*"Η προσδοκία για την Ελλάδα είναι ότι μπορεί μερικώς να έχει πρόσβαση
στις αγορές από το 2015" δηλώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ακυρώνοντας τη
μυθολογία της κυβέρνησης περί εξόδου και αντιστροφή πορείας το 2014 *8-9 του μήνα στην Αθήνα η Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου για τα πεπραγμένα της τρόικας *Σαμαράς και Στουρνάρας αρνούνται να απαντήσουν στην Επιτροπή σχετικά
με την ανάγκη ένταξης στο Μνημόνιο για να μην αναζωπυρώσουν τη διαμάχη
με το ΠΑΣΟΚ! *Βασιλικότερος του βασιλέως εμφανίζεται ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Προβόπουλος, προϊδεάζοντας για νέο Μνημόνιο *Ν. Χουντής: "Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει στο Ευρωκοινοβούλιο, οφείλει να απολογηθεί στον ελληνικό λαό"
Αποκλειστικό: Οι επιστολές Μπαρόζο - Προβόπουλου στο Ευρωκοινοβούλιο
Δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτονται σκάνδαλα διασπάθισης δημοσίου
χρήματος με χορό προμηθειών και πάρτι δωροδοκιών.
Oι νέες αποκαλύψεις όμως για τις μίζες των υπερεξοπλισμών φέρνουν στο φως τις αθέατες πλευρές της εκτεταμένης διαφθοράς, που είχε περιβληθεί τον "ιερό μανδύα" της εθνικής άμυνας.
Η πίτα των εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι μεγάλη.
Επί σειρά ετών η Ελλάδα ήταν παγκοσμίως δεύτερη χώρα στις αμυντικές δαπάνες (μετά τις ΗΠΑ) ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.
Χορός δισ. διοχετεύθηκε στις τσέπες του "μπαρουτοκαπνισμένου" συστήματος των πολυεθνικών των όπλων, πολιτικών προσώπων και υπηρεσιακών παραγόντων.
Μόνο για τη διερευνόμενη περίοδο υπολογίζεται ότι οι μίζες ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ.
Για να δικαιολογούνται στην κοινή γνώμη οι υπερεξοπλισμοί, όταν μάλιστα το κοινωνικό κράτος παρέμενε καχεκτικό, οι εκάστοτε κυβερνήσεις ακολουθούσαν δημαγωγική - εθνικιστική ρητορική, συναγωνιζόμενες εκείνη των γειτόνων μας.
Οι στρατιωτικοπολιτικές γραφειοκρατίες της περιοχής κλιμάκωναν φραστικά την αντιπαράθεση.
Στα παιχνίδια πολέμου όμως, λίγο απέχει ο Ψυχρός Πόλεμος λέξεων από τα εντοπισμένα θερμά επεισόδια.
Όπως συνέβη και με το σκάνδαλο της Siemens, οι αποκαλύψεις για τα όπλα είναι αποτέλεσμα ανοιχτής διαμάχης ανταγωνιστών - πολυεθνικών, τώρα που η κρίση έχει απαξιώσει την ελληνική αγορά όπλων.
Λύνουν τους λογαριασμούς τους ώστε να ξεκινήσουν τη νέα κούρσα εξοπλισμών, αλλού και εδώ, από νέα αφετηρία.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την έκβαση της δικαστικής έρευνας.
Το σκάνδαλο Siemens στοιχειώνει μνήμες συγκάλυψης.
Πόσο μάλλον που το σκάνδαλο με τα όπλα είναι πίσω από το καταπέτασμα του ναού...
Αποτελεί, όμως, λαϊκή δημοκρατική απαίτηση να βρεθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν.
Το υπερβολικό δημόσιο χρέος σε σημαντικό βαθμό οφείλεται στην εκτόξευση των εξοπλισμών.
Δεν είναι λοιπόν μόνον λόγοι στοιχειώδους δικαιοσύνης για το παρελθόν.
Αναζητείται νέα αφετηρία για το μέλλον, με τη θεσμοθέτηση νέων διαδικασιών και ελέγχων ώστε οι, ούτως ή άλλως, μυστικοί δρόμοι των εξοπλισμών να καταστούν κατά το δυνατόν διαφανέστεροι.
Και η αναγκαία διασφάλιση της αμυντικής ικανότητας της χώρας να ανταποκρίνεται προς τους γενικότερους στόχους οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
Το σκάνδαλο με τις πολεμικές μίζες επιβάλλει τον αναπροσανατολισμό και την εκλογίκευση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε συνάρτηση και επηρεάζοντας πάντοτε τις διαθέσεις των γειτόνων, στη βάση του διεθνούς δικαίου και όχι με βάση το δόγμα της στρατιωτικοποίησης των διεθνών σχέσεων.
Η Αριστερά εγκαίρως είχε διατυπώσει την πρόταση της αμοιβαίας και ισόρροπης μείωσης των εξοπλισμών.
Η διαγραφόμενη κυβερνητική λύση με κορμό την Αριστερά, μέσα στο τοπίο της κοινωνικής καταστροφής, θα τεθεί μπροστά στο ιστορικό δίλημμα "Βούτυρο ή Τάνκς;".
Kαι πρέπει να είναι έτοιμη να απαντήσει χωρίς να εκβιαστεί από τους χρυσοθήρες πολεμοκάπηλους του παγκόσμιου συστήματος όπλων.
Αυτό προϋποθέτει, εκτός των άλλων, αξιόπιστες, σταθερές και πολύπλευρες διεθνείς συμμαχίες.
Και δείχνει την άλλη διάσταση των οικονομικών ενώσεων, τη γεωπολιτική.
Oι νέες αποκαλύψεις όμως για τις μίζες των υπερεξοπλισμών φέρνουν στο φως τις αθέατες πλευρές της εκτεταμένης διαφθοράς, που είχε περιβληθεί τον "ιερό μανδύα" της εθνικής άμυνας.
Η πίτα των εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι μεγάλη.
Επί σειρά ετών η Ελλάδα ήταν παγκοσμίως δεύτερη χώρα στις αμυντικές δαπάνες (μετά τις ΗΠΑ) ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.
Χορός δισ. διοχετεύθηκε στις τσέπες του "μπαρουτοκαπνισμένου" συστήματος των πολυεθνικών των όπλων, πολιτικών προσώπων και υπηρεσιακών παραγόντων.
Μόνο για τη διερευνόμενη περίοδο υπολογίζεται ότι οι μίζες ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ.
Για να δικαιολογούνται στην κοινή γνώμη οι υπερεξοπλισμοί, όταν μάλιστα το κοινωνικό κράτος παρέμενε καχεκτικό, οι εκάστοτε κυβερνήσεις ακολουθούσαν δημαγωγική - εθνικιστική ρητορική, συναγωνιζόμενες εκείνη των γειτόνων μας.
Οι στρατιωτικοπολιτικές γραφειοκρατίες της περιοχής κλιμάκωναν φραστικά την αντιπαράθεση.
Στα παιχνίδια πολέμου όμως, λίγο απέχει ο Ψυχρός Πόλεμος λέξεων από τα εντοπισμένα θερμά επεισόδια.
Όπως συνέβη και με το σκάνδαλο της Siemens, οι αποκαλύψεις για τα όπλα είναι αποτέλεσμα ανοιχτής διαμάχης ανταγωνιστών - πολυεθνικών, τώρα που η κρίση έχει απαξιώσει την ελληνική αγορά όπλων.
Λύνουν τους λογαριασμούς τους ώστε να ξεκινήσουν τη νέα κούρσα εξοπλισμών, αλλού και εδώ, από νέα αφετηρία.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την έκβαση της δικαστικής έρευνας.
Το σκάνδαλο Siemens στοιχειώνει μνήμες συγκάλυψης.
Πόσο μάλλον που το σκάνδαλο με τα όπλα είναι πίσω από το καταπέτασμα του ναού...
Αποτελεί, όμως, λαϊκή δημοκρατική απαίτηση να βρεθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν.
Το υπερβολικό δημόσιο χρέος σε σημαντικό βαθμό οφείλεται στην εκτόξευση των εξοπλισμών.
Δεν είναι λοιπόν μόνον λόγοι στοιχειώδους δικαιοσύνης για το παρελθόν.
Αναζητείται νέα αφετηρία για το μέλλον, με τη θεσμοθέτηση νέων διαδικασιών και ελέγχων ώστε οι, ούτως ή άλλως, μυστικοί δρόμοι των εξοπλισμών να καταστούν κατά το δυνατόν διαφανέστεροι.
Και η αναγκαία διασφάλιση της αμυντικής ικανότητας της χώρας να ανταποκρίνεται προς τους γενικότερους στόχους οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
Το σκάνδαλο με τις πολεμικές μίζες επιβάλλει τον αναπροσανατολισμό και την εκλογίκευση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε συνάρτηση και επηρεάζοντας πάντοτε τις διαθέσεις των γειτόνων, στη βάση του διεθνούς δικαίου και όχι με βάση το δόγμα της στρατιωτικοποίησης των διεθνών σχέσεων.
Η Αριστερά εγκαίρως είχε διατυπώσει την πρόταση της αμοιβαίας και ισόρροπης μείωσης των εξοπλισμών.
Η διαγραφόμενη κυβερνητική λύση με κορμό την Αριστερά, μέσα στο τοπίο της κοινωνικής καταστροφής, θα τεθεί μπροστά στο ιστορικό δίλημμα "Βούτυρο ή Τάνκς;".
Kαι πρέπει να είναι έτοιμη να απαντήσει χωρίς να εκβιαστεί από τους χρυσοθήρες πολεμοκάπηλους του παγκόσμιου συστήματος όπλων.
Αυτό προϋποθέτει, εκτός των άλλων, αξιόπιστες, σταθερές και πολύπλευρες διεθνείς συμμαχίες.
Και δείχνει την άλλη διάσταση των οικονομικών ενώσεων, τη γεωπολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου