Ξέρω που ήσουν στις 8 Γενάρη του 1991

Η κάθε γενιά έχει έναν  σταθμό, ένα σημείο που το ταξίδι ξεκινάει, έναν τόπο που μπορεί να παραμείνεις σε αυτόν ακόμα και ολόκληρη τη ζωή σου. Εντάξει, πολλά συμβαίνουν στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, στη διάρκεια αυτής της παραμονής, αλλά τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την προσωπική σου ζωή, σχέσεις, παιδιά, χωρισμοί, επιτυχίες, κυρίως αποτυχίες και φυσικά, κάθε λογής, απώλειες. Όλα αυτά έχουν να κάνουν, ή έρχονται για να βρουν, προσωπικές ή ακόμα και συλλογικές διαδρομές, αλλά δεν αφορούν μία ολόκληρη γενιά, όλους τους καλούς ανθρώπους που έχουν μία κοντινή ηλικία >>>




και βρέθηκαν κατά ένα τρόπο την ίδια ώρα στο ίδιο μέρος σε κάποιο σημείο της νιότης τους.

Σε αυτή την ιστορία, του σταθμού της κάθε γενιάς, δεν ισχύει αυτό που λέμε «άλλη ζωή, άλλη εποχή» για να πούμε πως τα πράγματα άλλαξαν, τα πράγματα προχώρησαν και εμείς μαζί τους αλλάξαμε και προχωρήσαμε. 

Προφανώς αλλάζουμε και προχωράμε, αλλά όπως σου είπα παραπάνω το σημείο όπου ξεκινάει το ταξίδι σε αυτήν την περίπτωση είναι και τόπος παραμονής. 
Εντάξει, πολλές φορές, ίσως και τις περισσότερες, οι άνθρωποι, οι άνθρωποι της δικής σου της γενιάς, αλλάζουν με άσχημο τρόπο και προχωρούν προς αυτό που ήθελαν να αποφύγουν όταν ήταν παιδιά, γίνονται αυτό που δεν ήθελαν να γίνουν. 

Δεν γίνονται δηλαδή αυτοί που οι γονείς τους τους έλεγαν να μην κάνουν παρέα όταν μεγαλώσουν, αλλά ακριβώς το αντίθετο.    

Ο σταθμός της κάθε γενιάς είναι ένας τόπος που όλοι θέλουν να επιστρέψουν, ίσως να έχει να κάνει με τη νεότητα, ίσως και με τα λάθη που σε τρώει η αγωνία για να τα ξανακάνεις, και αυτό είναι λογικό, άλλωστε πολλοί και πολλές δεν έφυγαν ποτέ από εκεί. 

Κάποιος είχε γράψει κάποτε πως καλό είναι οι από τα πάνω να μην τα πολυβάζουν με τη δική μου τη γενιά, γιατί στα δύσκολα θα κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα απ’ ότι οτιδήποτε άλλο. Θα καταλάβει τα πάντα, όπως έκανε και τότε.  

Σαν  απόψε στις 8 Γενάρη του 1991 το παρακράτος της Νέας Δημοκρατίας σκότωσε τον καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα που ξεψύχησε υπερασπιζόμενος τους μαθητές του, τον αγώνα τους και την κατάληψη τους. 

Κι εγώ ξέρω που ήσουν εκείνο το βράδυ και ποτέ δεν πρόκειται να το ξεχάσω, γιατί εκείνο το βράδυ έγινε ο σταθμός της δικής μας της γενιάς. 

Καθώς το ταξίδι συνεχίζεται η παραμονή σε αυτόν το σταθμό αποκτά όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον    

Ο alterthess ιανός