Η συγκυβέρνηση κάνει "αντίσταση"...

Όλα δείχνουν πια ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, η πτωχευμένη μιντιοκρατία και η βλαχομπαρόκ «ελίτ», βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση και πανικό, κάνοντας το ένα λάθος μετά το άλλο. Την ίδια στιγμή, ετοιμάζονται να κάνουν άλλη μια κυβίστηση, να ντυθούν τις «αντιστασιακές» στολές τους και να βγουν στο σεργιάνι προσπαθώντας να πείσουν ότι η τρόικα δεν μπορεί πλέον να κάνει ότι θέλει στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι πως ότι ήταν να κάνει η τρόικα στην Ελλάδα το έκανε. Οι τρεις συνεχείς μνημονιακές κυβερνήσεις ψήφισαν τα πάντα και κάτι παραπάνω και τώρα η τελευταία >>>

 

και πιο θλιβερή από όλες προσπαθεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά, για άλλη μια φορά, το γεγονός ότι στα τέλη της άνοιξης η Ευρώπη βαδίζει προς τις πιο κρίσιμες εκλογές της πρόσφατης Ιστορίας της. 

Τούτων δοθέντων, η κυβέρνηση Σαμαρά, προσπαθεί απεγνωσμένα να κερδίσει κάτι παραπάνω από μια απλή και τυπική «πιστοποίηση» του πρωτογενούς πλεονάσματος από την Eurostat τον Απρίλιο.

Η θλιβερή συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, προσπαθεί δηλαδή με κάθε τρόπο, με οποιοδήποτε τίμημα, να μην ανακοινώσει νέα μέτρα για το 2014 λόγω του δημοσιονομικού κενού, αν και μια ματιά στον ήδη ψηφισθέντα προϋπολογισμό του 2014 είναι ικανή να πείσει και τον πλέον φιλοκυβερνητικό οπαδό (περί τέτοιου πρόκειται) ότι το νέο έτος έχει 1,33 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερους φόρους από πέρσι. 

Το δεύτερο εμπόδιο για τα κυβερνητικά «σχέδια», τα οποία δεν είναι άλλα από την παραμονή στην εξουσία, είναι η ψήφιση του νέου Μεσοπρόθεσμου για την περίοδο 2014 – 2017, η οποία αναμένεται να έλθει στη Βουλή τον Φεβρουάριο με μια πιθανή αναθεώρηση του προϋπολογισμού. 

Η κυβέρνηση Σαμαρά θα προσπαθήσει και εδώ να πείσει την τρόικα με συζητήσεις που ήδη γίνονται ότι η ανακοίνωση και ο επιμερισμός των νέων μέτρων δεν πρέπει να ανακοινωθούν πριν από τις περιφερειακές εκλογές στην Ελλάδα, αλλά και τις Ευρωεκλογές.

Ο Αντώνης Σαμαράς, βλέποντας ότι η κατάσταση στο κόμμα του έχει πλέον ξεφύγει, αφού αντιδρά ακόμα και αυτή η Κ.Ο. της ΝΔ και προσπαθώντας να αποφύγει την ευθεία αμφισβήτησή του, μπορεί πολύ εύκολα να ντυθεί και πάλι την «αντιμνημονιακή» προβιά, αυτή που ντύθηκε όταν μιλούσε στα Ζάππεια και έπειθε ένα σημαντικό κομμάτι των ψηφοφόρων της ΝΔ να τον εμπιστευτεί, να κάνει άλλη μια στροφή. 

Ήδη έχουν αρχίσει οι διαρροές περί εξόδου της χώρας στις αγορές το 2014. 

Με λίγα λόγια, ο πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να μην ανακοινώσει νέα μέτρα στην παρούσα συγκυρία και να βγει μέσω του υπουργείου Οικονομικών τώρα στις αγορές, προκειμένου να αντλήσει ένα ποσό αντίστοιχο με αυτό του δημοσιονομικού κενού για το 2014. 

Η χώρα μπορεί να βγει και αύριο το πρωί στις αγορές, το ζήτημα όμως είναι με τι επιτόκια θα δανειστεί για ένα διάστημα μεγαλύτερο των 26 εβδομάδων. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι αν και περνά στα «ψιλά γράμματα» ότι η Ελλάδα ποτέ δεν έπαψε να βγαίνει στις αγορές. 

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα το υπουργείο Οικονομικών αντλεί μέσω εντόκων γραμματίων διάρκειας 26 εβδομάδων ποσά γύρω στο 1- 2 δισεκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να καλύψει ταμειακές ανάγκες με ένα επιτόκιο που κυμαίνεται από 4% - 4,5%. Αυτό το γεγονός η κυβέρνηση φροντίζει να μην το διατυμπανίζει.

Ένας – ένας λοιπόν οι μνημονιακοί συνέταιροι, με μπαράζ δηλώσεων σε ηγετικό επίπεδο, με τον Αντώνη Σαμαρά από την ΝΔ, τον Ευάγγελο Βενιζέλο από το ΠΑΣΟΚ, και την γνωστή μιντιοκρατία, αρχίζουν να λένε ότι τα πράγματα καλυτερεύουν, η τρόικα θα φύγει και το Μνημόνιο τελειώνει. 

Θα προσπαθήσουν δηλαδή να μπουν στο στρατόπεδο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με την ελπίδα ότι θα στερήσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ την δυνατότητα να μιλά για τις μνημονιακές πολιτικές, καθώς όπως ισχυρίζονται Μνημόνιο δεν θα υπάρχει. 

«Προχειροδουλειά» βέβαια, αλλά η κυβέρνηση δεν έχει κάτι άλλο στα χέρια της και σε αυτό το πλαίσιο θα κινηθεί, ξεχνώντας βέβαια ότι έχει ψηφίσει τα πάντα, ενώ αν δεν ανατραπεί, μέσω εθνικών εκλογών, τότε οι ψηφισθέντες μνημονιακοί νόμοι θα ακολουθούν την χώρα τουλάχιστον μέχρι το 2060.

Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση Σαμαρά και όλο το συρφετό που την ακολουθεί και την στηρίζει, θέλει να «ξεχνά» ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πέρα από την αντίθεσή του στα Μνημόνια, υπηρετεί και κάτι άλλο ακόμα πιο σημαντικό. 

Την λαϊκή βούληση, προκειμένου η χώρα να απαλλαγεί από δύο κόμματα, αλλά και από τους ανθρώπους τους, τους οποίους έχουν διορίσει σε κάθε πιθανή και απίθανη θέση διοίκησης, οι οποίοι με την σειρά τους βγαίνουν ένας –ένας στην «σέντρα» του δημοσίου βίου, κατηγορούμενοι για διαφθορά και όλα τα συνεπακόλουθα. 

Πρόκειται για ένα σύστημα «διακυβέρνησης» με πολύ βαθιές ρίζες, το οποίο αν δεν ξεριζωθεί δεν πρόκειται ο τόπος να απαλλαγεί και να δει προκοπή. 

Κοντά σε αυτά, είναι και η νέα υγιής αντίληψη σε ότι αφορά το μοντέλο διοίκησης, το οποίο και να θέλουν δεν μπορούν να εφαρμόσουν τα δύο απομεινάρια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, γιατί πολύ απλά δεν έχουν μάθει σε αυτό, αλλά και δεν το πιστεύουν κιόλας. Δεν μπορούν δηλαδή οι άνθρωποι που κατέστρεψαν την χώρα και έκαναν το ρουσφέτι επάγγελμα να την σώσουν.

Η χώρα, δεν χρειάζεται απλώς μια αλλαγή κυβέρνησης και διαχείρισης των πραγμάτων ως έχουν. 

Υπάρχει ανάγκη αρχικά για την απαλλαγή από τους ντόπιους δυνάστες της, οι οποίοι μάλιστα βλέποντας την ανημπόρια των κομματικών απομειναριών ασκούν οι ίδιοι κυβερνητική πολιτική από το πρωί μέχρι το βράδυ από τα γνωστά «τηλεπαράθυρα». 

Ιεραρχικά, προέχει η αντιμετώπιση της ντόπιας ολιγαρχίας, στη συνέχεια η απαλλαγή από τους ξένους δυνάστες, αμέσως μετά η αληθινή - δυναμική διαπραγμάτευση για την επίλυση του «καυτού» ζητήματος – βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, η υλοποίηση του νέου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, η ψήφιση ενός νέου, ενιαίου, δίκαιου και μακροπρόθεσμου φορολογικού νομοσχεδίου, το οποίο θα είναι απλό, κατανοητό και χωρίς «παραθυράκια».

Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνουν όλα αυτά είναι μια και αδιαπραγμάτευτη. Να φύγει αυτή η συγκυβέρνηση της ντροπής, της υποταγής, της εξάρτησης και μαζί να φύγουν μια και για πάντα οι νοοτροπίες της, οι αντιλήψεις της, οι πρακτικές της. 

Μόνο τότε η χώρα θα μπει σε έναν δρόμο και θα τον πορευτεί με αξιοπρέπεια και μόνο τότε η χώρα θα αρχίσει να ανεβαίνει ξανά προς την επιφάνεια. 

Μόνο τότε δε θα ξανακάνουν την εμφάνισή τους κόμματα τύπου «ΠΑΣΟΚ» και «ΝΔ» και μαζί τους ακροδεξιά και νεοναζιστικά φαντάσματα από το σκοτεινό παρελθόν και τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής και παγκόσμιας Ιστορίας…

του Κώστα Καπνίση - periodista.gr