Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Πριν το τέλος…

Η κυβέρνηση τιμώντας χθες την Παγκόσμια Μέρα Θεάτρου έδωσε μία ακόμα αποτυχημένη παράσταση πάνω στο γνωστό μοτίβο: Η τρόικα πιέζει για νέα μέτρα, η κυβέρνηση αντιστέκεται και διαπραγματεύεται και τελικά με παρέμβαση Σαμαρά βρίσκεται μία καλή λύση που επιτρέπει την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση και σώζει την Ελλάδα και τον Ελληνισμό από μία ολοκληρωτική καταστροφή και εξαφάνιση.
Η χθεσινή παράσταση είχε θέμα το φρέσκο γάλα χωρίς ημερομηνία λήξης και τα είχε όλα, από τσουτσέδες της τρόικας μέχρι αντάρτες τύπου >>>
 




Κασσή, από υπουργούς – βαποράκια των καρτέλ των γαλακτοβιομηχανιών μέχρι υπουργούς – βαποράκια πολυεθνικών γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, από συνεργάτες του Τρελαντώνη της ΠΟΛΑΝ που είναι φασίστες μέχρι συνεργάτες του Τρελαντώνη της ΠΟΛΑΝ που είναι πολύ φασίστες, από τον Άδωνι που έλεγε πως θα βγούμε από το ευρώ αν δεν καθιερώσουμε το φρέσκο γάλα που δεν θα λήγει ποτέ μέχρι την αίθουσα σύνταξης του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη που ανακοίνωσε την επίτευξη «συμβιβασμού» χωρίς κανένας στην κυβερνητική πλειοψηφία να γνωρίζει το περιεχόμενο αυτού του συμβιβασμού.

Εδώ που βρισκόμαστε οι πολλοί καλοί άνθρωποι έχουν δύο επιλογές με βάση το… σενάριο της χθεσινής μέρας
Ή θα ζήσουν, θα ζήσουμε, τη χθεσινή μέρα όπως ο Μπιλ Μάρεϊ τη Μέρα της Μορμότας, δηλαδή κάθε μέρα τα ίδια σκατά, πάλι και πάλι, με την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς να παραμένει στη θέση της άγνωστο για πόσο. 
Ή θα ζήσουν, θα ζήσουμε, τη χθεσινή μέρα σαν να είναι αυτή πριν το τέλος αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. 
Η πρώτη επιλογή πολύ απλά δεν παίζει, είναι άκυρη και δεν βγάζει πουθενά. 
Η δεύτερη είναι περίπλοκη και έχει μεγάλο ρίσκο, το ρίσκο του να τα βάλεις με την Απελπισία και με το άγνωστο που υπάρχει, με αυτό που θα έρθει, στην περίπτωση όπου ηττηθείς. 
Αλλά ας μιλήσουμε για νίκες.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.
Μην ξεχνάς, ότι τα σχόλια, υπάρχουν για έκφραση γνώμης, άποψης, διάλογο και ακόμη για ιδέες και προτάσεις.
Εννοείται ότι εδώ δε βρίζουμε και δεν προσβάλλουμε κανέναν, κυρίως τους συνομιλητές μας, που είναι απλοί πολίτες, σαν εμάς.
Πάντως, αν κάτι «πάει στραβά», η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Αν κρίνεις ότι θα συμμετέχεις με σχόλια σ’ αυτό το blog, καλό είναι (όχι υποχρεωτικό πάντως), να χρησιμοποιείς ένα ψευδώνυμο, για να «γνωριζόμαστε» και να συζητάμε καλύτερα…

ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ