"Σύμφωνο συμβίωσης" ή κίνδυνος αποπομπής από το Συμβούλιο της Ευρώπης

Με αποπομπή από το Συμβούλιο της Ευρώπης θα κινδυνεύσει η Ελλάδα αν δεν υιοθετήσει το σύμφωνο συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια, σύμφωνα με τον Βαγγέλη Μάλλιο, δικηγόρο και γενικό γραμματέα της Ελληνικής Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Μιλώντας στο tvxs.gr ο κ. Μάλλιος θυμίζει ότι μόνο η Ελλάδα της χούντας έχει αποβληθεί από το ευρωπαϊκό όργανο, σχολιάζει τις αντιδράσεις και τους «αφορισμούς» για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης σε ζευγάρια του ιδίου φύλου αλλά και για τις προσδοκίες του >>>

 

μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) που καταδίκασε την Ελλάδα για τον αποκλεισμό των ομοφυλόφιλων από αυτό. Της Αγγελικής Δημοπούλου

Υπάρχει η πρόσφατη καταδίκη της Ελλάδας από το ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Τι σημαίνει πρακτικά αυτή η απόφαση; Πόσο δεσμευτική είναι για την Ελλάδα; 

Αν και εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ισχύς, το λεγόμενο δεδικασμένο, αφορά στους διαδίκους, δηλαδή τα ζευγάρια που προσέφυγαν και την ελληνική πολιτεία είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. 
Δηλαδή η Ελλάδα - δεδομένου ότι θύματα μπορούν να είναι όλα τα ζευγάρια των ομοφύλων - υποχρεούται να άρει τη συγκεκριμένη παραβίαση. 
Από τη στιγμή λοιπόν που προέρχεται από ένα άρθρο του νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης που περιορίζει το δικαίωμα μόνο στα ετερόφυλα ζευγάρια είναι προφανές ότι αυτό θα πρέπει να τροποποιηθεί άμεσα.

Τι θα σημαίνει για την Ελλάδα αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο;
Εδώ δεν τίθεται θέμα παραβίασης ευρωπαϊκής οδηγίας και πρόστιμο. 
Είναι ζήτημα ενδεχόμενης αποπομπής μας από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Υπάρχει ένα όργανο, η επιτροπή υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης η οποία και παρακολουθεί την εφαρμογή των αποφάσεων του Στρασβούργου. 
Σας θυμίζω ότι κατά το παρελθόν μόνο η Ελλάδα των Συνταγματαρχών είχε αποβληθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης. 

^{Το 2009 τέσσερα ομόφυλα ζευγάρια – μεταξύ τους οι Γρηγόρης Βαλιανάτος και Νίκος Μυλωνάς -προσέφυγαν στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, μέσω του «Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι» (ΕΠΣΕ) και της οργάνωσης «Σύνθεση», για τον αποκλεισμό τους από το Σύμφωνο Συμβίωσης που ψηφίστηκε το 2008. Τους προσφεύγοντες εκπροσώπησαν στο Δικαστήριο η Γαλλίδα δικηγόρος Καρολίν Μεκαρί, ο καθηγητής Νομικής Ν.Κ. Αλιβιζάτος, ο διδάκτωρ Νομικής Βαγγέλης Μάλλιος και ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς. Το ΕΔΑΔ καταδίκασε την Ελλάδα. Διαβάστε αναλυτικά: Ευρωκαταδίκη για αποκλεισμό των ομόφυλων από το Σύμφωνο Συμβίωσης}
 

Σήμερα υπήρξαν διαρροές για αντιδράσεις βουλευτών της ΝΔ και «πάγωμα» της σχετικής ρύθμισης καθώς και ο «αφορισμός» του Μητροπολίτη Πειραιώς. Ένα σχόλιο; 
Η ελληνική πολιτεία αυτή τη στιγμή έχει δυο οδούς. 
Η μία είναι να ενδώσει σε ψηφοθηρικές μικροπολιτικές και αγκυλώσεις της εκκλησίας που παραπέμπουν σε άλλες εποχές ή διαφορετικά να κάνει το αυτονόητο: Να εφαρμόσει την απόφαση του ΕΔΑΔ και να δείξει το μίνιμουμ προς την κατεύθυνση της ίσης μεταχείρισης των ανθρώπων ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.
   
Οι πρώτες διαρροές από το υπ. Δικαιοσύνης ανέφεραν ότι θα ενταχθεί τροπολογία στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Εκτός όμως από το σύμφωνο συμβίωσης υπάρχουν και άλλες διακρίσεις κατά των ομοφυλόφιλων...
Είναι ενδιαφέρον ότι η κυβέρνηση εκδήλωσε την πρόθεση να καταθέσει σχετική τροπολογία στο ήδη κατατεθέν αντιρατσιστικό νομοσχέδιο το οποίο δεν περιλαμβάνει την ταυτότητα φύλου και το σεξουαλικό προσανατολισμό ως δυνατότητα διάκρισης. 
Είναι μάλλον οξύμωρο. 
Κατά δεύτερον δεδομένου ότι το υπάρχον σύμφωνο συμβίωσης είναι κουτσουρεμένο δηλαδή απέχει αρκετά από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά σύμφωνα συμβίωσης κατά το μέτρο που δεν περιέχει ζητήματα συνταξιοδοτικού, ασφαλιστικού, εργασιακού χαρακτήρα – πέρσι το ΙΚΑ αρνήθηκε να χορηγήσει βιβλιάριο ασφαλιστικό σε σύντροφο ασφαλισμένου επειδή δεν είναι έγγαμοι - το καλύτερο θα ήταν όχι μόνο μια απλή ρητή συμπερίληψη των ομόφυλων ζευγαριών στο ήδη υπάρχον αλλά μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση. 
Τέτοια πρόταση άλλωστε έχει ήδη καταθέσει η αξιωματική αντιπολίτευση. 
Το προτιμότερο θα ήταν λοιπόν μια ουσιαστική συζήτηση πάνω στην ήδη κατατεθείσα πρόταση νόμου.

Σημειώνεται πως μόνο η Ελλάδα και η Λιθουανία έχουν αναγνωρίσει «αστική ένωση» εκτός γάμου, αλλά με διακρίσεις κατά των ομοφυλόφιλων, αποκλείοντας από την ένωση αυτή τα άτομα του ιδίου φύλου

Μιλάμε για σύμφωνο συμβίωσης ενώ πολλές χώρες υιοθετούν  τους γάμους μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου. Έχουμε μείνει πολύ πίσω για το 2013;
Προφανώς. Αρκετές χώρες στην Ευρώπη έχουν υιοθετήσει και το γάμο. 
Ας ψηφίσουμε όμως επιτέλους ένα σύμφωνο συμβίωσης έστω και κουτσουρεμένο και μετά να αρχίσουμε να συζητάμε και τα υπόλοιπα θέματα όπως το γάμο και την υιοθεσία εκ μέρους των ομόφυλων ζευγαριών. 
Ας είναι το σύμφωνο μία αρχή.

Με δεδομένο ότι «τρέξατε» νομικά την υπόθεση ποια είναι η προσδοκία σας από δω και πέρα;
Να καταλάβει η ελληνική πολιτεία το ουσιαστικό. 
Ότι η οικογένεια δεν είναι μόνο η παραδοσιακή οικογένεια: ένας μπαμπάς, μία μαμά, ένα παιδάκι. 
Η οικογένεια δεν είναι ένα στατικό μόρφωμα αλλά μια εξελισσόμενη διαπροσωπική κατάσταση πραγματικής επικοινωνίας. 
Αυτό οφείλει να λαμβάνει υπόψη της η ελληνική πολιτεία όταν νομοθετεί.

της Αγγελικής Δημοπούλου 

tvxs.gr