Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Σε ανοιχτές θάλασσες

Οι ναυτικοί, μου είπε, πως σπάνια έχουν κάποιο πρόβλημα με την όραση τους γιατί στη δουλειά τους, στα ταξίδια στην ανοιχτή θάλασσα, βλέπουν τον ανοιχτό ορίζοντα χωρίς εμπόδια, και τα εμπόδια, αυτά που βλέπουμε εμείς που δουλεύουμε στη στεριά, είναι αυτά που δημιουργούν προβλήματα στην όραση. Είναι έτσι; Είπα να την ρωτήσω, μιας και ψάχνει στο ιντερνέτ για τέτοια θέματα, να δει αν ισχύει, αλλά το άφησα, γιατί η ιστορία με τους ναυτικούς, >>>
 



που βλέπουν καλά, μου άρεσε και προσπάθησα να την… κατεβάσω σε αυτό που ζούμε, σε αυτά που δεν βλέπαμε και σε αυτά που βλέπουμε τώρα.

Πριν από την οικονομική κρίση και το νεοφιλελεύθερο οδοστρωτήρα που τώρα πατάει κάτω μία ολόκληρη κοινωνία, προφανώς πολλοί ήταν αυτοί που έβλεπαν, αλλά ακόμα περισσότεροι ήταν αυτοί που έκαναν πως δεν βλέπουν. 
Προφανώς και υπήρχαν και οι… τυφλοί, αυτοί που είχαν πολλά εμπόδια μπροστά τους και χάλαγαν τα μάτια τους.
Πριν από την οικονομική κρίση πράγματα απλά και ανθρώπινα, η αλληλεγγύη στην κοπέλα στο σούπερ μάρκετ που την αναγκάζουν να δουλεύει επτά μέρες την εβδομάδα και της κλέβουν τα Κυριακάτικα και τις υπερωρίες, ήταν, σε γενικές γραμμές, εκτός ατζέντας και δεν πολυαπασχολούσαν ακόμα και τους ανθρώπους που έχουν αριστερές ρίζες.
Πριν από την οικονομική κρίση, προφανώς, η συμμετοχή στο στρατό της κατανάλωσης ήταν μεγάλο πράγμα και σκέψου πόσες φορές κι εσύ ένιωσες καλύτερα γυρνώντας στο σπίτι με ένα καινούριο μπουφάν, ένα καινούργιο ζευγάρι παπούτσια και πόσα… εμπόδια υπήρχαν μπροστά στα μάτια σου τοποθετημένα προσεκτικά σε βιτρίνες και οθόνες τηλεοράσεων.
Πριν από την οικονομική κρίση τα… εμπόδια, η πολιτική στραβομάρα μας, δημιουργούσαν τη βεβαιότητα ότι οι συσχετισμοί δεν μπορούσαν να αλλάξουν, εντάξει βρεθήκαμε και τότε σε ανοιχτές θάλασσες, είπαμε πως μία άλλη ζωή είναι εφικτή, μετρηθήκαμε και βγήκαμε πάρα πολλοί και παντού, αλλά η επιστροφή στην κανονικότητα γινόταν, σαν, με κλεισμένο ραντεβού.    

Και τώρα που βρισκόμαστε σε ανοιχτές θάλασσες τι θα συμβεί; 
Θα συνεχίσουμε να βλέπουμε στον ανοιχτό ορίζοντα ή θα επιλέξουμε νέα, άλλου τύπου, εμπόδια; 
Θα μείνουμε στις ανοιχτές θάλασσες ή θα βάλουμε πλώρη για το πρώτο λιμάνι της κανονικότητας; 
Ίσως να είναι κάπως τραβηγμένο από τώρα να ξεκινήσει μία συζήτηση για το τι θα συμβεί μετά από τη νέα εποχή και τη νέα ζωή που βρίσκεται μπροστά μας, που έρχεται. 
Ίσως, πάλι, όχι γιατί αυτό που έρχεται ξεκίνησε από τώρα, από χθες και από παλαιότερα.

Υ.Γ. Ώστε η ΕΡΤ ήταν σε αδιέξοδα πριν από τις 11 Ιουνίου του 2013; 
Είναι που λένε, Παντελή Σαββίδη, πως στο σκοτάδι του αρνητικού όλοι οι μαλάκες φαίνονται το ίδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: