Στη βαθμίδα "πολύ υψηλού ρίσκου" όσον αφορά την πιθανότητα κοινωνικής αναταραχής μέσα στο 2014 κατατάσσει την Ελλάδα το βρετανικό περιοδικό Economist. Η χώρα μας είναι το μοναδικό μέλος της Ε.Ε. που περιλαμβάνεται στην ίδια βαθμίδα και μόλις η δεύτερη ευρωπαϊκή μαζί με τη Βοσνία.
Η Ελλάδα εντάσσεται έτσι στην ίδια κατηγορία με χώρες της Μέσης Ανατολής σε κατάσταση αναβρασμού ή ακόμη και ανοιχτής εμφύλιας σύγκρουσης, όπως η Αίγυπτος, η Συρία, το Ιράκ, ο Λίβανος και η Υεμένη, χώρες της Αφρικής όπως η Λιβύη, η Νιγηρία και το Σουδάν και κράτη της Νότιας Αμερικής όπως η Βενεζουέλα και η Βολιβία.
Στην αμέσως επόμενη κατηγορία, εκείνη του "υψηλού ρίσκου", περιλαμβάνονται οι υπόλοιπες "μνημονιακές" χώρες (Ισπανία, Πορτογαλία και Κύπρος) καθώς και κράτη που γνώρισαν μεγάλες διαδηλώσεις μέσα στη χρονιά που >>>
 



διανύουμε (Βραζιλία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Ουκρανία). Η Ιρλανδία και η Ιταλία βρίσκονται στις χώρες "ενδιάμεσου ρίσκου", μαζί με τη Γαλλία και τη Βρετανία.

Το τμήμα στατιστικής του Economist υπολογίζει την πιθανότητα κοινωνικής αναταραχής με βάση όχι μόνο την κατάσταση της οικονομίας, αλλά και την κρίση του πολιτικού συστήματος, κάτι που προσδιορίζεται ως "θεσμικές και πολιτικές αδυναμίες". Σύμφωνα με τις προβλέψεις των ειδικών του περιοδικού, 65 χώρες (43% των 150 χωρών που εξετάζονται στον πίνακα) θα αντιμετωπίσουν μέσα στο 2014 "υψηλό" ή "πολύ υψηλό" κίνδυνο κοινωνικής αναταραχής, με τις "θερμότερες" περιοχές να εντοπίζονται στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, τη Νότια Ευρώπη και τα Βαλκάνια.

Όπως εξηγεί ο στατιστικολόγος Λάζα Κέκιτς, η δύσκολη οικονομική κατάσταση θεωρείται αναγκαία αλλά όχι πάντοτε ικανή συνθήκη για να ξεσπάσουν ταραχές. "Η μείωση εισοδημάτων και η υψηλή ανεργία δεν ακολουθούνται πάντοτε από ταραχές. Μόνο όταν οι οικονομικές δυσκολίες συνοδεύονται από άλλα στοιχεία αδυναμίας υπάρχει κίνδυνος αστάθειας" σημειώνει αναφέροντας ως ενδεικτικούς παράγοντες "τις μεγάλες οικονομικές ανισότητες, την κακή διακυβέρνηση, τα χαμηλά επίπεδα κοινωνικού κράτους, τις εθνοτικές εντάσεις και το ιστορικό ταραχών".

"Ιδιαίτερης σημασίας για την πυροδότηση ταραχών τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως στάθηκε η διάβρωση της εμπιστοσύνης απέναντι στις κυβερνήσεις και τους θεσμούς, η κρίση της δημοκρατίας" υπογραμμίζει. Το Economist επισημαίνει πάντως ότι οι προβλέψεις του δεν είναι πάντοτε ακριβείς και έχουν μεγαλύτερη αξία ως αποτίμηση της σημερινής κατάστασης μιας χώρας. Γι' αυτόν τον λόγο αναφέρεται ενδεικτικά η περίπτωση της Ταϊλάνδης, που παρότι συγκλονίστηκε φέτος από μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις κατατασσόταν με βάση τον περσινό πίνακα στις χώρες "ενδιάμεσου ρίσκου".
M.T.