Η διατροφή του Άδωνη δεν συμπεριλαμβάνει κομμουνιστές

του Γ. Ανανδρανιστάκη

«Τους σιχαίνομαι τους κομμουνιστές», δήλωσε ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, εκπλήσσοντας ακόμη και τους πλέον ορκισμένους εχθρούς του. Όντως, είναι απορίας άξιον που ο κ. Γεωργιάδης είπε «τους κομμουνιστές» και όχι «τους κομμουνιστάς, τους εαμοβούλγαρους, τους ληστοσυμμορίτες». Θα πρέπει να κατέβαλε εργώδη προσπάθεια, σαν τον πρώην ναζί Dr. Strangelove στην ομότιτλη ταινία του Κιούμπρικ, που πίεζε συνεχώς προς τα κάτω το χέρι του, για να μην σηκωθεί ενστικτωδώς και >>>

χαιρετίσει χιτλερικά. 

Τους σιχαίνεται τους κομμουνιστές ο Άδωνις, άρα αποκλείεται να τους φάει. 

Τούτο είναι πολύ ευχάριστο, διότι με τη μανία που αντιμετωπίζει ο υπουργός τους λογής αριστερούς, για τον Γεωργιάδη όλοι οι αριστεροί είναι κομμουνιστές, συχνά έδινε την εντύπωση ότι ήταν έτοιμος να τους δαγκώσει. 

Τώρα θα το βγάλει το μαχαιροπίρουνο, σε λίγο θα το βγάλει το μαχαιροπίρουνο, σαν αχνιστούς λαχανοντολμάδες του έβλεπε τους αντιπάλους του ο τηλεβιβλιοπώλης, οπότε η δήλωσή του περί σιχαμάρας είναι αρκούντως καθησυχαστική. 

Πήγε η νεφραμιά μας στη θέση της.

Η δήλωση του Γεωργιάδη περί σιχαμένων κομμουνιστών ήταν αποτέλεσμα της οργής του για την υποδοχή που του επεφύλαξαν κάποιοι από τους φοιτητές του Imperial College του Λονδίνου. 

Πήγε να μιλήσει ο υπουργός για τα επιτεύγματά του στην Υγεία -η ομιλία του είχε τίτλο «Θα φτύσω πάνω στους τάφους σας»- κι αντί για επευφημίες, άκουσε αντίλογο και κριτική. 

Άκουσε κριτική και αντέδρασε ως μπουμπούκος, κατέβηκε από το πόντιουμ, άρπαξε το μικρόφωνο από τα χέρια του φοιτητή που μίλαγε κι αν ο νεαρός δεν ήταν σιχαμένος κομμουνιστής, θα ένοιωθε οσονούπω τα κοφτερά δόντια του υπουργού στην τρυφερή του σάρκα.

«Τι δουλειά έχουν οι κομμουνιστές στο Λονδίνο; Το Λονδίνο είναι για εμάς που ασπαζόμαστε τον καπιταλισμό, οι κομμουνιστές να φύγουν από το Λονδίνο και να πάνε στην Κούβα και στην Βόρεια Κορέα», απεφάνθη ο υπουργός, μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα. 

Ευτυχώς που η απαγόρευση του Γεωργιάδη δεν έχει αναδρομική ισχύ, γιατί αλλιώς ο Μαρξ δεν θα μπορούσε να πάει ο ποτέ στο Λονδίνο, ούτε να ζήσει εκεί κοντά τριάντα χρόνια. 

Τούτο θα ήταν άκρως επιζήμιο, διότι εκτός των άλλων, ο Κάρολος συνέγραψε στο Λονδίνο και το «Κεφάλαιο».

Με ζηλεύετε γιατί με καλούν στα μεγάλα πανεπιστήμια, τον προηγούμενο μήνα στο Χάρβαρντ, τώρα στον Imperial, κραυγάζει ο Άδωνις. 

Τον καλούν, αλλά ποιοι τον καλούν. 

Στο Χάρβαρντ τον κάλεσε μια ομάδα φοιτητών και την εκδήλωση τη διοργάνωσε κάποιος που είχε μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων, η οποία εργαζόταν παλαιότερα για το υπουργείο Υγείας. 

Στο Λονδίνο τον κάλεσε ο πρόεδρος του «Hellenic Society of Imperial College» και υπεύθυνος Τύπου της ΟΝΝΕΔ Μεγάλης Βρετανίας, Μιχάλης Ντιναλέξης. 

Ο κ. Ντιναλέξης που έχει αναρτήσει στο κανάλι του του στο youtube τον ύμνο της 21ης Απριλίου -«Μέσα στ' Απρίλη τη Γιορτή/ το Μέλλον χτίζει η Νιότη/ αγκαλιασμένοι – δυνατοί/ μ' Εργάτη, Αγρότη, Φοιτητή/ και πρώτο τον Στρατιώτη», 

που οραματίζεται την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου, που έχει γράψει ότι «η συμβολή της Χρυσής Αυγής προς την αλλαγή αυτή προς την ηγεμονία της δεξιάς είναι αξιοσημείωτη».

Δεν έγινε τίποτα αξιοσημείωτο στο Λονδίνο. 

Συναντήθηκαν απλώς δύο ακροδεξιοί, για να πιουν καφέ στην Old Bond Street.