Η ΑΥΓΗ. Φτωχότεροι κατά 50 δισ. /// "Κωδικός Κούγκι"

Μείωση της τάξεως των 14 δισ. ευρώ κατέγραψε μέσα στο προηγούμενο έτος το εισόδημα των νοικοκυριών, εξαιτίας της περικοπής μισθών και κοινωνικών παροχών. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) για τους Ετήσιους Μη Χρηματοοικονομικούς Λογαριασμούς Θεσμικών Τομέων το 2013 το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 10,2% σε σχέση με το 2012, από 136,2 δισ. ευρώ σε 122,2 δισ. ευρώ. Η μείωση αυτή οφείλεται στην πτώση κατά 10,7% των αποδοχών των εργαζόμενων και στην υποχώρηση κατά 12,3% των κοινωνικών παροχών που εισπράττουν τα νοικοκυριά. 

Η τελική καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών οργανισμών που εξυπηρετούν τα νοικοκυριά μειώθηκε κατά 3,6% το 2013 σε σύγκριση με το 2012, από 134,7 δισ. ευρώ σε 129,9 δισ. ευρώ. Το 2013 το ποσοστό αποταμιεύσεων των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών οργανισμών που εξυπηρετούν >>>

 

τα νοικοκυριά μειώθηκε κατά 6,2%. 

Οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν κατά 13,7% το 2013 σε σύγκριση με το 2012, από 12,7 δισ. ευρώ σε 11 δισ. ευρώ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

Τα δίνει όλα η κυβέρνηση για να έρθει η τρόικα 

 

"Κωδικός Κούγκι"

Αυτή τη φορά η αποκάλυψη των σχεδίων Σαμαρά προέρχεται από στελέχη της Ν.Δ. 

Ο πρωθυπουργός περιγράφεται, μέσα στον πανικό εν όψει της εκλογικής πανωλεθρίας του, αποφασισμένος να προκαλέσει προεκλογικά ανεπανόρθωτη ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία και να κληροδοτήσει συνθήκες καμένης γης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. 

Οι ίδιες νεοδημοκρατικές πηγές μιλούν για "σύνδρομο Κούγκι" που διακατέχει τον Σαμαρά, ο οποίος, έτσι κι αλλιώς, έχει αποδείξει ότι είναι αδίστακτος σε θέματα εξουσίας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον "κωδικό Κούγκι", ο Σαμαράς ανοίγει τον ασκό του Αιόλου προκειμένου να εκβιάσει την άνευ όρων υποστήριξη της αστικής τάξης (και ειδικότερα των βαρόνων της διαπλοκής), έτοιμος να προκαλέσει και τεχνητή αντιπαράθεση με την τρόικα προκειμένου να φιλοτεχνήσει σκηνικό ηρωικής εξόδου. 

Στον "κωδικό Κούγκι" (που παραπέμπει στη γνωστή ηρωική πράξη στο Σούλι, όταν ο μοναχός Συμεών ανατίναξε το μοναστήρι με τους έγκλειστους Σουλιώτες μόλις μπήκαν μέσα οι Οθωμανοί, φωνάζοντας "αποθανέτω η ψυχή μας μετά των αλλοφύλων") διατυπώνεται η παραδοχή ότι δεν είναι δυνατή η αποτροπή της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. 

Συνεπώς, πρέπει να προκληθούν συνθήκες πολιτικής αστάθειας, χωρίς να ληφθεί πρόνοια ούτε για το ενδεχόμενο επεισοδίου στη ζώνη των ελληνοτουρκικών διαφορών, ώστε η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ να έχει προσημειωθεί με ασήκωτες πολιτικές επιβαρύνσεις.

Το σενάριο αυτό, βεβαίως, δείχνει να οδηγούμαστε σε εκλογές ακόμη και πριν από τον Φεβρουάριο, καθώς η ανεξέλεγκτη εκδήλωση των αποσταθεροποιητικών πολιτικών μπορεί να καταπιεί την ίδια την κυβέρνηση. 

Άλλωστε ο Σαμαράς έχει δεύτερες σκέψεις, εν όψει και του διαγραφόμενου αδιεξόδου στις συζητήσεις με την τρόικα. 

Με δεδομένο ότι δεν μπορεί να αποφύγει τις εκλογές το αργότερο τον Φεβρουάριο, γιατί να δεχτεί να πιει το πικρό ποτήρι όλων των μνημονιακών δεσμεύσεών του, ιδιαίτερα του ασφαλιστικού; 

Συνεπώς, αναλόγως των αντιδράσεων της τρόικας, θα καθορίσει την ημερομηνία των εκλογών.

Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος έχουν θέσει ως πρώτη προτεραιότητα την κομματική επιβίωσή τους, ακόμη κι αν η πολιτική μεθοδολογία τους οδηγεί σε εθνική και κοινωνική υποχώρηση ή και ταπείνωση. 

Ο "κωδικός Κούγκι" είναι ο σκληρός πυρήνας μιας στρατηγικής, εμφυλιοπολεμικής κοπής, που επιδιώκει την ανασυγκρότηση της μνημονιακής εξουσίας στη βάση του κοινωνικού διχασμού και της διαιώνισης του Μνημονίου. 

Η ρητορική τους περί εθνικής συναίνεσης είναι κάλπικη. 

Ο Σαμαράς δεν αντέχει να ενημερώσει τη Βουλή ή τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για κορυφαία εθνικά θέματα, όπως είναι το Κυπριακό και η διαχείριση του δημόσιου χρέους. 

Αν συρθεί σε λύσεις όπως το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, θα επιδιώξει να τορπιλίσει την έκβασή του.

Η ενίσχυση του λαϊκού ρεύματος της δημοκρατικής ανατροπής, η διαμόρφωση συνθηκών για κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες που θα ανοίγουν και θα διευρύνουν τη δημοκρατική και αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, αποτελούν τον ισχυρότερο παράγοντα διάλυσης των σχεδίων του αδίστακτου κυβερνητικού διδύμου.