Σάπιοι...

του Νίκου Μπογιόπουλου – «Unfollow»

Η βρωμιά έχει βγει στο γιακά αλλά είναι τόσο χαλασμένοι που ακόμα και τη σαπίλα τους προσπαθούν να την εμφανίσουν σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ! Αλλά: 

Και οι Τσοχατζόπουλοι δικοί τους είναι. Και οι Τομπούλογλου δικοί τους είναι. Και ο Λιάπης με τις πλαστές πινακίδες δικός τους είναι. Και οι «λίστες Λαγκάρντ», και τα υποβρύχια που γέρνουν, και τα Βατοπέδια, και οι Βαβύληδες, και οι φούσκες του χρηματιστηρίου, και τα δομημένα ομόλογα, και τα διπύθμενα που βαφτίζονται μονοπύθμενα. >>>

Δικά τους είναι. 

Όπως δικές τους είναι και οι ΜΚΟ. 

Δικοί τους -κατάδικοι τους- είναι φυσικά κι εκείνοι που, τώρα, μετά τις… αποκαλύψεις για το πάρτυ των ΜΚΟ, άρχισαν να «πέφτουν (ξανά) από τα σύννεφα»…

Όσο για τους υπόλοιπους, που δεν παριστάνουν τους κατοίκους της Νεφελοκοκκυγίας, ποτέ δεν ξεχάσανε την εδώ και τριάντα χρόνια αποδιδόμενη στον Ανδρέα Παπανδρέου φράση, που αποτελεί τη σταθερά και το σήμα κατατεθέν της αλαζονείας και του φιλισταϊσμού τους: «Έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του»!

Αυτό είναι το «αξιακό» τους μοντέλο. 

Αυτή είναι και η τακτική τους:  

Να βαφτίζουν το ανήθικο «νόμιμο» και το «νόμιμο» να το πουλάνε για ηθικό. 

Κι όταν πιάνονται «με τη γίδα στην πλάτη», οι ίδιοι που δεν έχουν αφήσει αρνί για αρνί αμαρκάλευτο, μεμιάς μεταλλάσσονται σε τάχα μου Ιαβέρη- δες, σε κυνηγούς του εγκλήματος, σε προφέσορες του «πνεύμα και ηθική»!

Αυτό είναι το κράτος και αυτή είναι η πολιτική τους. 

Που εξαγοράζει, που εκβιάζει, που εκμαυλίζει, που διαφθείρει. 

Που όχι μόνο δεν εγγυάται το δημόσιο χρήμα, αλλά αντιθέτως πρωταγωνιστεί στη διασπάθισή του! 

Πρωταγωνιστεί παντοιοτρόπως: 

Κι όταν επιδοτούν ΜΚΟ για να επιτελούν το θεάρεστο έργο της ναρκαλίευσης (αλλά το μόνο που αλιεύουν είναι κάτι επιδοτήσεις δεκάδων εκατομμυρίων), κι όταν επιδοτούν τράπεζες για να επιτελούν το ακόμα πιο θεάρεστο έργο της ανασκολόπισης του λαού, κι όταν επιδοτούν «συμβούλους» για να ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία.

Όλη αυτή η βρωμιά που αναδύεται από όλους τους πόρους του αστικού πολιτικού κατεστημένου αντιμετωπίζεται με την επιβολή «προσωπικών» κυρώσεων. 

Κι αν λυθούν τα «επί προσωπικού», με τα «επί κοινωνικού» τι θα γίνει; 

Μόλις ο κύριος υπουργός (ο εκάστοτε υπουργός) βάλει τάξη στο θεσμικό πλαίσιο για να μοιράζονται «υγιώς» τα εκατομμύρια στις… καλές ΜΚΟ, αυτή η τίμια μοιρασιά εκ μέρους του κυρίου υπουργού (του εκάστοτε υπουργού) καθιστά λιγότερο «άτιμη» και σκανδαλώδη την πολιτική που βαφτίζει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας πολιτική υπέρ του «υγιούς ανταγωνισμού»;

Εκεί που το σκάνδαλο της εκποίησης δημόσιας περιουσίας βαφτίζεται «ανάπτυξη», εκεί που τα υπερκέρδη των τραπεζών, των βιομηχάνων, των εργολάβων βγαίνουν από την καμπούρα των «ελεύθερα απολυόμενων» εργαζομένων, εκεί που οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων γίνονται χρηματιστηριακές φούσκες και δομημένα ομόλογα, εκεί που η διάλυση των φορέων Πρόνοιας γίνεται το έδαφος για την επιδοτούμενη φιλανθρωπία των ΜΚΟ, αρκεί το αδέκαστο του εκάστοτε υπουργού για να βαφτιστεί το σκάνδαλο «οικονομική εξυγίανση» και «κοινωνική πολιτική»;

Το ερώτημα τίθεται και ξανατίθεται: 

Η «αρπαχτή», η «ρεμούλα», τα «μαύρα», η «μίζα», η λαμογιά, είναι ένα φυσικό φαινόμενο ή ένα πολιτικό απόβλητο που αναπαράγεται διαρκώς γιατί έτσι λειτουργεί το «σύστημα»; 

Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά:

Έχουμε ένα σύστημα που δεκαετίες βλέπαμε να υπηρετείται από πολιτικούς «βαρόνους» με χλιδάτα προεκλσγικά κέντρα, που διατηρούσαν στενές πολιτικές επαφές με εμπλεκόμενους σε επιχειρηματικά «καρτέλ». 

Που συνηγορούσαν και συνηγορούν σε νομοθετικές ρυθμίσεις υπέρ «νταβατζήδων» στα ΜΜΕ, υπέρ των «υπερφορολογούμενων» βιομηχάνων, υπέρ των αναξιοπαθούντων εφοπλιστών. 

Αλήθεια: Πόσες ρυθμίσεις υπέρ εφοπλιστών είναι επιτρεπτές, ώστε να μην υπάρχουν «σκιές» για το πολιτικό σύστημα της χώρας; 

Οι γύρω στους 60 (!) νόμους που έχουν ψηφιστεί από τη δεκαετία του ’50 υπέρ των εφοπλιστών, από όλες τις κυβερνήσεις, είναι επαρκής απόδειξη της «τιμιότητας» του συστήματος τους;…

Και μετά -τι θράσος!- οι διαχειριστές αυτής της «κόπρου» έρχονται να το παίξουν «τιμωροί» και «αδέκαστοι»! 

Έτσι, τώρα ανακαλύψανε ότι γύρω από τις ΜΚΟ έχει στηθεί «βιομηχανία» απάτης. 

 Σώπα! 

Ανακάλυψαν ότι κάπ δεν πάει καλά με την υποκρισία των «πόθεν έσχες». 

Σώπα!  

Όπως πάνε δεν αποκλείεται -μετά την πυρίτιδα- να «ανακαλύψουν» και καμία λίστα με «μυστικά κονδύλια» προς «ημέτερους παπαγάλους» σε υπουργεία και γραμματείες.