Η νέα γενιά, και μάλιστα η πλέον μορφωμένη, βρίσκεται τα τελευταία χρόνια αντιμέτωπη μ' ένα κολοσσιαίο δίλημμα. Να παραμείνει σε μια έρημη χώρα, χωρίς ελπίδα για άμεση επαγγελματική αποκατάσταση και προοπτική; Ή να μεταναστεύσει στο εξωτερικό αναζητώντας την τύχη της στις αναπτυγμένες χώρες της Βόρειας Ευρώπης και της Αμερικής; Οσοι αποφασίζουν το πρώτο, απειλούνται
με μακροχρόνια ανεργία ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα βρεθούν με μια
υποαμειβόμενη εργασία, συχνά και σε αντικείμενο άσχετο με εκείνο των
σπουδών τους. Οσοι αποφασίζουν το δεύτερο, παρά το προσωπικό και
οικονομικό κόστος, φαίνεται ότι βγαίνουν κερδισμένοι. >>>
Γιατί παρά τα
προβλήματα, οι νέοι Ελληνες επιστήμονες θριαμβεύουν στο εξωτερικό.
Προτιμώνται για το επίπεδο και την ποιότητα της εκπαίδευσης που έχουν
δεχθεί, γεγονός που διαψεύδει επίσης πανηγυρικά εκείνους που σπεύδουν να
εγκαλέσουν τα δημόσια ελληνικά πανεπιστήμια.
Ομως το πρόβλημα είναι αξεπέραστο.
Γιατί και οι νέοι Ελληνες,
που επιθυμούν να μεταβούν στο εξωτερικό, δεν είναι σίγουρο ότι θα βρουν
εργασία στα μέτρα και τις ικανότητές τους.
Η αναζήτηση όμως μιας
καλύτερης τύχης είναι επιτακτικό καθήκον γι' αυτούς.
Το σημερινό καθεστώς ανεργίας στη χώρα, το οποίο ειδικά στους
νέους ξεπερνά το 65%, δεν επιτρέπει σε κανέναν να αισιοδοξεί.
Ο Κώστας
από την Κέρκυρα αποφοίτησε ως πολιτικός μηχανικός.
Με την παρατεταμένη
κρίση στην οικοδομή, διαπιστώνει ότι στο νησί του υπάρχουν δουλειές μόνο
για σερβιτόρους.
Οι νέοι επιστήμονες σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουν όνειρα για το
μέλλον.
Τους τα έχει στερήσει η σκληρή οικονομική πραγματικότητα των
μνημονίων και της λιτότητας.
Πάντα ήταν δυσκολότερο για τους νέους να
βρουν μια δουλειά που θα τους ικανοποιεί.
Ομως το κακό τα τελευταία
τέσσερα χρόνια έχει παραγίνει.
Τα ποσοστά ανεργίας έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια
βιωσιμότητας της κοινωνίας.
Δεν νοείται κοινωνική συνοχή όταν δύο στους
τρεις νέους δεν μπορούν να βρουν τα προς το ζην.
Ούτε όταν ένας στους
τρεις Ελληνες είναι πλέον για πάνω από ένα χρόνο εκτός εργασίας, χωρίς
καμία προοπτική για άμεση αναστροφή αυτής της εικόνας.
Μια κοινωνία που δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά της και
αναγκάζει τα πιο μορφωμένα μυαλά της να εγκαταλείπουν άρον άρον τη χώρα,
είναι καταδικασμένη.
Η χαμένη γενιά της Ελλάδας εκπέμπει δραματικό SOS.
Η σωτηρία της είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα.
Αλλά αυτό δεν
επιτυγχάνεται με ευχολόγια, θεωρίες περι ελεύθερης αγοράς και πολιτικές
της δεκάρας.
Χρειάζεται στιβαρή βούληση, πολιτικό σχέδιο και οργανωμένη
προσπάθεια για ανάπτυξη.
Στοιχεία που δυστυχώς δεν διαθέτουν οι
απολογητές της σημερινής εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου