Σε κινήσεις αντιπερισπασμού καταφεύγει η κυβέρνηση προκειμένου να περάσει στα μουλωχτά τα νέα αντικοινωνικά μέτρα, το περιβόητο Μεσοπρόθεσμο, εκμεταλλευόμενη τη θηριώδη υποστήριξή της από τα συστημικά media. 
Το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει δημοσιονομικό κενό τουλάχιστον 7,7 δισ. ευρώ έως το 2017. Το ποσό αυτό πρέπει να καλυφθεί εν μέρει με περικοπές, εν μέρει με νέα έσοδα.
Στην κατηγορία της εξοικονόμησης περιλαμβάνονται νέες βάρβαρες περικοπές στο σύστημα Υγείας, μειώσεις του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου, καθώς και των συντάξεων, ακόμη και δεκάδες χιλιάδες απολύσεις. 
Το δημοσιονομικό κενό προβλέπεται επίσης να καλυφθεί με αύξηση της φορολογίας κατά 2,5 δισ. ευρώ ή, ακριβέστερα, με την καθιέρωση ακόμη πιο άδικης κοινωνικά φορολογίας.

Κλειστά κρατάει τα χαρτιά της η κυβέρνηση για το χρηματοδοτικό κενό 15 δισ. ευρώ (2014-15) που η κάλυψή του συναρτάται με τη ρύθμιση του χρέους τους επόμενους μήνες, εξέλιξη που ισοδυναμεί με νέο δάνειο και νέο Μνημόνιο.
Ο Σαμαράς ξαναθυμάται τη συνταγματική αναθεώρηση. 
Παρ' ότι γνωρίζει ότι στην παρούσα Βουλή δεν συγκεντρώνεται η αναγκαία αναθεωρητική πλειοψηφία, επιχειρεί να θέσει στη δημόσια ατζέντα θέματα συνταγματικών ανατροπών, όπως η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, η συνταγματοποίηση του ανωτάτου ορίου του δημοσίου ελλείμματος, η απευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, τα ιδιωτικά ΑΕΙ κ.ά. 
Στην ουσία επιχειρεί να καταστήσει το Σύνταγμα οιονεί Μνημόνιο ή, διαφορετικά, να συνταγματοποιήσει το Μνημόνιο του νεοφιλελευθερισμού. 
Ακόμη κι αν δεν συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές, θα εμφανιστεί να έχει την πολιτική πρωτοβουλία να συγκεντρώσει γύρω του το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου και να μετατρέψει τη "συνταγματική συμμαχία" σε στρατηγική συμμαχία, σε πρόπλασμα της μετάλλαξης νέου δεξιού κόμματος.

Οι σχεδιασμοί Σαμαρά, που γίνονται με τον φόβο αλλεπάλληλων εκλογικών ηττών, αρχής γενομένης από τις τοπικές - περιφερειακές και τις ευρωεκλογές, ενεργοποιούν αντιδράσεις στο ΠΑΣΟΚ. 
Η επανεμφάνιση του Γ. Παπανδρέου συναρτάται με κινήσεις επανοικειοποίησης του ΠΑΣΟΚ την επόμενη ημέρα. 
Ο ΓΑΠ, μάλιστα, θέτει εμμέσως θέμα παραμονής στην κυβέρνηση Σαμαρά, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση πρέπει να έχει "προοδευτική κατεύθυνση". 
Πρόκειται για έναν όρο που καθιστά εξαιρετικά αμυδρές τις πιθανότητες να ευοδωθεί η επιχειρούμενη συνταγματική αναθεώρηση, αλλά και να φτάσει η κυβέρνηση Σαμαρά μέχρι την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στην πραγματικότητα το καταρρέον πολιτικό σύστημα σχεδιάζει κινήσεις επανατοποθέτησης μετά τις ευρωεκλογές, με τον ομολογούμενο φόβο ότι το αποτέλεσμα των τριπλών εκλογών θα δημιουργήσει συνθήκες κυβερνητικής αστάθειας, όπως πανικόβλητος, αλλά και με εκφοβιστική διάθεση, παραδέχτηκε ο Βενιζέλος. 
Το κυβερνητικό δίδυμο ζει με την αγωνία της κάλπης και βλέπει απειλητικό το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ. 
Καταφεύγει σε τεχνάσματα αθέμιτης εκλογικής επιρροής, στα όρια της νοθείας.