειλή του αυτόφωρου και την παρέμβαση της αστυνομίας.

Έτσι προκύπτει ένα θεμελιώδες ερώτημα:

Ποιος νόμος και ποια ηθική νομιμοποιεί την όποια εταιρία, ποντάροντας στην αγωνία των ανθρώπων για επιβίωση, να χρησιμοποιεί εργαζόμενους ως ομάδες κρούσεις για να επιβάλει στην κοινωνία τα σχέδια της.

Ποιος ωφελείτε από την εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας σε καταστάσεις εμφυλίου;

Σίγουρα όχι οι εργαζόμενοι. Ούτε η τοπική κοινωνία.

Καταδικάζουμε αυτές τις πρακτικές και είμαστε σίγουροι ότι η ώρα που κάποιοι θα αναλάβουν τις ευθύνες τους δεν είναι μακριά.

Εμείς εδώ ήμασταν πριν την εταιρία και θα είμαστε και μετά την εταιρία.

“Μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ καιρό, πολλούς για λίγο καιρό, αλλά όχι όλους για πάντα”