Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

H ΔΕΗ, μια παλιά μου αγαπημένη...

Στάθης στον eniko
Είναι μέρες τώρα, περίπου ένας μήνας ή λίγο παραπάνω, που βλέπω στα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια, όταν δεν παίζουν τούρκικα γελοία σήριαλ, διαφημίσεις της... ΔΕΗ
Και απορούσα ου μην και απορώ: γιατί διαφημίζεται η ΔΕΗ;
Για να ξεπουληθεί μήπως καλύτερα το εναπομείναν ποσοστό του κράτους (ήτοι ημών και ημών) στα αδηφάγα πιράνχας του ανταγωνισμού; (πιράνχας σαν τις δύο Εταιρείες που ήδη βάρεσαν κανόνι ως πάροχοι ρεύματος); Μπα! Η... απελευθέρωση της Δημόσιας(!) Επιχείρησης Ηλεκτρισμού απ’ τα σοβιετικά της δεσμά δεν προϋποθέτει τηλεοπτικές διαφημίσεις που απευθύνονται στη θεία μου τη Φωτούλα.
Γιατί τότε η ΔΕΗ διαφημίζεται με στόχο ένα κοινό που δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει μετοχές της Εταιρείας, αλλά απλώς λαμβάνει τους λογαριασμούς της κάθε δυο μήνες;
Για να γλυκάνει τη λυπητερή;
Θα το πίστευα, αν πίστευα επίσης ότι ο Διοικητής της ΔΕΗ κι εν σώματι το Δ.Σ. του κολοσσού είναι μια δράκα >>>





ευαίσθητων γκόλτεν μπόυς που σπαράζει κάθε βράδυ στο κλάμα, όχι μόνον βλέποντας τούρκικα σήριαλ, αλλά και αναλογιζόμενη τα βάρη (όλο και βαρύτερα) που προσθέτει η Εταιρεία στη δυσπραγία των νοικοκυριών. Δεν το πιστεύω όμως.
Αρα, γιατί διαφημίζεται η ΔΕΗ;
Μήπως για να σπρώξει κάποιες χιλιάδες ευρώ διαφημιστικής δαπάνης στα χειμαζόμενα κανάλια; Λογικό το βρίσκω! αλλά
είναι ανάγκη με αυτές τις διαφημίσεις να μας δουλεύει κανονικά, μάλιστα και μοχθηρά, η πρώην Επιχείρηση Κοινής Ωφέλειας;
Διότι σε αυτές τις διαφημίσεις η ΔΕΗ εμφανίζει εαυτήν ως μιαν ηρωική επιχείρηση γενναίων κι αφοσιωμένων εργαζομένων που σκοπό έχουν το κοινό καλό κι αγωνίζονται με αυταπάρνηση -συχνά με αντίξοες συνθήκες- χάριν της πατρίδας και του δημοσίου οφέλους.
Με έναν λόγο, αν είσαι κι ολίγον μελό μέσα σου, υπάρχει ο κίνδυνος να βάλεις τα κλάματα σαν να βλέπεις τούρκικο σήριαλ ή να πνιγείς
στους λυγμούς, όπως η θεία Φωτούλα, όταν βλέπει σε DVD (σε δύσκολες, είναι η αλήθεια, στιγμές και για να αναθαρρήσει) την ετήσια παρέλαση του Κόκκινου Στρατού κάθε 9 Μαΐου, στην επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης και του τέλους του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου.
Είναι όμως η ΔΕΗ μια τέτοια επιχείρηση ηρωικών επιστημόνων και υπερήφανων εργατών;
Ηταν!
Ηταν, όταν η ΔΕΗ υπήρξε η ψυχή της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης της Ελλάδας, όταν παρείχε φθηνό ρεύμα στα νοικοκυριά κι ακόμα φθηνότερο στις βιομηχανίες. Ηταν! Οταν η ΔΕΗ ήταν το καμάρι των εργαζομένων της και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ το καμάρι το δικό μας. Μηχανικοί,
πολιτικοί μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι, φραγματάδες, οικονομολόγοι, εργοτάξια, εργατοτεχνίτες, μάστορες, εργατάκια, εναερίτες, λιγνιτωρύχοι, οδηγοί, άνδρες και γυναίκες
σε μια κραταιά κρατική εταιρεία που εξηλέκτρισε τη χώρα σαν χριστουγεννιάτικο δένδρο.
Αυτό το λαμπρό παρελθόν διαφημίζει ως παρόν η σημερινή ΔΕΗ! Γιατί; για
να συσκοτίσει την άθλια πλέον φύση της; τη μετάλλαξή της στα χέρια ενός ιδιωτικού τύπου κράτους σε αρπακτικό που μπουκάρει στα νοικοκυριά για να κλέψει;
Τι διαφημίζει η ΔΕΗ; Την αύξηση 10,8 % στα τιμολόγιά της, που προγραμματίζει για τον επόμενο Γενάρη - σε είκοσι, τριάντα μέρες; Αυτό
διαφημίζει; Ή μήπως τη διαρροή ότι εις βάθος έτους θα αυξήσει τα τιμολόγια κατά 50% (!!!), ώστε, εν τέλει, να τα αυξήσει 30% κι ευχαριστημένοι να ’μαστε - αυτό διαφημίζει;        
Τι είναι η ΔΕΗ; Μια χαρούμενη κι ανέμελη πυγολαμπίδα;
Σε μια χώρα, Ελλάδα λέγεται, που η ανεργία δεν παράγει πλούτο, που το 30% ήδη ζει κάτω απ’ το όριο της φτώχειας και
όπου ο ένας στους τρεις Ελληνες είναι πλέον παράπλευρη απώλεια του Μνημονίου, η ΔΕΗ χτενίζεται και διαφημίζεται.
Γιατί όμως διαφημίζεται με εικονικούς εργάτες κι όχι με τους πραγματικούς διευθυντές της; Να βγει στις οθόνες μας
ο παχυλόμισθος διοικητής της ΔΕΗ, να μας δείξει το προσωπάκι του και να μας πει: τόσο τοις εκατό αύξηση, κουφάλες, αλλοιώς σας κόβω το ρεύμα! - να διαβάζετε με λάμπες! να τουρτουρίζετε με κουβέρτες! και να κάνετε μπάνιο με ζεστό νερό απ’ την γκαζιέρα! Είμαι ο διοικητής της ΔΕΗ και έτσι αποφασίζω. (Κατά βάθος Σαμαρά με λένε κι εμένα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).
Είμαι η Ανεξάρτητη(!) Αρχή Ενέργειας (λέγε με ΔΕΗ, λέγε με Σαμαρά) κι έτσι αποφασίζω!
Οπως έτσι αποφάσισε και διέταξε(!) ο κ. Στουρνάρας καταργώντας(!!) δικαστές και δικαστικές αποφάσεις!!! (Αυτές που κήρυξαν παράνομη την είσπραξη ειδικών εισφορών μέσω της ΔΕΗ)...
Αυτές θα ήταν διαφημίσεις που θα άφηναν εποχή, όπως εκείνη με τον Ακάκιο.
Είμαι ο Στουρνάρας! και σας κλείνω το σπίτι!
Είμαι η ΔΕΗ! και σας κάνω το σπίτι λαμπόγυαλο. Σπασμένο! Είμαι το φως που έγινε σκότος και κρύο - αυτό δεν είναι ο «εκσυγχρονισμός» και η «μεταρρύθμιση»; Αυτό δεν είναι το «άνοιγμα της αγοράς», ο «ανταγωνισμός» και η «ελεύθερη οικονομία»;
Πάνε σαράντα τόσα χρόνια απ’ όταν, παιδάκι, χάζευα με το στόμα ανοιχτό τα «ηλεκτρικά» - τον δημοτικό φωτισμό δηλαδή των δρόμων της μικρής μου πόλης να γεννιέται.
Δεν περίμενα να δω ποτέ το φως να σβήνει από σπίτια που περιέχουν ανθρώπους, μάνες, παιδιά, γέροντες...
Χωρίς φως - σαν να φεύγει η ψυχή, αφήνοντας τη ζωή να ρωτάει σε τι έφταιξε...

Δεν υπάρχουν σχόλια: