Αν συγκρίνει κανείς τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στις 10
Δεκεμβρίου, μετά την πρώτη εκδήλωση των 58 στο Ακροπόλ με τα σημερινά,
μετά την ανακοίνωση της αποχώρησής τους από το ευρωψηφοδέλτιο, θα έχει
την αίσθηση ότι έσκασε μια φούσκα. Επενδύθηκαν πάρα πολλά σε μια
Πρωτοβουλία που προβλήθηκε όσο καμία άλλη κίνηση πολιτών τα τελευταία
χρόνια και αντιμετωπίστηκε εν τη γενέσει της ως καταλύτης πολιτικών
εξελίξεων και ως πανάκεια για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς.
Το τέλος ήταν άδοξο και οι εντυπώσεις αρνητικές >>>
για τους πρωταγωνιστές του εγχειρήματος.
«Δεν ήθελαν να μπουν στη διαδικασία του σταυρού», είπε νωρίτερα στην τηλεόραση του Σκάι ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Λεωνίδας Γρηγοράκος, μεταφέροντας το ζήτημα από την ουσία στη διαδικασία.
Και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι μετέχοντες στην προσπάθεια που ναυάγησε:
Στηρίζουν πολιτικά το ευρωψηφοδέλτιο της Ελιάς-Προοδευτικής ή Δημοκρατικής Παράταξης, θα μετάσχουν -χωρίς να εμπλακούν οργανωτικά- στη Συνδιάσκεψη της 8ης-9ης Μαΐου αλλά θα απέχουν από τις εκλογές για λόγους που δεν περιγράφουν δημοσίως με καθαρότητα.
Θολό ήταν το μήνυμά τους όταν εμφανίστηκαν με μια διακήρυξη-έκκληση γενική και αόριστη ως προς το πολιτικό της περιεχόμενο, θολό είναι το μήνυμά τους και κατά την έξοδο.
Ακόμη και ο τρόπος που χειρίστηκαν την αποστασιοποίησή τους ήταν προβληματικός, αφού δεν είχε συνεδριάσει η Ολομέλεια των 58 για να εξουσιοδοτήσει τον Γ. Βούλγαρη να ενημερώσει τηλεφωνικά τον Ευ. Βενιζέλο γι αυτές τις αποφάσεις.
Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν μεγάλες διαφωνίες στις τάξεις τους, με τη διαφοροποίηση του Ν. Μπίστη -ο οποίος θα είναι υποψήφιος- πολύ ορατή και ηχηρή, κάτι που κάνει ακόμη πιο απογοητευτική την εικόνα για όσους είχαν πιστέψει ότι κάτι ωραίο συμβαίνει γύρω από την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς.
Η αδυναμία ήταν δομική:
Από την αρχή ήταν δεμένοι με ομφάλιο λώρο με το ΠΑΣΟΚ και γρήγορα διαπίστωσαν ότι πρέπει να κάνουν κάποιες προσπάθειες αυτονόμησης για να μην τους πάρει το ποτάμι. Αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν γιατί κάθε τέτοια απόπειρα συναντούσε την αντίδραση διαφόρων «φυλών» του ΠΑΣΟΚ, ενώ τελικά στη Χ. Τρικούπη διαπίστωσαν ότι στην πραγματικότητα δεν έχουν και πολλά λαμβάνειν από αυτό το συμμαχικό σχήμα, τουλάχιστον οι δημοσκοπήσεις δεν έδειχναν κάτι τέτοιο.
Αντίθετα, έβλεπαν μια κάποια συσπείρωση ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών, μια και το ΠΑΣΟΚ έχει ερείσματα σε δήμους και περιφέρειες, και αποφάσισαν να κινηθούν ενόψει της αναμέτρησης του Μαΐου με παραδοσιακούς όρους, δηλαδή στη βάση της τήρησης εσωκομματικών ισορροπιών και με την ανάπτυξη πελατειακών δεσμών (όσο αυτό είναι εφικτό).
Τελικά ο Ευ. Βενιζέλος τους τράβηξε το χαλί με την απόφαση για σταυροδοσία στις ευρωεκλογές, γνωρίζοντας ότι οι μη αναγνωρίσιμοι υποψήφιοι των 58 δεν θα έχουν καμία τύχη απέναντι στους επαγγελματίες του ΠΑΣΟΚ.
Από τη στιγμή εκείνη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, αφού τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ που βρίσκονταν κοντά στους 58 (Ψαριανός, Παπαδόπουλος, Γεωργάτος) τους εγκατέλειψαν αφαιρώντας κάθε πρόσχημα ότι πρόκειται για κάτι άλλο πέρα από ένα «ΠΑΣΟΚ και συνεργαζόμενοι».
Η φαγούρα ήταν έντονη, κράτησε δύο περίπου εβδομάδες, οι 58 διχάστηκαν, και τελικά η πλειοψηφία υπό τον Γ. Βούλγαρη έκανε το βήμα και το άλμα, αποφεύγοντας τη ρήξη και δηλώνοντας «παρών» για την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών.
Η ΔΗΜΑΡ για λόγους τακτικής αποφεύγει να εκφράσει ικανοποίηση για τις εξελίξεις, αλλά είναι σαφές ότι πρόκειται για το κόμμα που ευνοείται περισσότερο από τα νέα δεδομένα.
Στην Αγίου Κωνσταντίνου προσβλέπουν ότι θα αποκτήσει νέα δυναμική η προσπάθεια του Φώτη Κουβέλη για τη συγκρότηση του δικού του «τρίτου πόλου» και αναμένουν ότι θα ανοίξουν δίαυλοι επικοινωνίας με στελέχη προερχόμενα από την Κίνηση των 58.
Στο Μέγαρο Μαξίμου και στη Συγγρού παρακολουθούν προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην περιοχή του μοναδικού κυβερνητικού τους εταίρου, γιατί ανησυχούν για το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης του ΠΑΣΟΚ, που αν συνέβαινε θα σήμαινε αυτομάτως αποστασιοποίηση και για την κυβέρνηση.
Η Χαριλάου Τρικούπη στέλνει μήνυμα «συνεχίζουμε» παριστάνοντας πως όλα βαίνουν καλώς και πως η επιστροφή των υπουργών του ΠΑΣΟΚ 2012 Α. Λοβέρδου και Η. Μόσιαλου φτιάχνει «Ελιά».
Αλλά δεν είναι καν βέβαιο ότι μπορούν να πείσουν, για αρχή, τον εαυτό τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου