Φτωχοί μπάτσοι δέρνουν φτωχές καθαρίστριες

του Γ. Ανανδρανιστάκη

Έβλεπα τα όργανα της τάξεως να δέρνουν, να πατάνε, να σέρνουν τις καθαρίστριες που διαδήλωναν έξω από το υπουργείο Οικονομικών και η αγωνία μου είχε φτάσει στο κατακόρυφο. Θα το πάρουν άραγε τα όργανα το κοινωνικό μέρισμα του πλεονάσματος, ανήκουν στους 70.000 ένστολους δικαιούχους ή θα χάσουν το πεντακοσάρικο επειδή είναι υψηλόμισθοι; 

Μπα, χαμηλόμισθα μπατσάκια των 700 ευρώ είναι οι σιδηρόφρακτοι, τρεις κι εξήντα παίρνουνε και τον κόσμο δέρνουνε. Τρεις κι εξήντα έπαιρναν προ Μνημονίου, μετά τους έριξαν στα δύο κι εξήντα, εκείνοι όμως συνέχισαν να δέρνουν με το ίδιο πάθος. Δεν δέρνουμε για τα λεφτά εμείς, >>>

αδερφέ, δέρνουμε για την πατρίδα. 

Το πεντακοσάρικο πάντως θα το πάρουμε, μη μας πούνε και κορόιδα.

Πρώτοι και καλύτεροι πρέπει να πάρουν το μέρισμα οι σιδηρόφρακτοι. 
Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε πρωτογενές πλεόνασμα, δεν θα υπήρχε καν η κυβέρνηση που μοιράζει το πρωτογενές πλεόνασμα. 
Αυτοί μας δείρανε όταν ήταν να ψηφιστεί το πρώτο Μνημόνιο, αυτοί μας έριξαν χημικά όταν ήταν να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, αυτοί μας ποδοπάτησαν όταν κατεβήκαμε 250.000 λαός στην πλατεία Συντάγματος. 
Αυτοί ψέκασαν στο πρόσωπο τον Μίκη και τον Γλέζο, αυτοί πέρασαν με τις μηχανές τους πάνω από διαδηλώτριες, αυτοί μας συνέλαβαν προληπτικά, για να μην φτάσουμε ποτέ στη διαδήλωση. 
Εντολές παίρνανε θα μου πείτε, πότε από τον Παπουτσή, πότε από τον Χρυσοχοΐδη, πότε από τον Δένδια. 
Εντολές παίρνανε, αλλά τις εκτελούσαν με χαρά μεγάλη και ζήλο υπερβάλλοντα.

Ποιος Σαμαράς, ποιος Βενιζέλος, ποιος Στουρνάρας. 
Χωρίς τα σιδερόφρακτα μπατσάκια δεν θα είχαμε φτάσει ποτέ στο success, δεν θα ήμασταν στο τσακ να βγούμε στις αγορές. 
Πρώτοι - πρώτοι να το πάρουν το επίδομα οι σιδερόφρακτοι κι εκείνοι που έδειραν τις καθαρίστριες, να πάρουν επίδομα διπλό και τρίδιπλο. 
Όταν δέρνεις απολυμένες γυναίκες, τα έξοδά σου αυξάνονται αλματωδώς. 
Χρειάζεσαι μαύρες κουρτίνες για να σκεπάσεις τους καθρέφτες και να μη βλέπεις τη φάτσα σου, χρειάζεσαι αντιεμετικά μην τυχόν γλιστρήσει η κουρτίνα και δεις ξαφνικά τη φάτσα σου, χρειάζεσαι δέκα μπουκάλια ουίσκι για να αντέξεις τον εαυτό σου, ένα φτωχό μπάτσο που δέρνει φτωχές γυναίκες.

Να πάρουν διπλό και τρίδιπλο επίδομα οι δάρτες των καθαριστριών. 
Είναι οι ήρωες των σκοτεινών ημερών, οι εξολοθρευτές του μεγάλου εχθρού. 
Τις έδιωξαν τις καθαρίστριες περιμένοντας ότι θα κάτσουν να κλαίνε στη γωνιά τους -«νόμισαν ότι θα κάτσουμε στο σπίτι να βλέπουμε τον Σουλεϊμάν», είπε χθες στο Κόκκινο η Δήμητρα Μανώλη- κι εκείνες έγιναν ο χειρότερος εφιάλτης τους. 
Βγήκαν στο δρόμο και παραμένουν εκεί έξι μήνες, όπου κι αν πάνε οι Στουρνάρες και οι Μητσοτάκηδες τις βρίσκουν μπροστά τους, να τους θυμίζουν ότι δεν είναι ανίκητοι.
Γι' αυτό τις δέρνουν ανηλεώς, μετά μουσικής και επιδόματος.