Η ΑΥΓΗ. Όπισθεν ολοταχώς στην αγκαλιά της τρόικας /// Από θέση ευθύνης

Σαμαράς - Βενιζέλος εγκαταλείπουν τους λεονταρισμούς περί "εξόδου από το Μνημόνιο"

*Σήμα υλοποίησης όλων των σκληρών μέτρων εξέπεμψαν προς δανειστές και αγορές οι δύο συμπρόεδροι από το χθεσινό υπουργικό συμβούλιο

*Νέο μπόνους στις τράπεζες: Οι ζημίες θα καλύπτονται άμεσα με ρευστό

Με τη φράση του Αντ. Σαμαρά "η κυβέρνηση δεν θα παρεκκλίνει ούτε χιλιοστό από τις μεταρρυθμίσεις" και το ρητορικό σχήμα του Ευ. Βενιζέλου "ποια έξοδος από το Μνημόνιο;", η ηγεσία της καταρρέουσας συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ προανήγγειλε τον τερματισμό των λεονταρισμών περί "τέλους των Μνημονίων και τρόικας", σήμανε την επιχείρηση υλοποίησης των σκληρών μέτρων για τα οποία έχει δεσμευτεί έναντι των δανειστών και προδιέγραψε την υπαγωγή της χώρας στη διεθνή επιτήρηση για πολλά ακόμη χρόνια. Νέο ασφαλιστικό, εργασιακό, απολύσεις, πλειστηριασμοί κ.ά. παίρνουν συντόμως τον δρόμο προς τη Βουλή.

Ακόμη μια φορά η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου αφήνει τη >>>

 

δυνατότητα και την ευκαιρία να θέσει συνολικά το "ελληνικό θέμα" στο τραπέζι προστρέχοντας σε κινήσεις απελπισίας που ζημιώνουν τη χώρα, υπό το κράτος του πανικού για τη δημοσκοπική κατάρρευση και προ των αδιεξόδων της πολιτικής της.

Από θέση ευθύνης 

Η νέα εκτίναξη των σπρεντ επιβεβαιώνει ότι το σχέδιο Σαμαρά για "έξοδο από ΔΝΤ" δεν στηριζόταν στην πραγματικότητα, αλλά ήταν σχέδιο προεκλογικής σκοπιμότητας. 

Το σχέδιο αυτό ουσιαστικά δεν έγινε δεκτό από το ΔΝΤ και το Eurogroup, ενώ πρακτικά "έκλεισαν" και οι αγορές.

Η κυβέρνηση Σαμαρά βρίσκεται αντιμέτωπη όχι μόνο με την κρίση εμπιστοσύνης του λαού, αλλά και με τη διάψευση προσδοκιών που η ίδια δημιούργησε για τους πιστωτές. 

Τα διεθνή κέντρα, επίσημα και αγορές, από τα οποία αντλούσε την όποια ισχύ της δεν ανταποκρίθηκαν. 

Σε αυτό το σκηνικό, προστίθεται και η γενικότερη διεθνής αναστάτωση (ορισμένοι διαβλέπουν νέο κύκλο οικονομικής ύφεσης), εξέλιξη που επιβεβαιώνει τα αδιέξοδα του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου στην Ευρώπη και παγκοσμίως.

Ο Σαμαράς, με τη γραμμή της ψευδεπίγραφης αποχώρησης του ΔΝΤ, προσπάθησε να δημιουργήσει ένα επικοινωνιακό γεγονός εν όψει εκλογών, αλλά και τρύπα χρηματοδότησης μετά τις εκλογές, όταν θα έχει αναδειχθεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. 

Η λακκούβα αυτή, όμως, ανοίγει τώρα και πέφτει ο ίδιος μέσα. 

Μπορεί η χώρα να κυβερνάται από μια κυβέρνηση έσχατης λαϊκής μειοψηφίας επί τέσσερις μήνες; 

Μπορεί η χώρα να αντέξει την κλιμακούμενη ενορχηστρωμένη κινδυνολογία, με την οποία επιχειρείται η κατασυκοφάντηση του ΣΥΡΙΖΑ και η ενοχοποίηση του δημοκρατικού κανόνα εναλλαγής στην εξουσία;

Μόλις λίγες μέρες μετά την ψήφο εμπιστοσύνης, επανέρχεται στο προσκήνιο η μοναδική λύση που μπορεί να εξασφαλίσει δημοκρατική νομιμοποίηση και αποτελεσματικότητα για μια κυβέρνηση, ώστε να αντιμετωπίσει την κρίση που ξεφεύγει: εκλογές! 

Καθώς οι εξελίξεις είναι εκτός ελέγχου, στο κυβερνητικό επιτελείο επανέρχονται οι σκέψεις για εκλογές ως τακτική φυγής προς τα μπρος. 

Άλλα σχήματα, όπως π.χ. η παράκαμψη με κυβέρνηση ειδικού σκοπού, θα επιδεινώσουν την κρίση εκπροσώπησης και θα μετατρέψουν την όποια κυβέρνηση σε καταλύτη πολιτικής κρίσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να οργανώσει, σε συνθήκες δημοκρατικής αντιπαράθεσης, τη μετάβαση στην εναλλακτική εξουσία. 

Είναι αναμενόμενο η προοπτική κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να προκαλεί αντισυσπειρώσεις και επιφυλάξεις. 

Είναι στο χέρι του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει ένα συνεχώς διευρυνόμενο πλαίσιο κοινωνικής εμπιστοσύνης. 

Είναι δύσκολο να περιγράψει την κρίση που θα παραλάβει, αφού αυτή εκτραχύνεται. 

Είναι ανάγκη, όμως, να επιμείνει σε σαφής πολιτικούς στόχους. 

Η επίτευξή τους προϋποθέτει ευρεία λαϊκή στήριξη, διεθνείς συμμαχίες, αποφασιστικότητα και πολιτική ευελιξία, μια διαλεκτική της δημοκρατίας ανάμεσα σε σύγκρουση και σε συμφωνία, χωρίς να διαστρέφεται η κοινωνική - πολιτική πόλωση σε τηλεοπτικό σίριαλ, όπως ατέχνως σκηνοθετεί το Μαξίμου.