ΚΚΕ (μ-λ) για τις εξελίξεις στην Ουκρανία

Η κλιμακούμενη κρίση στην Ουκρανία με την μεγάλη αιματοχυσία στο Κίεβο και την (πραξικοπηματική) πολιτική ανατροπή του Γιανουκόβιτς, κινδυνεύει να πάρει επικίνδυνες περιφερειακές και διεθνείς διαστάσεις. Στο έδαφος της Ουκρανίας εκτυλίσσεται μια σκληρή γεωπολιτική σύγκρουση ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που θέλουν, η κάθε μια για λογαριασμό της, να τραβήξουν >>>

την χώρα στην πολιτική και οικονομική επιρροή τους.

Στην αναμέτρηση αυτή από την μια μεριά είναι η συνασπισμένη Δύση, δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση με επικεφαλής την Γερμανία και οι ΗΠΑ που παρά τις μεταξύ τους διαφορές και κόντρες, συμμάχησαν για να υποδαυλίσουν την εσωτερική σύγκρουση και ανατροπή του καθεστώτος. 

Στόχος να αλυσοδέσουν την Ουκρανία με συμφωνίες υποτέλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να την εντάξουν στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ. Από την άλλη η Ρωσία, που επιδιώκει να την ενσωματώσει στην δική της σφαίρα επιρροής και στα σχέδια της για την Ευρασιατική Ένωσή. 

Υποχείριο και εσωτερικός αντιπρόσωπος των συγκρουόμενων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων είναι οι αλληλομαχόμενες μερίδες της νέας άρχουσας τάξης, μιας τάξης νεόπλουτων ληστών, μαφιόζων και εγκληματιών, που λεηλάτησαν την κρατική περιουσία και τον πλούτο που δημιούργησαν με την εργασίας τους εκατομμύρια εργαζόμενοι για πολλές δεκαετίες. 

Μιας τάξης που ένα σημαντικό τμήμα της εκκολάφτηκε στα χρόνια της ρεβιζιονιστικής οπισθοδρόμησης και της ανατροπής των σοσιαλιστικών κατακτήσεων και ένα άλλο αναρριχήθηκε με τις πλάτες της Δύσης και των πολυποίκιλων ιμπεριαλιστικών υπηρεσιών και δυνάμεων που δρουν στην χώρα.
Ο μεγάλος χαμένος όχι μόνο στο άμεσο σκοτεινό μέλλον αυτής της αντιδραστικής αναμέτρησης αλλά και στα προηγούμενα χρόνια της πλήρους κατάρρευσης, είναι η μεγάλη πλειοψηφία του ουκρανικού λαού, οι εργαζόμενοι, οι απόμαχοι της δουλειάς και φυσικά οι νέες γενιές. 

Ανεξάρτητα εθνική καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία η θρησκευτικό δόγμα. 

Σήμερα όλοι αυτοί κινδυνεύουν να συνθλίβουν, να πληρώσουν με το αίμα τους, να αλληλοεξοντωθούν κάτω από ξένες σημαίες και να βυθιστούν σε πιο βαθιά δυστυχία, για ξένα και εχθρικά σε αυτούς συμφέροντα. 

Και αυτό θα γίνει αργά η γρήγορα με μαθηματική ακρίβεια, αν δεν αποσπαστούν από την ιδεολογική και πολιτική επιρροή αντιδραστικών δυνάμεων και παραγόντων.
 

Αμερικάνοι και δυτικοευρωπαίοι ιμπεριαλιστές απέδειξαν για μια ακόμη φορά πόσο αδίστακτοι και ταυτόχρονα υποκριτές είναι. 

Αυτοί οι δήθεν υπερασπιστές του κοινοβουλευτισμού και των εκλογικών διαδικασιών υποκίνησαν και συναίνεσαν στην πραξικοπηματική αποπομπή του εκλεγμένου προέδρου. 

Το ότι ο Γιανουκόβιτς και η κλίκα ήταν βουτηγμένοι στην διαφθορά, αποτελεί πρόσχημα, την στιγμή που η διαφθορά και ο προσωπικός πλουτισμός είναι ο κανόνας για το πολιτικό προσωπικό των καπιταλιστικών καθεστώτων παντού στον κόσμο. 

Το πιο σοβαρό όμως είναι πως στήριξαν και στηρίχτηκαν γι αυτό το πραξικόπημα σε ανοικτά φασιστικές δυνάμεις, που οι ίδιοι προετοίμασαν και ενίσχυσαν συστηματικά από καιρό. 

Ο φασισμός σήκωσε μπόι στην Ουκρανία, ανέλαβε κυβερνητικό ρόλο και ήδη νομοθετεί και απαγορεύει την δράση κομμουνιστικών κομμάτων και οργανώσεων, διώκει εθνικές, θρησκευτικές και γλωσσικές μειονότητες και απειλεί με τα ναζιστικά σύμβολα και φαντάσματα να επιβάλλει τον τρόμο στον λαό της Ουκρανίας. 

Γι αυτά, υπεύθυνοι είναι οι χορηγοί και οι υποστηρικτές των φασιστών, οι λεγόμενες δημοκρατικές κυβερνήσεις της Δύσης. 

Με αυτόν τον τρόπο ανοίγουν τον ασκό του Αίολου για όλη την Ευρώπη και όχι μόνο για την Ουκρανία, ενισχύοντας τις φιλοδοξίες και την δυναμική των φασιστικών και νέο-ναζιστικών δυνάμεων, που από καιρό, επιχειρούν να σηκώσουν κεφάλι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, και όχι μόνο εκεί, δείχνουν ένα πράγμα. 

Ότι η επίθεση του ιμπεριαλισμού – καπιταλισμού ενάντια στους λαούς προχωρά ακάθεκτη. 

Ότι οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών για το μοίρασμα του κόσμου όσο πάει και εντείνονται, όσο πάει γίνονται και πιο επικίνδυνοι, και πάλι οι λαοί θα την πληρώσουν στο βωμό των γεωπολιτικών και άλλων συμφερόντων τους. 

Και ότι άλλη απάντηση δεν μπορεί να υπάρξει από τη μεριά μας από την εντατικοποίηση των προσπαθειών για την αναγέννηση του επαναστατικού, εργατικού, λαϊκού, αντικαπιταλιστικού, αντιιμπεριαλιστικού και κομμουνιστικού κινήματος και στη χώρα μας αλλά και παντού. 

Για να ξαναβρούν μπροστά τους οι ιμπεριαλιστές το μόνο πράγμα που τους φοβίζει πραγματικά. 

Τους λαούς και την εργατική τάξη όλου του κόσμου. 

Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο γίνεται ζήτημα ζωής και θανάτου για όλους μας.