Ζητείται σχέδιο πέρα από τις κάλπες

Εσπευσε να διαμαρτυρηθεί το ΠΑΣΟΚ, αποδίδοντας μικροκομματισμό στις εξαγγελίες του πρωθυπουργού. Αφορμή, η προαναγγελία από τον Α. Σαμαρά του προγράμματος δράσεων για τους αστέγους, χωρίς να προηγηθεί ενημέρωση του κυβερνητικού εταίρου. Ο καβγάς προέκυψε εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ενώ η χώρα στενάζει από την απουσία δομών κοινωνικής προστασίας για τους πολίτες. Ολους αυτούς που τα τελευταία χρόνια οδηγήθηκαν, λόγω της κρίσης, στο περιθώριο. Στο «παρά πέντε» των εκλογών τούς θυμήθηκε η κυβέρνηση. >>>




 

Καμία σημασία δεν έχει για αυτούς τους ανθρώπους ποιος θα κάνει εξαγγελίες. 
Αλλά και καμία σημασία δεν έχει ούτε ποιος προετοίμασε τις δράσεις, που έρχεται να παρουσιάσει τώρα η κυβέρνηση. 
Η ίδια κυβέρνηση που τους έκανε «έξωση» στους δρόμους με τις αποφάσεις της.

Εάν πραγματικά το ΠΑΣΟΚ, ως κυβερνητικός εταίρος, ήθελε να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση, έπρεπε εδώ και καιρό να ασκεί συστηματικά σκληρό «πρέσινγκ», ώστε να καταφέρει να αλλάξει την ατζέντα. 
Το έχουν ανάγκη όσοι εδώ και καιρό παραμένουν στα αζήτητα.

Στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, δεν αρκούν μερικά «Κέντρα Αμεσης Βοήθειας Αστέγων» στην Αθήνα και σε μεγάλες πόλεις. 
Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο κοινωνικής επανένταξης, που θα αποτελεί τμήμα ενός εθνικού σχεδίου για την πραγματική έξοδο από την κρίση.

Απαιτείται, δηλαδή, αλλαγή πολιτικής. 
Χρειάζεται ένα τέλος στις πρακτικές, που, στο όνομα της ευημερίας των δεικτών, σκοτώνουν κάθε προσπάθεια ανάκαμψης. Γιατί, πάνω απ' όλα, προαπαιτούμενο δεν μπορεί να είναι άλλο από τη βοήθεια στο συνάνθρωπο.

Το ποσό που θα διατεθεί για αυτές τις δράσεις, άλλωστε, δεν είναι απαγορευτικό. 
Θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει εδώ και καιρό ένα πρόγραμμα. 
Ηταν εφικτό και αναγκαίο να είχαν εξασφαλίσει «ισοδύναμα» μέτρα. 
Επέλεξαν, όμως, την προεκλογική περίοδο, προσδοκώντας, προφανώς, μικροκομματικά οφέλη στο βωμό της ανέχειας χιλιάδων πολιτών. 
Οσο για την κριτική του ΠΑΣΟΚ, που παραπέμπει σε πρακτικές Μαυρογιαλούρου, δείχνοντας το Μαξίμου και τη Ν.Δ., έχει τελικώς άδικο.

Στην κλασική ταινία, ο υπουργός Μαυρογιαλούρος, όταν διαπίστωσε τη διαφθορά στο περιβάλλον του, αλλά και το «πάρτι» που γινόταν πίσω από την πλάτη του, δεν δίστασε να παραιτηθεί από τη θέση του. 
Καμία σχέση με το «ριμέικ» της ταινίας, που επιχειρεί να σκηνοθετήσει η κυβέρνηση. 

 enet