Γιάννης Μίχος: "οι δημοτικές εκλογές δεν είναι δημοψήφισμα για τα μεταλλεία" (!)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη Νέλλη Ψαρρού (Εφημερίδα των Συντακτών)

Ο Γιάννης Μίχος είναι ο υποψήφιος δήμαρχος του Δήμου Αριστοτέλη που αναδείχτηκε από το κίνημα της Χαλκιδικής το οποίο παλεύει ενάντια στα μεταλλεία μέσα από μια πλατιά κινητοποίηση των πολιτών. Γιος μεταλλωρύχου, με καταγωγή από τη Στρατονίκη, επιτυχημένος επιχειρηματίας στον τομέα της πληροφορικής, δηλώνει δεμένος με τον τόπο του, αν και δραστηριοποιείται επαγγελματικά μακριά του, και επιθυμεί να συνεισφέρει στην ενότητα και την ανάπτυξή του. 

"Το τι θα γίνει με τα μεταλλεία δεν θα εξαρτηθεί από την επιλογή της δημοτικής αρχής. Θα εξαρτηθεί από το κατά πόσον η δημοτική αρχή θα μπορέσει να δει την περιοχή και να αναπτύξει κι άλλα πράγματα. Είπα δημοσίως ότι οι δημοτικές εκλογές δεν είναι δημοψήφισμα για τα μεταλλεία. Ο κόσμος δεν πρέπει να ψηφίσει με μια λογική υπέρ ή κατά των μεταλλείων. Πιστεύω ότι σ’ αυτή την περιοχή αξίζει >>>

 

ένα μέλλον καλύτερο και όχι η αδικία που της επιφυλάσσει η μετατροπή της σε μια βαριά ζώνη βιομηχανικής εκμετάλλευσης"

• Υπάρχει ένας διαχωρισμός στην κοινωνία της ΒΑ Χαλκιδικής αυτή τη στιγμή;

Yπάρχει ένας διαχωρισμός της τοπικής κοινωνίας και πρέπει να τον χειριστούμε με έναν τρόπο, ο οποίος τελικά θα ενώσει τον κόσμο, τον απλό δημότη. 

Αρα, ένα από τα βασικά μελήματα της νέας δημοτικής αρχής είναι να βρει τον τρόπο να ανοίξει ξανά τον διάλογο σε σχέση με το τι μπορεί να γίνει στην περιοχή σε επίπεδο ανάπτυξης. 

Να το κουβεντιάσουμε ξανά, γιατί υπάρχει ένα δίπολο, μια ακραία αντιμετώπιση που λέει «να γίνει όλη η περιοχή μεταλλείο» κι έτσι αναγκάζονται οι άλλοι και αντιδρούν καθολικά. 

Η δική μας η άποψη είναι ότι δεν πρέπει να γίνει επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας.

• Οταν λέτε «επέκταση», εννοείτε πέρα από τα υπάρχοντα μεταλλεία;

Εννοώ πέρα από την παραδοσιακά υφιστάμενη μεταλλευτική δραστηριότητα, που υπήρχε σε Ολυμπιάδα και Στρατώνι. 

Είμαστε αντίθετοι με την επέκταση στις Σκουριές και τις άλλες περιοχές.

• Πολύς κόσμος, και από τις δύο μεριές, θεωρεί ότι η ανάδειξή σας ως δημάρχου θα σημάνει και το τέλος των μεταλλείων…

Είναι τελείως λάθος, μια λογική που εμένα δεν με εκφράζει. 

Αν μετατρέπουμε τις δημοτικές εκλογές σε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά των μεταλλείων, ουσιαστικά «ντοπάρουμε» και την οποιαδήποτε άλλη πλευρά, κι αυτό δεν βοηθάει ούτε το κίνημα για μιαν άλλη ανάπτυξη, ούτε το κίνημα ενάντια στα μεταλλεία. 

Αλλωστε, αυτή η άποψη ούτε θεσμικά έχει βάση. 

Είναι λάθος να θεωρούμε ότι είναι στις θεσμικές αρμοδιότητες του δημάρχου το τι θα γίνει με τα μεταλλεία. 

Το αν θα λειτουργήσουν τα μεταλλεία ή όχι είναι θέμα που έχει να κάνει με την κεντρική κυβέρνηση. 

Αυτό που μπορεί να κάνει ο δήμαρχος είναι να πιέσει για όσο το δυνατόν πιο αυστηρούς περιβαλλοντικούς ελέγχους, να μελετήσει ξανά την περιοχή, να αναπτύξει άλλες μορφές απασχόλησης. 

Πρέπει επίσης να συνεργαστεί κάνοντας οικονομικές μελέτες με την κυβέρνηση για να δείξουμε το κόστος και το όφελος από όλη αυτή την ιστορία.

• Η κυβέρνηση όμως θέλει την επέκταση των μεταλλείων, οπότε πώς θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια συνεργασία;

Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι η κυβέρνηση ευνοεί την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας. 

Αυτό όμως έχει να κάνει συνολικά με το τι άλλες δυνατότητες ανάπτυξης υπάρχουν στην περιοχή. 

Δηλαδή, αν πας τώρα σε αυτά τα παιδιά (μας δείχνει μια παρέα νέων από την περιοχή) και τους πεις ότι αύριο κλείνουν τα μεταλλεία, θα σου πούνε «Και τι θα κάνουμε αύριο το πρωί;». 

Η κάθε κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να μελετάει και με βάση την πραγματικότητα. 

Αυτή τη στιγμή η πραγματικότητα είναι ότι η περιβόητη «άλλη ανάπτυξη», που λέμε, πρέπει να αποδείξει τις δυνατότητές της. 

Αυτό καλούμαστε να κάνουμε. 

Και να σας πω ένα παράδειγμα: Στην Ολυμπιάδα, που κάποτε έδωσε πολύ μεγάλες μάχες ενάντια στη μεταλλευτική δραστηριότητα και κέρδισε στο Συμβούλιο Επικρατείας, η περιβόητη «άλλη ανάπτυξη» δεν επιτεύχθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα σήμερα στην Ολυμπιάδα να έχουμε τα ίδια προβλήματα. 

Στην κοινωνία σήμερα δεν μπορεί να λέω «όχι» σε αυτό, αν δεν έχω να προτείνω κάτι άλλο.

• Εχει γίνει πρόταση για δημοψήφισμα μετά τις εκλογές για το θέμα των μεταλλείων;

Οχι, δεν είναι μες στο πρόγραμμά μου αυτό. 

Το αντίθετο, μάλιστα, είπα δημοσίως ότι οι δημοτικές εκλογές δεν είναι δημοψήφισμα για τα μεταλλεία και ότι αν θέλαμε να κάναμε δημοψήφισμα για τα μεταλλεία, αυτό θα ήταν αντικείμενο ξεχωριστού δημοψηφίσματος μόνο για τα μεταλλεία, που δεν πρέπει όμως να ταυτιστεί με τις δημοτικές εκλογές. 

Ο κόσμος δεν πρέπει να ψηφίσει με μια λογική υπέρ ή κατά των μεταλλείων.

• Είστε όμως και ένας υποψήφιος που έχει αναδειχτεί μέσα από το κίνημα που είναι ενάντια στα μεταλλεία.

Ναι, η αλήθεια είναι ότι τα χωριά που έχουν σημαντική αντίθεση πρωτοστάτησαν στον τρόπο ανάδειξης ενός υποψηφίου, γιατί ακριβώς σ’ αυτά τα χωριά δημιουργήθηκε ένα υψηλό επίπεδο δημόσιου διαλόγου. 

Μέσα απ’ αυτές τις συμμετοχικές διαδικασίες ξεπήδησε η ανάγκη να βγει ένας υποψήφιος ο οποίος θα μπορούσε να εκφράσει όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένα την πλειοψηφία των απόψεων που υπήρχαν στα χωριά αυτά. 

Το ότι εγώ επιλέχθηκα από τη συντριπτική πλειοψηφία, πάνω από 60%, αντικατοπτρίζει τη διάθεση της πλειοψηφίας των δημοτών. 

Η ψηφοφορία έγινε με εκλογικούς καταλόγους και ήταν ανοιχτή σε όλο τον κόσμο, δεν έγινε σ’ αυτούς που ήταν «υπέρ ή κατά». 

Και στα υπόλοιπα χωριά, οι ανοιχτές συγκεντρώσεις που έγιναν δεν ήταν μόνο με ανθρώπους που ήταν ενάντια στη μεταλλευτική δραστηριότητα. 

Τελικώς δηλαδή αγκαλιάστηκε από το σύνολο των δημοτών.

• Εχετε εμπλακεί ξανά σε κάποια τέτοια διαδικασία ή σε εκλογές;

Οχι σε τέτοια. 

Ημουν σε συνδικαλιστικά όργανα, κυρίως στον επιχειρηματικό χώρο, όπου δραστηριοποιήθηκα. 

Ημουν αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ανωνύμων Εταιρειών και ΕΠΕ, ήμουν μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Βιομηχανιών στη Βόρεια Ελλάδα, τώρα είμαι στον Σύνδεσμο Εταιρειών Πληροφορικής, αλλά και πρόεδρος στον Σύλλογο Ετεροδημοτών απ’ το χωριό μου.

• Εχετε συμμετάσχει στις κινητοποιήσεις των κατοίκων;

Ναι, ήμουν πάντα ενεργό μέλος όλης αυτής της αντίδρασης, γιατί πραγματικά αυτή είναι η θέση μου. 

Πιστεύω ότι σ’ αυτή την περιοχή αξίζει ένα μέλλον καλύτερο και όχι η αδικία που της επιφυλάσσει η μετατροπή της σε μια βαριά ζώνη βιομηχανικής εκμετάλλευσης.

• Ως υποψήφιος που θέλει να είναι ενωτικός, τι λέτε στους ανθρώπους που ανησυχούν ότι θα χάσουν τις δουλειές τους;

Ναι, αυτό μας λένε, αγωνιούν! 

Και τους εξηγώ ότι αυτό που μπορεί και οφείλει να κάνει ο δήμαρχος είναι να ενώσει τον κόσμο, να προβάλει άλλες προοπτικές ανάπτυξης και να απαιτήσει πιο αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και κανόνες. 

Αλλά, το τι θα γίνει με τα μεταλλεία δεν θα εξαρτηθεί από την επιλογή της δημοτικής αρχής. 

Θα εξαρτηθεί από το κατά πόσον η δημοτική αρχή θα μπορέσει να δει την περιοχή και να αναπτύξει κι άλλα πράγματα.

• Με ποιον τρόπο θα γίνει η επιλογή των δημοτικών συμβούλων; Θα είναι μέσα από το κίνημα ενάντια στα μεταλλεία που ξεκίνησε αυτή τη διαδικασία;

Αυτή τη στιγμή είμαστε σε μια κουβέντα με δημοτικούς υποψηφίους και δεν πρέπει να βάλουμε ορισμούς. 

Δηλαδή, αν μου πείτε ότι η επιλογή θα γίνει με κινηματική διαδικασία, τότε πώς θα γίνει η επιλογή, ας πούμε, στη Βαρβάρα ή στη Στρατονίκη, όπου δεν υπάρχει κίνημα; 

Αρα δεν υπάρχει κινηματική διαδικασία για επιλογή υποψηφίων, υπάρχει μια διαδικασία να βρούμε τους κατάλληλους ανθρώπους, μέσα από διάλογο. 

Ο ενιαίος δήμος έχει στα σπλάχνα του και τις δύο απόψεις. 

Θεωρώ ότι η δημοτική αρχή πρέπει να εκφράσει τελικά και τις δύο απόψεις. 

Δεν πρέπει ο δήμαρχος αύριο να είναι ο δήμαρχος των μισών δημοτών. 

Αλλωστε αυτό είναι ένα από τα ζητήματα για τα οποία κατηγορούμε σήμερα την υφιστάμενη αρχή.

• Συνεπώς το κίνημα πρέπει να είναι ανεξάρτητο απ’ αυτήν τη διαδικασία.

Για μένα είναι σαφές. 

Οποιος τα μπλέκει, αφενός αδυνατίζει και το ίδιο το κίνημα, κινδυνεύει να του βάλει μια ταφόπλακα, αφετέρου χάνει την ουσία του θεσμικού ρόλου.

• Υπάρχει τώρα και ένα μεγάλο πρόβλημα σχετικά με τις διώξεις που γίνονται, που είναι πολλές και με ακραίες ίσως κατηγορίες.

Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που εμπλέκονται σ’ όλα αυτά έχω την αίσθηση ότι είναι αθώοι. 

Ταυτόχρονα, έχω εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και νομίζω ότι τελικά όλα αυτά εκπνέουν όταν η ένταση σιγά σιγά αποκλιμακώνεται. 

Δεν έχω άποψη τώρα για όλες αυτές τις κατηγορίες, τι και πώς. 

Γενικά πάντως πιστεύω στην αθωότητα των ανθρώπων.

• Γιατί διώκονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι τελικά;

Σε μια περιοχή που η ένταση είχε φτάσει στο κατακόρυφο, είναι λογικό να υπάρχουν ζητήματα που σχοινοβατούν πάνω στο τι είναι νόμιμο και τι δεν είναι. 

Δεν νομίζω ότι είμαι ο αρμόδιος να πω. 

Πιστεύω ότι η αθωότητα όλων αυτών των ανθρώπων θα αποδειχτεί μέσα από τη δικαστική διαδικασία, την οποία εγώ σέβομαι.

• Ως δημοτική αρχή πώς σκέφτεστε να συμπαρασταθείτε στους διωκόμενους;

Δεν ξέρω τι σημαίνει να συμπαρασταθώ στους διωκόμενους; 

Η γνώμη μου είναι να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να κάνει σωστά τη δουλειά της. 

Πιστεύω στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, κι όταν αυτή λειτουργεί έξω από τα φώτα της δημοσιότητας λειτουργεί πιο σωστά. 

Από κει και πέρα, το να προσπαθήσει ο δήμαρχος να δει τα γεγονότα, να παρουσιάσει στοιχεία για να ενισχύσει την αθωότητα των εμπλεκομένων, αυτό πρέπει να γίνει και είναι σωστό.

• Φαντάζομαι ότι υπάρχει και το κομμάτι της ηθικής συμπαράστασης, ότι όταν κάποιος διώκεται θέλει να βλέπει ανθρώπους γύρω του.

Δεν ξέρω αν θέλει να βλέπει ή αν νομίζει ότι θέλει να βλέπει, γιατί τελικά θα σε κρίνει ο δικαστής κι όχι οι άνθρωποι γύρω σου. 

Σ’ αυτή λοιπόν τη δημοκρατία που έχουμε χτίσει, για την οποία είμαι περήφανος, άσχετα αν διαφωνώ με πολλά πράγματα, ξεκινάμε με μία βασική αρχή: το τεκμήριο της αθωότητας. Επειδή θεωρώ ότι αυτό το τεκμήριο υπάρχει, μ’ αυτή τη διαδικασία θα βρεθεί και λύση. 

Ολα τ’ άλλα για μένα είναι πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού. 

Το να λέμε δηλαδή «μου φταίει η Δικαιοσύνη, μου φταίει ο ένας, μου φταίει ο άλλος» ταυτόχρονα σημαίνει ίσως ότι απλά θέλω να δημιουργώ θόρυβο γύρω απ’ αυτό.