Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

ΜΠΑΛΤΑΚΟΣ - ΓΚΕΙΤ. Πληρώνουν το φλερτ με χτυποκάρδια

Η Ν.Δ. ΠΡΩΤΑ «ΕΠΑΙΖΕ» ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΑΝΕΜΙΖΕΙ ΩΣ ΦΟΒΗΤΡΟ  
Υπό τις απειλές Κασιδιάρη για νέο βίντεο, η κυβέρνηση θυμήθηκε τους δημοκρατικούς θεσμούς και τον κίνδυνο επιστροφής στη δραχμή!  Μεταξύ των δύο κακών να επιλέξουμε το λιγότερο κακό ζητά επί της ουσίας από τους πολίτες η δικομματική κυβέρνηση, υπό το φόβο ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και των πιέσεων. Στην απεγνωσμένη προσπάθειά της να απεγκλωβιστεί από τους δεσμούς με τη Χ.Α. που τόσο επιπόλαια συνήψε, η κυβέρνηση επικαλείται, μετά την αποκάλυψη της συνομιλίας >>>





του παραιτηθέντος γενικού γραμματέα της κυβέρνησης Τάκη Μπαλτάκου με τον Ηλία Κασιδιάρη, τη Δημοκρατία και ζητά από όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συνταχθούν μαζί της για να μην επιτρέψουν σε μία εγκληματική οργάνωση να καθορίσει το πολιτικό παιχνίδι. 
Αυτό στο οποίο η ίδια την κατέστησε παίκτη.
Στο ερώτημα εάν υπάρχουν και άλλα βίντεο, το Μαξίμου απαντά τώρα πως ακόμη και σε αυτή την περίπτωση το μόνο που θα αποδείξουν είναι η εκβιαστική και εγκληματική φύση της Χ.Α. 
Και ενώ σε αυτό δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει, το πρωθυπουργικό περιβάλλον προσπαθεί έτσι να ξεπλύνει τις δικές του αμαρτίες από το χρόνιο φλερτ με την ακροδεξιά.


Εωλα συνθήματα

Στις νέες απειλές Κασιδιάρη από το βήμα της Βουλής την Παρασκευή περί δημοσιοποίησης συνομιλίας του Αντώνη Σαμαρά με δικαστικό (φωτογραφίζοντας τον εισαγγελέα Εφετών Ισίδωρο Ντογιάκο), το Μαξίμου απάντησε διά διαρροών πως ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει ούτε κατ' όψιν τον ανώτατο δικαστικό λειτουργό.

Παράλληλα, οι συνεργάτες του πρωθυπουργού επανέφεραν το εκβιαστικό δίλημμα «Ν.Δ. ή δραχμή», που είχε λειτουργήσει στις δεύτερες εκλογές του 2012, αγνοώντας ότι ποτέ ένα σύνθημα προηγούμενων εκλογών δεν είχε πιάσει στις επόμενες.

Πάντως παρά τις πιέσεις και από το ΠΑΣΟΚ και κυρίως από το εσωτερικό της ίδιας της γαλάζιας παράταξης προκειμένου να μη συμμετάσχουν στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ. πρόσωπα που έχουν ταυτιστεί με τη σκληρή δεξιά στροφή του Μαξίμου όπως ο Φαήλος Κρανιδιώτης, πληροφορίες ανέφεραν ότι κατά τη συνάντηση Σαμαρά - Βενιζέλου την Παρασκευή δεν ετέθη ζήτημα ονομάτων.


Τα γεγονότα όμως των δύο τελευταίων ετών καταδεικνούν τις εκλεκτικές συγγένειες του Μαξίμου με την ακροδεξιά.

Μέχρι τη δολοφονία Φύσσα ήταν κοινό μυστικό ότι στο Μαξίμου υπήρχε σχέδιο «αποστέωσης» της Χ.Α. και μετεξέλιξής της σε μία αστική ακροδεξιά-πιθανό κυβερνητικό εταίρο ή μετακόμισης ορισμένων στελεχών της στη Ν.Δ., κατά το «επιτυχημένο» μοντέλο της άντλησης στελεχών όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης από το ΛΑΟΣ.

Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο για να αναδειχθεί η ανοχή του Μαξίμου στο αβγό του φιδιού από την ομολογία του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά. 
Ο πρωθυπουργός κατά την ομιλία του την 1η Οκτωβρίου 2013 στην Πολιτική Επιτροπή της Ν.Δ. και ενώ είχε μεσολαβήσει η δολοφονία Φύσσα και η σύλληψη της ηγεσίας της Χ.Α. είπε: «Φάνηκε, δηλαδή, ότι υπάρχει ήδη επαρκές νομικό οπλοστάσιο από τη Δημοκρατία μας που επιτρέπει στην Πολιτεία να την προστατέψει τη Δημοκρατία και να προστατέψει και τη δημοκρατική νομιμότητα. Εκείνο που έλειπε ήταν η πολιτική βούληση».

Στην ίδια ομιλία απειλούσε ότι θα αποκαλυφθούν οι αφανείς χρηματοδότες τους. 
Δηλαδή γνώριζε ποια συμφέροντα ενισχύουν τη νεοναζιστική οργάνωση, και γιατί δεν τα αποκάλυψε;

Πώς όμως να υπήρχε πριν από τον τραγικό θάνατο του Παύλου Φύσσα η πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση της Χ.Α., όταν το μέλος της πολιτικής επιτροπής της Ν.Δ. και άνθρωπος του στενού περιβάλλοντος Σαμαρά, Φαήλος Κρανιδιώτης, με άρθρο του στην εφημερίδα «Δημοκρατία» στις 30 Δεκεμβρίου 2012 υποστήριζε ότι: «Η Χ.Α. στη χειρότερη περίπτωση κάνει αντιποίηση αρχής, ενίοτε πέφτει και καμία ψιλή, ήτοι έργω εξύβριση και σωματικές βλάβες. Οι εκατόμβες των μαχαιρωμένων αλλοδαπών υπάρχουν μόνο στην ευφάνταστη και βλακώδη προπαγάνδα της προοδευτικής δημοσιογραφίας».

Τα στοιχεία δεν έλειπαν φυσικά, ούτε είναι δυνατόν να υιοθετήσει κανεις την επιχειρηματολογία της Χ.Α. περί στημένης δίωξης. 
Εκείνο που δεν είχε συμβεί μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο και ανάγκασε το Μαξίμου, δημοσίως τουλάχιστον, να ανακρούσει πρύμναν, ήταν να χυθεί ελληνικό αίμα.


Αποκαλυπτικό έγγραφο

Από τις 10 Δεκεμβρίου 1999 όμως είχε δημοσιευθεί στον «Ριζοσπάστη» εσωτερικό έγγραφο της Ελληνικής Αστυνομίας στο οποίο αναφέρεται ότι η Χ.Α. «διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξιωματικούς του στρατού, αλλά και με αποστράτους» και πως «διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και απόστρατους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς».

Ο φόβος πάντως, και όχι οι εκλεκτικές συγγένειες μπορεί να εξηγήσει γιατί 50 βουλευτές της Ν.Δ. ψήφισαν υπέρ της άρσης της ασυλίας του Πέτρου Τατσόπουλου όταν είχε αποκαλέσει τους βουλευτές της Χ.Α. «νταβατζήδες».

Η ίδια ερμηνεία πρέπει να αναζητηθεί -σύμφωνα με γαλάζιους κύκλους- και για το γεγονός ότι ο πρώην γραμματέας της Ν.Δ. Μανόλης Κεφαλογιάννης είχε ψηφίσει κατά της άρσης ασυλίας Κασιδιάρη για την επίθεσή του στη Λιάνα Κανέλλη και στη Ρένα Δούρου.

Οι εκλεκτικές συγγένειες της Ν.Δ. αθωώνουν όμως το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έπειτα από δύο χρόνια συγκυβέρνησης καταγγέλλει τους ακροδεξιούς θύλακες στην κυβέρνηση; 
Το σχόλιο πάντως του κ. Βενιζέλου, πως το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε και με το ΛΑΟΣ, μάλλον δεν έχει κατευνάσει τις αντιδράσεις.


Ο πρωθυπουργός... παρακολουθείται

Το μέγαρο Μαξίμου επενδύει στη συνωμοσιολογία μετά τις πληροφορίες που κυκλοφόρησαν και αργότερα διαψεύστηκαν για παρακολούθηση του πρωθυπουργού από κύκλους της ΕΥΠ.

Οι πληροφορίες πάντως πως στην ΕΥΠ υπηρετούσε ο αδελφός του βουλευτή Α' Πειραιά της Χρυσής Αυγής Νίκου Κούζηλου, αντί να εξυπηρετούν το Μαξιμου το εκθέτουν. 
Και αυτό καθώς τον Δεκέμβριο του 2012 ο συγκεκριμένος άνθρωπος είχε τοποθετηθεί στην ΕΥΠ παρ' όλο που φερόταν να έχει εμπλοκή στην υπόθεση απαγωγής Πακιστανών όπως είχαν καταγγείλει με ερώτησή τους στη Βουλή οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Τσουκαλάς, Μαρία Διακάκη, Χαρούλα Καφαντάρη και Στάθης Παναγούλης. 
«Ξηλώθηκε» μετά τις συλλήψεις μελών της Χ.Α. και της ηγεσίας της, μία αναγκαστική επιλογή μετά τη δολοφονία Φύσσα και υπό το βάρος των γεγονότων και των στοιχείων.




ΡΙΧΤΕΡ ΜΠΑΛΤΑΚΟΥ ΣΤΟ ΡΗΓΜΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν... υπάρχουν



Λάδι στη φωτιά της σύγκρουσης ανάμεσα στον Ευ. Βενιζέλο και τον Γ. Παπανδρέου, που βρίσκεται σε εξέλιξη, ρίχνει η υπόθεση Μπαλτάκου. 
Η Χαριλάου Τρικούπη αποδίδει στον πρώην πρωθυπουργό σχέδιο υπονόμευσης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης Σαμαρά και συμβολή στο κλίμα πολιτικής αστάθειας του τελευταίου διαστήματος, εστιάζοντας σε τρεις κινήσεις:

Πρώτον, στην προσπάθειά του να υπονομεύσει το εγχείρημα της Ελιάς, η οποία αναδείχθηκε με την απουσία του στη σχετική εκδήλωση και τις αιχμηρές τοποθετήσεις των «παπανδρεϊκών» που μαζί με άλλους παράγοντες συνετέλεσαν στο ισχνό και άτονο ξεκίνημα του εγχειρήματος.

Δεύτερον, στην καταψήφιση του άρθρου 2 για τις τράπεζες, σε ένα νομοσχέδιο που είχε χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης. 
Η κίνηση αυτή συνοδεύτηκε από το «παρών» του Απ. Κακλαμάνη, που σε συνδυασμό με τη διαγραφή του Ν. Κακλαμάνη από τον Α. Σαμαρά, ακινητοποίησαν τον Ευ. Βενιζέλο που περιορίστηκε σε «εκρήξεις» και οργισμένες διαρροές.

Τρίτον, στην παρέμβαση του Γ. Παπανδρέου στην υπόθεση Μπαλτάκου, όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, προέτρεψε το ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσει από την κυβέρνηση για να υπερασπιστεί τις δημοκρατικές του αξίες, ενισχύοντας το κλίμα που ήδη υπήρχε στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.


Ο «υπονομευτής» Γιώργος...

Η πλευρά Βενιζέλου κατηγορεί την πλευρά Παπανδρέου ότι ακολουθεί μία τακτική αργής φθοράς της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης, αναμένοντας το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών για να προβεί σε κινήσεις ουσιαστικής αμφισβήτησης.

«Δεν θα παίξει κανένα ρόλο το αποτέλεσμα. 
Μετά τις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ θα μπει σε νέα περίοδο», απαντούν αινιγματικά συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου, οι οποίοι χρεώνουν όλα αυτά τα σενάρια που αποδίδονται στον πρώην πρωθυπουργό στον πανικό της Χαριλάου Τρικούπη και την προσπάθειά της να δημιουργήσει φανταστικούς εχθρούς, σε μία περίοδο παρακμής.

«Ο κόσμος τον θεωρεί υπονομευτή», λένε για τον Γ. Παπανδρέου και την απόφασή του να καταψηφίσει το άρθρο 2 για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που έφερε νέα θύελλα στις σχέσεις νυν και πρώην, αλλά και πολλές παρενέργειες.

«Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ έχουν καταλάβει ότι χωρίς τον Γ. Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αλλάξει σελίδα», απαντούν οι συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, επιμένοντας πως ο ίδιος θα συνεχίσει να μιλάει όποτε το κρίνει απαραίτητο.

Αποστασιοποιημένα από τα δύο επιτελεία στελέχη του ΠΑΣΟΚ κάνουν λόγο για τον τελευταίο κύκλο αντιπαράθεσης ανάμεσα στον Ευ. Βενιζέλο και τον Γ. Παπανδρέου που ατύπως εξελίσσεται και επισήμως θα ανοίξει μετά τις ευρωεκλογές, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Εκτιμούν ότι ο πρώην πρωθυπουργός, αφήνοντας το χρόνο να περάσει, στοχεύει στην αξιοποίηση ζητημάτων δημοκρατικής ευαισθησίας (όπως η συμπόρευση του ΠΑΣΟΚ με την ακροδεξιά Δεξιά του Α. Σαμαρά), διαφάνειας και κοινωνικής δικαιοσύνης (όπως το άρθρο 2 για τις τράπεζες) για να επιχειρήσει αφενός να «ξεπλύνει» τη δική του περίοδο διακυβέρνησης και αφετέρου να επιχειρήσει τη δική του επανεκκίνηση.

«Ολα όσα έχουν ακουστεί και γραφτεί τα τελευταία 24ωρα και αφορούν τον Γ. Παπανδρέου ουδεμία σχέση έχουν με την αλήθεια και την πραγματικότητα. 
Την πορεία και τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας βλάπτουν όσοι παίζουν εξωθεσμικά παιχνίδια», ήταν η τελευταία τοποθέτηση του Γ. Παπανδρέου για να απαντήσει στα όσα του καταλόγιζαν οι βενιζελικοί για την ανακοίνωση της 2ας Απριλίου στην οποία προέτρεπε το ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και να μην ανεχθεί άλλο τον εναγκαλισμό Δεξιάς και φασιστικής Ακροδεξιάς.


Το κλίμα στη Χαριλάου Τρικούπη βάρυνε μετά τις διευκρινίσεις Παπανδρέου από τις Βρυξέλλες όπου ναι μεν έλεγε ότι «δεν έχω καμία προσωπική φιλοδοξία, θέλω να δω την Ελλάδα να πετυχαίνει», αλλά σε ερώτηση αν θεωρεί ότι η Ελλάδα αντέχει ένα νέο εκλογικό κύκλο, απάντησε: 
«Εκλογικοί κύκλοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και ο λαϊκισμός δεν μπορεί να κερδίζει πάντα, αν υπερασπιζόμαστε με θάρρος αυτό που πιστεύουμε».

Στελέχη στο επιτελείο του Γ. Παπανδρέου καλλιεργούν την αίσθηση, υποβαθμίζοντας σκοπίμως τον παράγοντα κοινή γνώμη, ότι η κυβέρνησή του έπεσε από μία συνωμοσία πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, αποδίδοντας τέτοιο ρόλο από τη μία στους Ευ. Βενιζέλο και Α. Σαμαρά και από την άλλη στους μεγαλοτραπεζίτες της χώρας. 
Επιπλέον, εκτιμούν ότι ο κ. Βενιζέλος συνέβαλε όπως μπορούσε στην προσπάθεια του Α. Σαμαρά και της Ν.Δ. να απαξιώσουν πλήρως την περίοδο διακυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου και δεν έκανε τίποτε για να την υπερασπιστεί.


...ο «εξουσιομανής» Βαγγέλης

Ο Ευ. Βενιζέλος συναντά δυσκολίες στην προσπάθειά του να πείσει ότι η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι η πάση θυσία παραμονή στην κυβέρνηση. 
Με αυτά που συμβαίνουν οι αντιδράσεις που αντιμετωπίζει είναι ισχυρές και ένα μεγάλο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ ήδη δεν το ελέγχει.

Η κατάσταση μέσα στο ΠΑΣΟΚ είναι και θα παραμείνει διχαστική, αφού τα συμφέροντα του Ευ. βενιζέλου και του Γ. Παπανδρέου δεν συναντώνται.

Ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θέλει μακροημέρευση της κυβέρνησης και διεξαγωγή εθνικών εκλογών σε χρόνο και κλίμα που να έχει «ευδοκιμήσει» η Ελιά και η κυβέρνηση να μπορεί να υποστηρίξει ότι βγάζει τη χώρα από την κρίση. 
Από την άλλη πλευρά, ο Γ. Παπανδρέου και οι «παπανδρεϊκοί» στοχεύουν στον πρόωρο «μαρασμό» της Ελιάς στις ευρωεκλογές, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ και παράλληλα η κυβέρνηση να χάνει έδαφος, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η πορεία της χώρας.

Η τελευταία συνεδρίαση του συντονιστικού της κοινοβουλευτικής ομάδας, όπου Θ. Μωραΐτης και Κ. Τριαντάφυλλος αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν, ήταν ενδεικτική. 
Πρέπει δε να αποκαλυφθεί ότι ο πραγματικός λόγος που έφυγαν δεν ήταν οι επιθέσεις των Τ. Ρήγα, Ε. Χριστοφιλοπούλου και άλλων κατά του διδύμου Γ. Παπανδρέου και Απ. Κακλαμάνη, αλλά η προσπάθεια της ηγεσίας να μεθοδεύσει απόφαση αποδοκιμασίας των Γ. Παπανδρέου και Απ. Κακλαμάνη απ' το σύνολο της κοινοβουλευτικής ομάδας... 

Δεν υπάρχουν σχόλια: