Χθες,
Πέμπτη, το σύνολο του φιλοκυβερνητικού Τύπου χαρακτήρισε «φρένο» ή και
«χειρόφρενο» την απόφαση του Σαμαρά και(;) του Βενιζέλου να ζητήσουν, τη
Δευτέρα, ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, τη Βουλή που από τις αρχές
Ιουνίου λειτουργεί με τη Δημοκρατία στο… ρελαντί.
Αν δεν κάνω λάθος, που δεν κάνω, η χρήση του φρένου ή του χειρόφρενου
έχει να κάνει με τη μείωση της ταχύτητας κάποιου οχήματος και σε πολλές
περιπτώσεις με την ακινητοποίηση του. Μάλιστα στην περίπτωση που
παρκάρουμε ένα όχημα, βασικά ένα αυτοκίνητο, πάντα τραβάμε το χειρόφρενο
για να μην μας το πάρει πίσω η κατηφόρα. Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί
πως >>>
το «βρώμικο» 1989 ο Γιάννης Πάριος έγραψε τους στοίχους του τραγουδιού «Σαν τρελό φορτηγό» όπου στο ρεφρέν αναφέρει συγκεκριμένα ότι:
«Θα σε θυμηθώ, σαν τρελό φορτηγό, με τα φρένα σπασμένα, με τα φρένα σπασμένα να πέφτεις σε μένα. Θα σε θυμηθώ».
το «βρώμικο» 1989 ο Γιάννης Πάριος έγραψε τους στοίχους του τραγουδιού «Σαν τρελό φορτηγό» όπου στο ρεφρέν αναφέρει συγκεκριμένα ότι:
«Θα σε θυμηθώ, σαν τρελό φορτηγό, με τα φρένα σπασμένα, με τα φρένα σπασμένα να πέφτεις σε μένα. Θα σε θυμηθώ».
Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος μας ενημερώνει πως αυτό το… φρενάρισμα, της κυβέρνησης και όχι του Πάριου, έχει να κάνει με το σενάριο για πρόωρες εκλογές μέσα στο 2014, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι είναι βέβαιες οι πρόωρες εκλογές στις αρχές του 2015.
Τι θα συμβεί όμως αν τα φρένα, της κυβέρνησης, είναι σπασμένα;
Προφανώς, σε αυτήν την περίπτωση, το τρακάρισμα θα είναι αναπόφευκτο και αυτό ακριβώς θα συμβεί όταν στη Βουλή οι 153 – 154 θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς:
Θα τρακάρουν, μετωπικά, με τους πολλούς καλούς ανθρώπους.
Ποιος θα αντέξει από αυτή τη μεγάλη σύγκρουση;
Νομίζω πως στην πλευρά των πολλών καλών ανθρώπων το μίσος - πιστεύω πως πρέπει να λέμε τα πράγματα όπως έχουν, υπάρχει μίσος – για αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς μεγαλώνει κάθε μέρα που περνάει και αυτό πάει να πει πως στην απ’ εδώ πλευρά η σύγκρουση θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτη.
Πάνε, τα καθίκια, να πέσουν πάνω μας με όλα τα γκάζια στο φουλ, κι εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να παίξουμε το αγαπημένο μας παιχνίδι, όπως το τραγούδησαν οι Cardigans το 1998.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.
Μην ξεχνάς, ότι τα σχόλια, υπάρχουν για έκφραση γνώμης, άποψης, διάλογο και ακόμη για ιδέες και προτάσεις.
Εννοείται ότι εδώ δε βρίζουμε και δεν προσβάλλουμε κανέναν, κυρίως τους συνομιλητές μας, που είναι απλοί πολίτες, σαν εμάς.
Πάντως, αν κάτι «πάει στραβά», η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Αν κρίνεις ότι θα συμμετέχεις με σχόλια σ’ αυτό το blog, καλό είναι (όχι υποχρεωτικό πάντως), να χρησιμοποιείς ένα ψευδώνυμο, για να «γνωριζόμαστε» και να συζητάμε καλύτερα…
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ