Αργότερα οι κρίσιμες αποφάσεις,
αλλά το περίγραμμα έχει τεθεί
Η πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίστηκε κατά ένα μεγάλο μέρος από την προσπάθεια που καταβλήθηκε από διάφορες πλευρές ώστε το φλέγον ζήτημα των συμμαχιών – παρότι απασχολεί έντονα την εσωτερική συζήτηση σε επίπεδο τάσεων, ομάδων ή και οργάνων, εξαιτίας δηλώσεων ή πρωτοβουλιών της ηγεσίας – να μην ανοίξει τώρα, αλλά να παραπεμφθεί στο άμεσο μέλλον. Η σκέψη που επικράτησε ήταν ότι αυτή τη στιγμή προέχουν η ενότητα του κόμματος και η εκπομπή του ανάλογου μηνύματος στην κοινωνία. Αντιθέτως η συζήτηση επί των ενστάσεων που καταθέτουν η μειοψηφία και άλλες πλευρές, με κύριο στοιχείο τη διαφωνία >>>
για τον καθορισμό της πολιτικής συμμαχιών από το ζήτημα της εκλογής ΠτΔ, εκτιμήθηκε ότι δεν βοηθά το κόμμα σε μια στιγμή που εμφανίζει να αναπτύσσει κοινωνική δυναμική, με την κυβέρνηση από την άλλη να καταρρέει.
Έτσι, κατόπιν και παρασκηνιακών συνεννοήσεων και διαβουλεύσεων – και ενδεχομένως και υπό το βάρος των δηλώσεων Βούλτεψη, η οποία θέλησε να φιλοτεχνήσει μια εικόνα διχασμού και σπαραγμού στον ΣΥΡΙΖΑ – συμφωνήθηκε η Αριστερή Πλατφόρμα να αποσύρει τη σχετική τροπολογία με την οποία διαφοροποιούνταν από το κεντρικό εισηγητικό κείμενο και από την άλλη η πλειοψηφία δέχτηκε το συγκεκριμένο ζήτημα να συζητηθεί αργότερα και να μείνει εκτός της Πολιτικής Απόφασης.
Ως εκ τούτου, οι σχετικές αποφάσεις θα ληφθούν «στην ώρα τους» και στα συλλογικά όργανα, όπως διαβεβαίωσε ο Αλέξης Τσίπρας λίγο πριν από το κλείσιμο των εργασιών το απόγευμα της Κυριακής.
Προς το παρόν μένουν όλοι ικανοποιημένοι (ή περίπου):
1 Η Αριστερή Πλατφόρμα, η οποία θεωρεί ότι όσο το ζήτημα παραμένει ανοιχτό έχει δυνατότητα παρέμβασης ώστε να αποτρέψει τα... χειρότερα. Ωστόσο, δεν παύει να τελεί σε εγρήγορση, ενώ παραμένει η διαφωνία για συμμαχίες με πρόσωπα λόγου χάρη που έχουν εκλεγεί με τα ψηφοδέλτια του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ ή δυνάμεις όπως η ΔΗΜΑΡ και οι βουλευτές της που στήριξαν τη μνημονιακή συγκυβέρνηση, αλλά η αποχώρηση από αυτή δεν συνοδεύτηκε από αυτοκριτική και αναγνώριση της λάθος στρατηγικής.
2 Η πλευρά των 53, η οποία και εισηγήθηκε εξ αρχής την αναβολή της απόφασης για τις συμμαχίες υπό το σκεπτικό ότι δεν μπορεί το ζήτημα αυτό να καταλήξει μήνες πριν από τις εκλογές, τόσο διότι θα μονοπωλήσει τη συζήτηση και δράση στις οργανώσεις όσο και επειδή μπορεί τυχόν ενέργειες και πρωτοβουλίες να επιτρέψουν ερμηνείες περί «συναλλαγής» με το παλαιοκομματικό πολιτικό σύστημα.
3 Η ηγεσία, η οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, όσο αργότερα ανοίξει το ζήτημα τόσο μεγαλύτερο πλεονέκτημα θα έχει στο να «περάσει» χωρίς πολλές αντιδράσεις τις δικές της προτάσεις για τις συμμαχίες με δυνάμεις και πρόσωπα. Ήδη οι πιέσεις στο εσωτερικό του κόμματος είναι εμφανείς από τις εκκλήσεις για ενότητα και σοβαρότητα. Όσο πιο κοντά στις εκλογές αντιμετωπιστεί το ζήτημα των συμμαχιών και των ψηφοδελτίων τόσο ισχυρότερη είναι αναμενόμενο ότι θα είναι η πίεση, υπό το επιχείρημα πως οι διαφορετικές φωνές δεν βοηθούν και υπονομεύουν την κυβερνητική πορεία του κόμματος.
Εξωστρέφεια
Σε κάθε περίπτωση αξίζει να επισημανθούν ορισμένα στοιχεία σε σχέση με το πλαίσιο στο οποίο διεξάγεται η όλη συζήτηση:
1 Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στέλνει διαρκώς τα μηνύματά του στο εσωτερικό του κόμματος, τα οποία αφορούν μονότονα σχεδόν το «άνοιγμα στην κοινωνία», κάτι το οποίο δείχνει να υποκρύπτει την προτροπή στο άνοιγμα στις διαφορετικές πολιτικές καταβολές και αναφορές που φέρει ένα μεγάλο κομμάτι της.
Το κλείσιμο της ομιλίας του την πρώτη μέρα εργασιών της Κ.Ε. είναι ενδεικτικό:
◆ Αφενός ζήτησε εγρήγορση στέλνοντας μήνυμα για εξωστρέφεια, κατά συνέπεια συνέστησε αποφυγή του κλίματος εσωτερικών αντιπαραθέσεων, διαφοροποιήσεων, άσκησης κριτικής για χειρισμούς, απόψεις στελεχών κ.λπ. «Η διαρκής ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ», είπε, «δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Μπροστά μας βρίσκεται μια τεράστια ιστορική ευθύνη, και πρέπει να ανταποκριθούμε». Για να προσθέσει λίγο παρακάτω πως «δεν είναι περίπατος η εκλογική νίκη». Αντιθέτως, οι απερχόμενες συστημικές πολιτικές δυνάμεις «θα κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν τη μεγάλη ανατροπή. Το παλιό που φεύγει θ’ αντισταθεί λυσσαλέα».
◆ Αφετέρου άφησε αιχμές κατά αντιλήψεων στο εσωτερικό του κόμματος, για τις οποίες η ηγεσία θεωρεί ότι οδηγούν σε περιχαράκωση. Επανέλαβε την ανάγκη για σοβαρότητα και αίσθηση της ιστορικής ευθύνης και κάλεσε να ξεπεραστούν αδυναμίες όπως ο «μικροπαραγοντισμός» και ο «μεγαλοπαραγοντισμός», οι «τρικυμίες μέσα στα ποτήρια», οι «υπαρξιακές κρίσεις και κρίσεις ταυτότητας για ψύλλου πήδημα», ο «εγκλωβισμός στην παγίδα της ιδεολογικοπολιτικής καθαρότητας».
Απέναντι σε αυτές τις αδυναμίες ζήτησε κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία και συμμαχίες με δυνάμεις με κοινωνικές αναφορές, χωρίς «να ξεπλένουμε κανέναν». Και περιέγραψε το ανάλογο στίγμα των ψηφοδελτίων: «ανοιχτά, πολυσυλλεκτικά, ελκυστικά στην κοινωνία», «όχι κατ’ ανάγκην με γνωστά ονόματα» (χωρίς αυτό προφανώς να αποκλείεται), που θα αναδεικνύουν νέες δυνάμεις και νέα πρόσωπα.
2 Σε ό,τι αφορά το άνοιγμα σε ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, στελέχη της πτέρυγας των πασοκογενών (Μητρόπουλος, Κουρουμπλής) έδωσαν τη δική τους εκδοχή για το ποιες μπορεί να είναι αυτές, αν και οι ίδιοι φαίνεται να είναι μεταξύ των αποδεκτών της προειδοποίησης Tσίπρα.
◆ Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Παναγιώτης Κουρουμπλής σημείωσε ότι «ο κίνδυνος ενσωμάτωσης στο σύστημα δεν είναι το άνοιγμα σε πρόσωπα του ευρύτερου χώρου».
◆ Ο εργατολόγος και βουλευτής Αλέξης Μητρόπουλος μίλησε για συμμαχίες με πρόσωπα που ηγούνται τοπικών κινήσεων και που δεν «απεγκλωβίζονται» τώρα «για λόγους προσωπικών φιλοδοξιών».
Οι αναφορές αυτές ερμηνεύτηκαν από ορισμένους ως προτροπή / υπόδειξη για ανοίγματα σε τοπικούς συνδικαλιστικούς ή αυτοδιοικητικούς παράγοντες του ΠΑΣΟΚ κ.λπ.
3 Επιπλέον η απεύθυνση στις άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης και τους ανεξάρτητους βουλευτές είναι σταθερό στοιχείο των εκφωνήσεων του προέδρου το τελευταίο διάστημα.
Στην ομιλία του στην Κ.Ε. κλιμάκωσε την πίεση προς αυτές τις δυνάμεις καλώντας σε «εθνική» και «πολιτική» συνεννόηση και θέτοντας ισχυρά διλήμματα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει μια τομή η οποία κατατάσσει από τη μία πλευρά αυτούς που είναι με τα μνημόνια, την κρίση και την κυβέρνηση και από την άλλη αυτούς που είναι με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τον λαό και τη διέξοδο.
Απέναντι σε αυτά τα δύο πολιτικά σχέδια σημείωσε πως «κανένας δεν έχει δικαίωμα να παίζει πολιτικά παιχνίδια στην πλάτη του λαού» ή «να τροφοδοτεί σενάρια κρατώντας αμφίσημη στάση» και πως «δεν υπάρχουν περιθώρια για τακτικισμούς». Διαβεβαίωσε δε πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να συνομιλήσει με άλλες προοδευτικές δυνάμεις και πρόσωπα» ανανεώνοντας το προσκλητήριο για καταψήφιση του προσώπου που θα προτείνει η κυβέρνηση για ΠτΔ.
Με άλλα λόγια, η τακτική που έχει χαράξει η ηγετική ομάδα παραμένει προς το παρόν σε ισχύ και παρά τις προειδοποιήσεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη ότι η συγκεκριμένη στρατηγική μπορεί να ακυρωθεί από έναν ενδεχόμενο κυβερνητικό αιφνιδιασμό, δηλαδή την πρόκληση εκλογών πριν από τη διαδικασία της προεδροεκλογής ώστε να ενεργοποιηθεί το σενάριο της αριστερής παρένθεσης, με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι αυτός που δεν θα μπορεί ενδεχομένως να συγκεντρώσει 180 βουλευτές.
4 Αντιστοίχως, πρόσωπα και δυνάμεις από τον ευρύτερο αντιμνημονιακό χώρο (ο οποίος καταγράφει πλέον πολλούς όψιμους αντιμνημονιακούς) φροντίζουν να καλλιεργούν την επικοινωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ, από τον Καμμένο και τη διαγραμμένη από τους ΑΝΕΛ Ραχήλ Μακρή έως τη ΔΗΜΑΡ και διάφορους ανεξάρτητους, μεταξύ άλλων τον Μίμη Ανδρουλάκη κ.ά.
Στο μεταξύ στις «κοινωνικές» δυνάμεις που διεκδικούν γέφυρα με τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να καταγράφεται και η κίνηση των 200 συνδικαλιστών προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ, η οποία κατά τα... άλλα προσβλέπει στην επόμενη μέρα του πάλαι ποτέ Κινήματος.
Όλες αυτές οι παράμετροι, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας καλλιεργεί το προφίλ του «εθνικού ηγέτη» που θα ηγηθεί μιας «κυβέρνησης όλων των Ελλήνων», συνθέτουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναγκαστικά κινείται η τακτική συμμαχιών που χαράσσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
αλλά το περίγραμμα έχει τεθεί
Η πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίστηκε κατά ένα μεγάλο μέρος από την προσπάθεια που καταβλήθηκε από διάφορες πλευρές ώστε το φλέγον ζήτημα των συμμαχιών – παρότι απασχολεί έντονα την εσωτερική συζήτηση σε επίπεδο τάσεων, ομάδων ή και οργάνων, εξαιτίας δηλώσεων ή πρωτοβουλιών της ηγεσίας – να μην ανοίξει τώρα, αλλά να παραπεμφθεί στο άμεσο μέλλον. Η σκέψη που επικράτησε ήταν ότι αυτή τη στιγμή προέχουν η ενότητα του κόμματος και η εκπομπή του ανάλογου μηνύματος στην κοινωνία. Αντιθέτως η συζήτηση επί των ενστάσεων που καταθέτουν η μειοψηφία και άλλες πλευρές, με κύριο στοιχείο τη διαφωνία >>>
για τον καθορισμό της πολιτικής συμμαχιών από το ζήτημα της εκλογής ΠτΔ, εκτιμήθηκε ότι δεν βοηθά το κόμμα σε μια στιγμή που εμφανίζει να αναπτύσσει κοινωνική δυναμική, με την κυβέρνηση από την άλλη να καταρρέει.
Έτσι, κατόπιν και παρασκηνιακών συνεννοήσεων και διαβουλεύσεων – και ενδεχομένως και υπό το βάρος των δηλώσεων Βούλτεψη, η οποία θέλησε να φιλοτεχνήσει μια εικόνα διχασμού και σπαραγμού στον ΣΥΡΙΖΑ – συμφωνήθηκε η Αριστερή Πλατφόρμα να αποσύρει τη σχετική τροπολογία με την οποία διαφοροποιούνταν από το κεντρικό εισηγητικό κείμενο και από την άλλη η πλειοψηφία δέχτηκε το συγκεκριμένο ζήτημα να συζητηθεί αργότερα και να μείνει εκτός της Πολιτικής Απόφασης.
Ως εκ τούτου, οι σχετικές αποφάσεις θα ληφθούν «στην ώρα τους» και στα συλλογικά όργανα, όπως διαβεβαίωσε ο Αλέξης Τσίπρας λίγο πριν από το κλείσιμο των εργασιών το απόγευμα της Κυριακής.
Προς το παρόν μένουν όλοι ικανοποιημένοι (ή περίπου):
1 Η Αριστερή Πλατφόρμα, η οποία θεωρεί ότι όσο το ζήτημα παραμένει ανοιχτό έχει δυνατότητα παρέμβασης ώστε να αποτρέψει τα... χειρότερα. Ωστόσο, δεν παύει να τελεί σε εγρήγορση, ενώ παραμένει η διαφωνία για συμμαχίες με πρόσωπα λόγου χάρη που έχουν εκλεγεί με τα ψηφοδέλτια του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ ή δυνάμεις όπως η ΔΗΜΑΡ και οι βουλευτές της που στήριξαν τη μνημονιακή συγκυβέρνηση, αλλά η αποχώρηση από αυτή δεν συνοδεύτηκε από αυτοκριτική και αναγνώριση της λάθος στρατηγικής.
2 Η πλευρά των 53, η οποία και εισηγήθηκε εξ αρχής την αναβολή της απόφασης για τις συμμαχίες υπό το σκεπτικό ότι δεν μπορεί το ζήτημα αυτό να καταλήξει μήνες πριν από τις εκλογές, τόσο διότι θα μονοπωλήσει τη συζήτηση και δράση στις οργανώσεις όσο και επειδή μπορεί τυχόν ενέργειες και πρωτοβουλίες να επιτρέψουν ερμηνείες περί «συναλλαγής» με το παλαιοκομματικό πολιτικό σύστημα.
3 Η ηγεσία, η οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, όσο αργότερα ανοίξει το ζήτημα τόσο μεγαλύτερο πλεονέκτημα θα έχει στο να «περάσει» χωρίς πολλές αντιδράσεις τις δικές της προτάσεις για τις συμμαχίες με δυνάμεις και πρόσωπα. Ήδη οι πιέσεις στο εσωτερικό του κόμματος είναι εμφανείς από τις εκκλήσεις για ενότητα και σοβαρότητα. Όσο πιο κοντά στις εκλογές αντιμετωπιστεί το ζήτημα των συμμαχιών και των ψηφοδελτίων τόσο ισχυρότερη είναι αναμενόμενο ότι θα είναι η πίεση, υπό το επιχείρημα πως οι διαφορετικές φωνές δεν βοηθούν και υπονομεύουν την κυβερνητική πορεία του κόμματος.
Εξωστρέφεια
Σε κάθε περίπτωση αξίζει να επισημανθούν ορισμένα στοιχεία σε σχέση με το πλαίσιο στο οποίο διεξάγεται η όλη συζήτηση:
1 Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στέλνει διαρκώς τα μηνύματά του στο εσωτερικό του κόμματος, τα οποία αφορούν μονότονα σχεδόν το «άνοιγμα στην κοινωνία», κάτι το οποίο δείχνει να υποκρύπτει την προτροπή στο άνοιγμα στις διαφορετικές πολιτικές καταβολές και αναφορές που φέρει ένα μεγάλο κομμάτι της.
Το κλείσιμο της ομιλίας του την πρώτη μέρα εργασιών της Κ.Ε. είναι ενδεικτικό:
◆ Αφενός ζήτησε εγρήγορση στέλνοντας μήνυμα για εξωστρέφεια, κατά συνέπεια συνέστησε αποφυγή του κλίματος εσωτερικών αντιπαραθέσεων, διαφοροποιήσεων, άσκησης κριτικής για χειρισμούς, απόψεις στελεχών κ.λπ. «Η διαρκής ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ», είπε, «δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Μπροστά μας βρίσκεται μια τεράστια ιστορική ευθύνη, και πρέπει να ανταποκριθούμε». Για να προσθέσει λίγο παρακάτω πως «δεν είναι περίπατος η εκλογική νίκη». Αντιθέτως, οι απερχόμενες συστημικές πολιτικές δυνάμεις «θα κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν τη μεγάλη ανατροπή. Το παλιό που φεύγει θ’ αντισταθεί λυσσαλέα».
◆ Αφετέρου άφησε αιχμές κατά αντιλήψεων στο εσωτερικό του κόμματος, για τις οποίες η ηγεσία θεωρεί ότι οδηγούν σε περιχαράκωση. Επανέλαβε την ανάγκη για σοβαρότητα και αίσθηση της ιστορικής ευθύνης και κάλεσε να ξεπεραστούν αδυναμίες όπως ο «μικροπαραγοντισμός» και ο «μεγαλοπαραγοντισμός», οι «τρικυμίες μέσα στα ποτήρια», οι «υπαρξιακές κρίσεις και κρίσεις ταυτότητας για ψύλλου πήδημα», ο «εγκλωβισμός στην παγίδα της ιδεολογικοπολιτικής καθαρότητας».
Απέναντι σε αυτές τις αδυναμίες ζήτησε κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία και συμμαχίες με δυνάμεις με κοινωνικές αναφορές, χωρίς «να ξεπλένουμε κανέναν». Και περιέγραψε το ανάλογο στίγμα των ψηφοδελτίων: «ανοιχτά, πολυσυλλεκτικά, ελκυστικά στην κοινωνία», «όχι κατ’ ανάγκην με γνωστά ονόματα» (χωρίς αυτό προφανώς να αποκλείεται), που θα αναδεικνύουν νέες δυνάμεις και νέα πρόσωπα.
2 Σε ό,τι αφορά το άνοιγμα σε ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, στελέχη της πτέρυγας των πασοκογενών (Μητρόπουλος, Κουρουμπλής) έδωσαν τη δική τους εκδοχή για το ποιες μπορεί να είναι αυτές, αν και οι ίδιοι φαίνεται να είναι μεταξύ των αποδεκτών της προειδοποίησης Tσίπρα.
◆ Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Παναγιώτης Κουρουμπλής σημείωσε ότι «ο κίνδυνος ενσωμάτωσης στο σύστημα δεν είναι το άνοιγμα σε πρόσωπα του ευρύτερου χώρου».
◆ Ο εργατολόγος και βουλευτής Αλέξης Μητρόπουλος μίλησε για συμμαχίες με πρόσωπα που ηγούνται τοπικών κινήσεων και που δεν «απεγκλωβίζονται» τώρα «για λόγους προσωπικών φιλοδοξιών».
Οι αναφορές αυτές ερμηνεύτηκαν από ορισμένους ως προτροπή / υπόδειξη για ανοίγματα σε τοπικούς συνδικαλιστικούς ή αυτοδιοικητικούς παράγοντες του ΠΑΣΟΚ κ.λπ.
3 Επιπλέον η απεύθυνση στις άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης και τους ανεξάρτητους βουλευτές είναι σταθερό στοιχείο των εκφωνήσεων του προέδρου το τελευταίο διάστημα.
Στην ομιλία του στην Κ.Ε. κλιμάκωσε την πίεση προς αυτές τις δυνάμεις καλώντας σε «εθνική» και «πολιτική» συνεννόηση και θέτοντας ισχυρά διλήμματα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει μια τομή η οποία κατατάσσει από τη μία πλευρά αυτούς που είναι με τα μνημόνια, την κρίση και την κυβέρνηση και από την άλλη αυτούς που είναι με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τον λαό και τη διέξοδο.
Απέναντι σε αυτά τα δύο πολιτικά σχέδια σημείωσε πως «κανένας δεν έχει δικαίωμα να παίζει πολιτικά παιχνίδια στην πλάτη του λαού» ή «να τροφοδοτεί σενάρια κρατώντας αμφίσημη στάση» και πως «δεν υπάρχουν περιθώρια για τακτικισμούς». Διαβεβαίωσε δε πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να συνομιλήσει με άλλες προοδευτικές δυνάμεις και πρόσωπα» ανανεώνοντας το προσκλητήριο για καταψήφιση του προσώπου που θα προτείνει η κυβέρνηση για ΠτΔ.
Με άλλα λόγια, η τακτική που έχει χαράξει η ηγετική ομάδα παραμένει προς το παρόν σε ισχύ και παρά τις προειδοποιήσεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη ότι η συγκεκριμένη στρατηγική μπορεί να ακυρωθεί από έναν ενδεχόμενο κυβερνητικό αιφνιδιασμό, δηλαδή την πρόκληση εκλογών πριν από τη διαδικασία της προεδροεκλογής ώστε να ενεργοποιηθεί το σενάριο της αριστερής παρένθεσης, με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι αυτός που δεν θα μπορεί ενδεχομένως να συγκεντρώσει 180 βουλευτές.
4 Αντιστοίχως, πρόσωπα και δυνάμεις από τον ευρύτερο αντιμνημονιακό χώρο (ο οποίος καταγράφει πλέον πολλούς όψιμους αντιμνημονιακούς) φροντίζουν να καλλιεργούν την επικοινωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ, από τον Καμμένο και τη διαγραμμένη από τους ΑΝΕΛ Ραχήλ Μακρή έως τη ΔΗΜΑΡ και διάφορους ανεξάρτητους, μεταξύ άλλων τον Μίμη Ανδρουλάκη κ.ά.
Στο μεταξύ στις «κοινωνικές» δυνάμεις που διεκδικούν γέφυρα με τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να καταγράφεται και η κίνηση των 200 συνδικαλιστών προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ, η οποία κατά τα... άλλα προσβλέπει στην επόμενη μέρα του πάλαι ποτέ Κινήματος.
Όλες αυτές οι παράμετροι, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας καλλιεργεί το προφίλ του «εθνικού ηγέτη» που θα ηγηθεί μιας «κυβέρνησης όλων των Ελλήνων», συνθέτουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναγκαστικά κινείται η τακτική συμμαχιών που χαράσσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.
Μην ξεχνάς, ότι τα σχόλια, υπάρχουν για έκφραση γνώμης, άποψης, διάλογο και ακόμη για ιδέες και προτάσεις.
Εννοείται ότι εδώ δε βρίζουμε και δεν προσβάλλουμε κανέναν, κυρίως τους συνομιλητές μας, που είναι απλοί πολίτες, σαν εμάς.
Πάντως, αν κάτι «πάει στραβά», η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Αν κρίνεις ότι θα συμμετέχεις με σχόλια σ’ αυτό το blog, καλό είναι (όχι υποχρεωτικό πάντως), να χρησιμοποιείς ένα ψευδώνυμο, για να «γνωριζόμαστε» και να συζητάμε καλύτερα…
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ