γράφει ο pitsirikos
Η είδηση της φρικτής δολοφονίας του 25χρονου Βρετανού στρατιώτη σε
δρόμο του Λονδίνου από δυο Βρετανούς αφρικανικής καταγωγής κυριαρχεί στα
ΜΜΕ όλου του πλανήτη. Και προσθέτει ακόμα περισσότερο τρόμο. Οι δράστες της δολοφονίας αποκεφαλίζουν με μπαλτά τον άτυχο στρατιώτη
στη μέση του δρόμου, και μετά πιάνουν κουβέντα με τους περαστικούς σαν
να μην τρέχει τίποτα. Εμένα αυτό μου φάνηκε πιο σοκαριστικό σε αυτή την υπόθεση. >>>
Ο ένας από τους δράστες έχει καταγραφεί από περαστικό σε βίντεο να
λέει πως ο λόγος που σκότωσαν τον Βρετανό στρατιώτη είναι επειδή
μουσουλμάνοι σκοτώνονται καθημερινά από Βρετανούς στρατιώτες και πως
σκότωσαν τον στρατιώτη κατά το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδούς αντί
οδόντος», το οποίο προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη αλλά το λάνσαρε
ξανά –με μεγάλη επιτυχία- ο προφήτης Μωάμεθ μερικούς αιώνες αργότερα.
Το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», αν εφαρμοστεί, θα τυφλώσει το σύμπαν, ενώ, αν βάζουμε πάντα τους νεκρούς μας μπροστά, θα πρέπει να γίνεται παγκόσμιος πόλεμος κάθε μέρα και κάθε λεπτό σε κάθε δρόμο και γωνιά του πλανήτη.
Στο βίντεο, ο νεαρός Βρετανός ισλαμιστής αναφέρεται στους Βρετανούς που σκοτώνουν μουσουλμάνους –ξεχνώντας ή αγνοώντας πως δεν τους σκοτώνουν επειδή είναι μουσουλμάνοι αλλά επειδή υπηρετούν το παιχνίδι εξουσίας και πλούτου της κυβέρνησής τους και των πολυεθνικών-, αλλά δεν βλέπει την Συρία όπου μουσουλμάνοι σκοτώνουν τους αδερφούς τους μουσουλμάνους με φρικαλέο τρόπο.
Όταν μουσουλμάνοι σκοτώνουν μουσουλμάνους, δεν τον πειράζει.
Οπωσδήποτε, υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα με τους φανατικούς ισλαμιστές –όπως υπάρχει πρόβλημα και με κάθε είδους φανατικό- και μάλλον δεν πρόκειται να πάψει να υφίσταται αν δεν λυθεί το παλαιστινιακό.
Που δεν το βλέπω να λύνεται σύντομα.
Μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και με τους ανθρώπους που, εν έτει 2013, σκοτώνουν και σκοτώνονται για τις θρησκείες.
Καλύτερα να σκοτωθείς για έναν μεγάλο έρωτα παρά για τους προφήτες και τις ανοησίες τους.
Πάντα με εντυπωσιάζει το γεγονός πως, ενώ έχουμε πια στη διάθεσή μας τα κείμενα χιλιάδων σπουδαίων φιλοσόφων, συγγραφέων και επιστημόνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι που είναι ακόμα κολλημένοι σε κείμενα με βοσκούς, προβατάκια, προφήτες και άλλες τέτοιες κουλαμάρες.
Ωραία είναι τα παραμύθια αλλά δεν θα κάνεις σημαία στη ζωή σου την Κοκκινοσκουφίτσα και τον Κοντορεβιθούλη.
Βέβαια, οι θρησκείες έχουν μεγάλη πέραση, κυρίως, στους φτωχούς και τους εξαθλιωμένους.
Αν ζεις μια όμορφη και άνετη ζωή, είναι κάπως δύσκολο να σε συγκινούν τα απολιθώματα των θρησκειών.
Στο τέλος του βίντεο, ο Βρετανός ισλαμιστής λέει στην κάμερα του περαστικού «πείτε τους να φέρουν πίσω τον στρατό ώστε να μπορούμε και εμείς και εσείς να ζήσουμε όλοι ειρηνικά. Εγκαταλείψτε τα εδάφη μας και θα σας αφήσουμε να ζήσετε εν ειρήνη, αυτό είναι το μόνο που έχω να πω».
Αν δεν εννοούσε ως «εμείς» τους μουσουλμάνους και ως «εσείς» τους χριστιανούς, θα ήταν σωστό αυτό που είπε.
Βέβαια, δεν χρειάζεται να αποκεφαλίσεις έναν άνθρωπο για να το πεις αυτό.
Μπορείς να το πεις και χωρίς αποκεφαλισμό.
Αν έπρεπε να αποκεφαλίσεις κάποιον για να σε ακούσουν οι υπόλοιποι, θα ήμασταν όλοι ακέφαλοι.
Ένα από τα πράγματα που δεν κατάλαβα ποτέ στη ζωή μου είναι τι κάνει εκείνες τις δυτικές χώρες που ξεσκίζουν τις υπόλοιπες να πιστεύουν πως έχουν ασυλία και πως τα εγκλήματα των στρατιωτών τους δεν θα πληρωθούν μέσα στις δικές τους κοινωνίες, ενώ κάτι ακόμα που δεν μπορώ να καταλάβω είναι τι κάνει αυτούς που είναι ζάπλουτοι να πιστεύουν πως οι εξαθλιωμένοι που ζουν γύρω τους θα σεβαστούν τα πλούτη τους και δεν θα τους κάνουν κομματάκια.
Αν έχεις στρατό σε μια ξένη χώρα, θα πρέπει να περιμένεις ότι θα υποστείς τις συνέπειες.
Ο αποκεφαλισμένος Βρετανός στρατιώτης μας σοκάρει επειδή
αποκεφαλίστηκε σε δρόμο του Λονδίνου.
Τα εκατοντάδες πτώματα στους δρόμους της Βαγδάτης δεν μας σόκαραν όλους.
Αν θυμάστε, και τότε κάποιοι σκέφτονταν τις επενδύσεις στο Ιράκ και έτριβαν τα χέρια τους.
Οι νεκροί δεν τους απασχολούσαν.
Ούτε οι χριστιανοί, ούτε οι μουσουλμάνοι.
Τα εκατοντάδες πτώματα στους δρόμους της Βαγδάτης δεν μας σόκαραν όλους.
Αν θυμάστε, και τότε κάποιοι σκέφτονταν τις επενδύσεις στο Ιράκ και έτριβαν τα χέρια τους.
Οι νεκροί δεν τους απασχολούσαν.
Ούτε οι χριστιανοί, ούτε οι μουσουλμάνοι.
Ο άτυχος Βρετανός στρατιώτης και ο Βρετανός ισλαμιστής ήταν αναλώσιμοι.
Θα μπορούσαν να είναι φίλοι, να τα πίνουν παρέα και να αγωνίζονται παρέα.
Από την ίδια μεριά ήταν.
Αλλά ο ένας έγινε επαγγελματίας στρατιώτης και ο άλλος τυφλώθηκε από τους προφήτες.
Θα έρθει μια ημέρα που όλοι οι άνθρωποι θα ζουν αδερφωμένοι.
Κι αν υπάρχει μια θρησκεία, θα είναι η θρησκεία «Άνθρωπος».
Θα αλλάξει κάποτε αυτός ο κόσμος.
Ήδη αλλάζει αλλά πιο αργά απ’ ό,τι θα θέλαμε.
Ήδη αλλάζει αλλά πιο αργά απ’ ό,τι θα θέλαμε.
Κάποτε, οι άνθρωποι που θα διαβάζουν μια ιστορία, όπως αυτή στο
δρόμο του Λονδίνου, θα μας θεωρούν πρωτόγονους.
Με το δίκιο τους.
Με το δίκιο τους.
(Δεν μπορώ να το αποδείξω –και μπορεί να οφείλεται μόνο στην επιθυμία μου- αλλά σκέφτομαι πως η έξαρση του θρησκευτικού φανατισμού, των εθνικισμών, των ναζισμών κλπ μπορεί να είναι μια ένδειξη ότι η ανθρωπότητα είναι κοντά στο σημείο να ξεμπερδεύει οριστικά με όλα αυτά, για να πάει παρακάτω. Βέβαια, μπορεί να κάνω και λάθος.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.
Μην ξεχνάς, ότι τα σχόλια, υπάρχουν για έκφραση γνώμης, άποψης, διάλογο και ακόμη για ιδέες και προτάσεις.
Εννοείται ότι εδώ δε βρίζουμε και δεν προσβάλλουμε κανέναν, κυρίως τους συνομιλητές μας, που είναι απλοί πολίτες, σαν εμάς.
Πάντως, αν κάτι «πάει στραβά», η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Αν κρίνεις ότι θα συμμετέχεις με σχόλια σ’ αυτό το blog, καλό είναι (όχι υποχρεωτικό πάντως), να χρησιμοποιείς ένα ψευδώνυμο, για να «γνωριζόμαστε» και να συζητάμε καλύτερα…
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ