Συνεχώς αυξάνονται οι ενδείξεις ότι η κυβέρνηση θα δώσει χωρίς κανένα δισταγμό την εκλογική μάχη, προκαλώντας ανεξέλεγκτες εντάσεις, αφήνοντας καμένη γη για μετά τις εκλογές, παίζοντας με αγωνίες των πολιτών, κινδυνολογώντας ασύστολα. 
Τελικά, έτσι ανεπαισθήτως ανοίγει η "κερκόπορτα"...

Χθες ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυρ. Μητσοτάκης επανέφερε βίαια το παραμύθι ότι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει τη χώρα εκτός ευρώ και τα ομόλογα θα εξευτελιστούν. 
Πρόκειται για κατ' εξακολούθηση απόπειρα κατατρομοκράτησης των πολιτών, αν θυμηθούμε τα πρόσφατα περί ΑΤΜ της Βούλτεψη και τα περί ανάληψης των καταθέσεων του Γεωργιάδη. 
Η κυβέρνηση γνωρίζει  ότι για δεύτερη φορά η τρομοκρατία γύρω από το ευρώ δεν αποδίδει και αυξάνει κατακόρυφα τη δόση, με κίνδυνο να προκαλέσει από τώρα ανεπανόρθωτες ζημίες στην οικονομία και τα συμφέροντα των πολιτών.

Την ίδια ώρα στην Κύπρο, δίπλα στην εκ νέου φλεγόμενη ζώνη του Ιράκ, εκτυλίσσεται μια ιδιότυπη ελληνοτουρκική αντιπαράθεση με επαπειλούμενη εμπλοκή στρατιωτικών μέσων. 
Η κλιμάκωση της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας, με την "εισβολή" του "Barbaros" στην κυπριακή ΑΟΖ, περιπλέκεται, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η περιβόητη στρατηγική των τριγωνικών σχέσεων (Ελλάδα - Κύπρος - Αίγυπτος, Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ), που φαίνεται να αναβαθμίζεται με την τετραμερή στο Κάιρο σε επίπεδο πρωθυπουργών. 
Στη συνάντηση αυτή, για την οποία ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά, λέγεται ότι θα συζητηθεί -ερήμην της Τουρκίας- ο καθορισμός της ΑΟΖ, κίνηση που συνδέεται με την έρευνα για τα πετρέλαια. 
Η ανησυχία αυξάνεται καθώς ο Σαμαράς, που από το μυαλό του είχε περάσει, έστω φευγαλέα και υπολογιστικά, το ενδεχόμενο μονομερούς ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και ο Βενιζέλος, φέρονται να προκρίνουν την αποστολή στην περιοχή ελληνικών πολεμικών πλοίων με προκάλυμμα το ΝΑΤΟ.

Αυτή η σοβούσα εμπλοκή, εκτός του ότι επιβεβαιώνει την υποταγή στο ΝΑΤΟ, παραπέμπει στην αναβίωση του αλήστου μνήμης "ενιαίου αμυντικού δόγματος" Ελλάδας - Κύπρου, του οποίου καρπός υπήρξε η ελληνοτουρκική όξυνση, που κορυφώθηκε με την κρίση στα Ίμια. 
Η Λευκωσία μιλάει για τον κίνδυνο νέων Ιμίων. 
Για ποιο λόγο, όμως, επιλέγεται η, έστω χαμηλού επιπέδου, χρήση στρατιωτικών μέσων, ενώ ταυτοχρόνως διακόπηκαν οι συνομιλίες για το Κυπριακό;
Οι όψιμοι στρατηλάτες του καταρρέοντος μνημονιακού πολιτικού συστήματος καλό είναι να θυμηθούν ότι η κρίση στα Ίμια είχε συμβεί σε μια περίοδο "κυβερνητικού κενού" (η πρώτη κυβέρνηση Σημίτη δεν είχε πάρει ακόμη ψήφο εμπιστοσύνης) και οδήγησε στην εγκαθίδρυση του καθεστώτος των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο. 

Ο χρόνος της νέας κλιμάκωσης, παραμονές των εκλογών, μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερα αδιέξοδα και να προκληθούν συνθήκες πολιτικής αποσταθεροποίησης. 
Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, που κερδοσκοπούν με την κινδυνολογία για το ευρώ, διακατέχονται από τον πειρασμό θερμής εθνικής κρίσης.
Η κυβέρνηση δεν έχει καμία δικαιολογία να μην ενημερώνει τα πολιτικά κόμματα για την τουρκική προκλητικότητα και τις κινήσεις της ελληνικής πλευράς, που δείχνει να ανταποκρίνεται... 
Ο Σαμαράς οφείλει να ενημερώσει για τους στόχους της "προστατευόμενης" τετραμερούς συνάντησης στο Κάιρο. 
Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να συμβάλουν τάχιστα στην αποκλιμάκωση της έντασης στην Κύπρο, διότι ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι η παράτασή της εκεί οδηγεί στη διάχυσή της στο Αιγαίο.