Γιατί ενοχλήθηκε η κυβέρνηση;

του Γ. Δελαστίκ στο «Πρίν» της Κυριακής 

Εξαιρετική ενόχληση προκάλεσε στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου το άρθρο του Πριν με τίτλο «ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ απειλούν τη δημοκρατία». 

(π: το άρθρο εδω)

Αιτία της σφοδρής ενόχλησης είναι ότι το Πριν έθεσε επί τάπητος το αυτονόητο για την Αριστερά ζήτημα ότι μια νεοναζιστική οργάνωση, όπως φυσικά είναι η Χρυσή Αυγή, δρα εγκληματικά και αδίστακτα, μπορεί να διαπράξει ακόμη και δολοφονίες τόσο με απόφαση της ηγεσίας της όσο και κατ’ επιθυμία ή κατ’ εντολή άλλων κέντρων. Επίσης αυτονόητο είναι για τους αριστερούς ότι και όταν άλλα πολιτικά κέντρα έχουν δώσει την εντολή, αυτή διαβιβάζεται >>>

μέσω της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. 

Δεν παίρνουν οι αρχηγοί κρατικών υπηρεσιών τηλέφωνο τους χρυσαυγίτες δολοφόνους για να τους διατάξουν να σκοτώσουν κάποιον!

Από νομική-δικαστική σκοπιά δεν υπάρχει περίπτωση σε μια δολοφονία που έχει διαπράξει χρυσαυγίτης να μην ενέχονται στελέχη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής.  

Αν δεν μιλήσει το στέλεχος – σύνδεσμος με τον κρατικό μηχανισμό – και συνήθως δεν μιλάει – οι ποινικές ευθύνες τελειώνουν εκεί. 

Από πολιτική σκοπιά όμως έχει τεράστια διαφορά αν ο χρυσαυγίτης δολοφόνος έδρασε αποκλειστικά κατ’ εντολήν της ηγεσίας της Χρυσής Αυγήςή αν έδρασε κατ’ εντολήν άλλων πολιτικών κύκλων, οπότε και πάλι η εντολή δολοφονίας θα πέρασε μέσα από την ηγεσία του νεοναζιστικού κόμματος. 

Δεν συζητάμε το θέμα από δικαστική σκοπιά ορθού επιμερισμού των ποινικών ευθυνών, γι’ αυτό και δεν μας ενδιαφέρει αν εμπλέκονται τρία, πέντε ή δέκα στελέχη της Χρυσής Αυγής ή ολόκληρη η ηγεσία της.  

Μας ενδιαφέρει ποιος είναι ο πολιτικός εντολέας της δολοφονίας, αν αυτός είναι κάποιο πολιτικό κέντρο εξουσίας πέραν της Χρυσής Αυγής, γιατί αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αυτό είναι πολύ πιο επικίνδυνο πολιτικά. Αυτό ήταν το αυτονόητο τις πρώτες δεκαετίες μετά τη μεταπολίτευση. 

Σε κάθε πολιτική δολοφονία, ανεξάρτητα από το προφίλ του δολοφόνου, στο μυαλό όλων των Ελλήνων ένοχος ήταν ο κρατικός μηχανισμός και τα παρακλάδια του και οι υποψίες για ανάμειξη υπηρεσιών δεν έσβηναν ποτέ.

Η επισήμανση της ανάγκης να ερευνηθεί το αν στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ευθύνεται μόνο η Χρυσή Αυγή ή αν ενέχονται και άλλοι πολιτικοί κύκλοι που έδρασαν μέσω του κρατικού μηχανισμού, μόνο από πολιτική σκοπιμότητα ή από πολιτική προκατάληψη μπορεί να ερμηνευθεί ως προσπάθεια συγκάλυψης των εξόφθαλμων ποινικών και πολιτικών ευθυνών της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. 

Είναι δυνατόν να μην εμπλέκονται στελέχη της Χρυσής Αυγής σε μια πολιτική δολοφονία που διέπραξε χρυσαυγίτης; 

Από ποιόν έλαβε την εντολή ή την έγκριση, πήρε το δολοφόνο τηλέφωνο ο …υπουργός εκτελέσεων της κυβέρνησης και του είπε «σε διατάζω να σκοτώσεις τον τάδε»; 

Από στέλεχος ή στελέχη της Χρυσής Αυγής, προφανώς. 

Επιπροσθέτως, ακόμη και στα εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου, έχουμε δει ποτέ δικαστήριο να απαλλάσσει αυτόν που διέπραξε μια στυγερή δολοφονία εν ψυχρώ και να καταδικάζει μόνο τον ηθικό αυτουργό; 

Αντιθέτως, μας έχει προκαλέσει μεγάλη εντύπωση η αγχώδης και προσβλητική προσπάθεια κάποιων να αποκλείσουν πάση θυσία ακόμη και τη διατύπωση της πρότασης να διερευνηθεί μήπως υπάρχουν και άλλα πολιτικά κέντρα πίσω από το νεοναζιστική δολοφόνο της Χρυσής Αυγής.  

Αυτή η …αγγελική αθωότητα μας εντυπωσίασε, αλλά ομολογούμε πως όχι μόνο δεν την συμμεριζόμαστε, αλλά αντιθέτως, αυξάνει την ανησυχία και τις υποψίες μας.

Όταν ακόμη και ο Σαμαράς (για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων που δεν είναι της ώρας να συζητήσουμε) καθαιρεί και αποστρατεύει ως και στρατηγούς της ΕΛΑΣ για φιλοχρυσαυγίτικη στάση, συμπεριλαμβανομένου του επίδοξου αρχηγού της ΕΛΑΣ, προκαλεί έκπληξη η κατηγορηματική απόρριψη ακόμη και της διερεύνησης ενδεχόμενων ευθυνών κυβερνητικών μηχανισμών. 

Η κυβέρνηση δεν ενοχλήθηκε γενικά κι αφηρημένα από το άρθρο του Πριν.  

Ενοχλήθηκε επειδή έχει ήδη αποφασίσει, σχεδιάσει και προσπαθεί να επιβάλει ένα νέο, πολύ πιο αυταρχικό και συρρικνωμένης δημοκρατικότητας πλαίσιο πολιτικής δράσης, με σαφώς πιο περιορισμένες πολιτικές ελευθερίες. 

Στόχος του νέου καθεστώτος θα είναι η παραμονή της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου στην εξουσία μέσω της θωράκισής της – ακόμη και με έκτακτα μέτρα!- εναντίον της λαϊκής οργής, η οποία πάντως για την ώρα δεν εκδηλώνεται με απειλητικό για την κυβέρνηση τρόπο.  

Η δολοφονία του 34χρονου αντιφασίστα αγωνιστή Παύλου Φύσσα από το ανθρωπόμορφο κτήνος της Χρυσής Αυγής έδρασε καταλυτικά στην ανακοπή της διόγκωσης του αντικυβερνητικού κινήματος, διαλύοντας την απεργία των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης που αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά του υπό εκκόλαψη νέου κύματος κινητοποιήσεων.

Εμείς δεν ξεχνάμε ποτέ ότι ο κύριος εχθρός του Σαμαρά και του συστήματος είναι η Αριστερά και το κίνημα. 

Απορρίπτουμε κατηγορηματικά κάθε συρρίκνωση των δημοκρατικών ελευθεριών, γιατί γνωρίζουμε ότι όποιο πρόσχημα και αν προβληθεί για να περάσουν μέτρα περιορισμού της ελευθερίας, πραγματικός στόχος της κυβέρνησης είναι να τα εφαρμόσει εναντίον της Αριστεράς και του κινήματος. 

Όσο διαρκεί η εξαθλίωση που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική, ο νεοναζισμός θα γεννιέται διαρκώς στα καθυστερημένα πολιτικά κοινωνικά στρώματα εξαιτίας της ΕΕ και των συνεργατών της, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.