Το λάθος...

-Γιάννη, είμαι έτοιμος για τη μεγάλη μάχη με την Τρόϊκα...
-Μπράβο πρόεδρε, αλλά σκύψε το κεφάλι κι εσύ. Βασικό αυτό. Ξέρεις, τσατίζονται όταν τους κοιτάς κατάματα...
-Ξέρω, ξέρω. Λοιπόν, μπαίνω. Τι να τους πω;
-Θα πεις, τη χθεσινή μου δήλωση: "...δεν ανεχόμαστε τις απόψεις σας, που υποτιμούν τις προσπάθειες του ελληνικού λαού και τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών... και μετά θα πεις, το γνωστό...ξέρεις εσύ..." >>>
 



 
 Μετά από 2 λεπτά και κάτι δευτερόλεπτα...

-Ρε Γιάννηηη, Γιάννη, έλα 'δω ρε... Κοίτα πως με κάνανε...!
-Πρόεδρε, τους είπες τη δήλωσή μου;
-Την είπα...
-Τους είπες και το γνωστό, που λέμε κάθε φορά, όταν διαπραγματευόματε; Είπες καθαρά: "εντάξει, λέμε και καμμιά μαλακία για να περνάει η ώρα", που σου είπα να πείς, αμέσως μετά;
-Όλα τα είπα, ρε Γιάννη... Δεν με δείρανε γι' αυτά...
-Ε τότε, γιατί σε δείρανε, πρόεδρε;
-Ξεχάστηκα ρε γαμώ το κεφάλι μου, ο μαλάκας... ξεχάστηκα...
Σήκωσα το κεφάλι μου και τους κοίταξα στα μάτια...!

προβοκατορας